Page 34 - 1983
P. 34
KWAKKELKRANT 1983
TULLIED B.V.
ging 11 jaar terug
Het Roosendaals carnavalslied 1972 „GREPT OE KANS"
Tekst: Wim Heymans. Muziek: Ton van Beers.
Refrein:
Ziede gij nou ok aon mijn
wa'd ik zien aon jou
Voelde gij ok wa'd ik voel
wuld'ok wa'd ik wou
Oorde gij wa'd of ik oor
zijd'al uitbalaans
Dan zijde rijp vor't carnaval
vorruit dan grept oe kans
Ie Keplet: lederjeen ister over eens...
de grotste kelektie laampe
Al komde in gin week uit oe klere
al ziede de zon aon vor de maon
wuld'oe eige mee 't broodmes schere
of ed-oe aorstuk in de was gedaon
Ziede de spiegel bewege
lopte wir geregeld uit de maot
Dan zijde 'n stuk van m'n leve
en witte van de priens gin kwaod
2e Keplet: angt bij Beens!
Al edde gin sjoe te vertere Edde gij da d'ok al gezien?
al edde gin been om op te staon
carnavalle oefde nie te lere
da gaot'r beter in as levertraon
Oórde de trom awiral dreune
van ne muzikaole-tullepetaon
en staot-ie soms zachtjes te kreune
trekt dan z'n leutriem strakker aon
Elders in deze Kwakkelkraant spreken we met Laurent van Mansfeld Passage - Raadhuisstraat 16,
over het door hem 2 maal elf jaar geleden gemaakte carnavalsliedje „As Roosendaal.
't effe kan". Hoewel veel Tullepetaone dat nog kennen, ligt het liedje
van 1 keer elf jaar geleden „Grept oe kans" bij de meesten verser in het
geheugen. Het waren de Roosendaalse gemeente-ambtenaren Wim
Heymans en Ton van Beers die in het najaar 1971 met het door hen
geschreven en gecomponeerde liedje als de beste overbleven in de
wedstrijd om het carnavalslied voor 1972.
De jury had er een hele klus aan gehad om het liedje uit te selecteren. Oons Roosendaals Station
Na veel schiften waren er elf liedjes van tien inzenders overgebleven.
Uiteindelijk kwam het liedje van het ambtenarenduo als eerste uit de
bus. Het kwaliteitsverschil met de andere liedjes, zo lezen we in een
krant van die dagen, was zeer gering.
De jury oordeelde over het produkt van Heymans en van Beers: „Een Beste mênse, 'kwil'oes wa gaon vertelle. Toch weilis van g'oord |.
goed geinig geval, met een verhalende tekst en een goed in het gehoorOver óns Roosendaols station.
liggende deun". 'K doen't maor in m'n eige taol Da êete mee 'n deftig woord, 't koor ';
Vast dan verstaatdet allemaol.
Wim en Ton: „Voor ons was het schrijven van een carnavalslied een Waant ge wit toch wel dat Diplomatiek".
zijstapje. Wij deden daarvoor al aan cabaret en revue voor Roosendaol is „Spoorstad".
Jao mênse zoo gek konde't nie verzinne
© Stichting Carnaval Roosendaalgemeentepersoneel, congressen enz. „Vrij snel had ik" aldus Wim
Heymans „al een eerste idee voor de tekst. Op het orgel maakte ik Of ze liepe ier well'us binne, onze koninginne.'
daarbij een fiedeltje waarmee ik verder ben gaan schrijven. Toen de
tekst grotendeels klaar was ben ik ermee naar Ton gestapt die, met als Vorstinne k'em'er veul gezien
basis dat fiedeltje, er een lekker lopende muziekpartij bij schreef." „Ik
weet nog goed", „aldus Ton van Beers" dat ik de tekst en de muziek Wa'k dan ier altij zoo gezellig von Makkeluk 'n stuk of tien (min of meer
inleverde bij stichtingslid H. van de Bergh in het laatste uur voordat de
inzendingstermijn sloot. We waren stomverbaasd toen we op een misschien)
gegeven moment een telefoontje kregen van Wil Broos met de
mededeling dat we gewonnen hadden. Als prijs kregen we een bedrag Waor al die treine op 't station. Emma, Astrid, Elisabeth, Juliana, Willemien.
van ƒ 100,- en mochten we mee naar de plaatopname van het
Tullepetaonekoor in Brussel. Nou, dat was een belevenis op zich. VooralGeirre gienge we daor aon kijke Vorste, noem maor op, d'n dieje of d'n dieje
toen we voor het eerst de muziekband hoorden, volgespeeld door
beroepsmusici van het B.R.T. Orkest van Francis Bay, die fantastisch Mee ons Vaoder saome. Eêle dinnastieje!
was. Ik geloof zelfs dat er na ons niet meer zo'n goede muziekband is
geweest." Wij vroegen: „Wat vinden jullie van de combinatie
professionele musici, met een Roosendaalse tekst en dan als
eindprodukt: een Ropsendaals carnavalslied?" Wim Heymans en Ton
van Beers: „Het mag van ons ook een goede boerenkapel zijn, dat zou
hier in Roosendaal ook best kunnen. Kijk maar wat de Boerkes van
Plezier samen met RAC dit jaar gepresteerd hebben. Bovendien kunnen
de amateurmusici dan ook wat meer creatief bezig zijn, en ik vind, hoe
meer creativiteit hoe Kever.
Die zee altij, al die treine emme naome. , A'k dan zoo stón, op't perron. De muziek
Keik d'n dieje daor, ziede die begon:
Da's nou de waggon-lie". „'t Wil'elmus" klonk, „d'n Brabanson"
Da's 'n trein, daor kunde in êete en in slaope. 't Waor net of de „tijd ston effe stil".
Geloofde me nie, snotaope? Of'k nog op m'n beêne tril - jao ikke
Stao me dan nie zoo aon te gaope! voel nog m'n knieje knikke
Daor motte kijke nog êen, nooit van g'oord. Of 't bloed me in d'aadere stol.
Da's nou d'n „Eetwal du Noort". M'n art gieng aarder tikke
En d'n dieje daor aon d'n overkaant Ak 'n aand kreeg van „Koning Leóopol".
Kunde mekaant mee naor „ E N G E L A A N D " . 't Wier om m'n neus toch wel effe wit
En die ge daor nou net vertrekke ziet Zoo dicht in de buurt bij koningin Astrid.
Da's d'n „Loojt^Rapiet". 's-Jonge, da waor toch 'n lief mens.
Jao mênse ge mottet me maor nie kwaolijk 'K wit nog wa óns vaoder daor over zêe
nêeme Attie dan zoo'n bietje ge'eimzinnig dêe
Maor t'is nou zoo gesteld Da's nou èk 'n koningin, van ver over de grens.
Over 't station van Roosendaol Toch kon ons da nou net eigelijk nie schille
Kom'k nooit uitverteld. (Maor geloof 'nie dat netjes staot)
Een liedjesfestival zouden wij dan ook zeer toejuichen, je zet op die Wa zee'k'oe - Wa zumme daor nou emme. A'wij dan stiekum zeeje:
manier heel wat tekstschrijvers èn musici creatief aan het werk. Oórde dieje trein daor remme? „Zoo aare wij d'r ók best êen gewille".
Wijzelf zouden dan ook zeker weer meedoen". Emm'ik nou teveul gezêed Jao da waor nou echte kienderpraot.
Waant wa dochte da nou daor nou binnenreed. Mênse nog an toe, t'waor altij sjiek en sjarme
En misschien ook weer met hetzelfde succes, want het liedje „Grept oe Keikt dan's goed op de'neerste lijn. Op onze statie en nog 'n bietje grasie, toe
kans" is dan wel 11 jaar oud, maar het heeft zijn charme nog steeds niet Niet te gelöove manne, d'n kooninklijke 'K wittet nog allemaol as de „dag van toen".
verloren. En dan te bedenken dat het in nog geen twee dagen tijd trein". Och wa zou'ke't nog's gèirre overdoen
geschreven is. Wie durft er nu nog te zeggen dat ambtenaren lui, Da's toch wel boffe net op tijd Maor neije da zulde nou echt nie meer beleve
langzaam en niet-creatief zijn? Vur d'n trein van „aore majesteit". Da zulde nie meer zien
Naschrift TuUied B.V.: T'is toch 6k, zoo maor nie min Alles gao nou iemers toch met vliegmasjien
Tijdens het lezen van het originele manuscript uit 1971 ontdekten wij Ne trein mee 'n koningin, erin,
dat de laatste vier regels van het 2e couplet niet gelijk zijn aan datgene T'is toch ök zoo maor nie niks Dan zijn we nao al da klessebesse
D'n trein van „Beatriks". Alaorig toe aon de klok van zesse.
wat de Stichting Carnaval publiceerde. Akke't dan zoo weer'is in m'n gedachte Wij wiese precies dan watt'er gieng vertrekke
De originele regels luidden: Allemaol aon m'n eige voorbij zag gaon 'N schóone trein - „de Grand-Vitesse".
Denk dikwuls, oe edde't allemaol bestaon Da waor 'n trein - die waor laank.
't lekt op 't zondagse trimmen Op óns goej ouw station, hoe't allemaol begon. Die aar 'n gaank
'K zien't nog vur me: T'waor maor 'n zuchje en ge zaat'er mee in
van ne muzikale duizendpoot Esse.
en as-tie soms zachtjes gaot kreunen " As waor't „De dag van gister".
stopt 'm dan ne pint in elke poot.
(Da perïon, da waor toch 'n laank end.) En nog wiere wij't nie beuj
DE TULLIED Altij weilis ne trein mee'n minister Om nog eens gauw te gaon kijke
Een of aandere president. Aon „d'Eedelwijs" en „Lwazoo-bleuj".
Zoo af en toe dur tussendeur En dan emmik nog maor niks gezeed
(Wij wiere ier wel gèif verwend) Van de „Poelman" en de Tee-ee-ee(T.E.E.).
TOP 11 'n Gezaant, weet ik veel van wavür laand. Moe's 'k nog zèige wa'k daor allemaol van
Een of aandere Sinjeur wies
Da waor dan 'n „Ambassadeur". Makkeluk bleef ik bezig-'n uur of vijf precies.
= Roosendaals Produkt Diplomaate uit alle Staate 'K besluit m'n rijm daarom maor hiermee.
Bisschoppen en Prelaate Als 't „Roosendaels"-station zijn er geen
Half Roosendaals Produkt Witt'ik eigelijk wa'vur Pootentaate. „twee".
Er allemaol in die treine zaate! 'K maok aon dee's veraol 'n end.
Nog wa, da waor toch ök geen flauwe kul 't station van Roosendaol, „eksellent".
Auteursrecht uitdrukkelijk voorbehouden. D'n „Belzen Consul".
Vervolg op pagina 36 's-Jonge wa waor da toch „sjiek publiek"
Const. F. de Ridder
TULLIED B.V.
ging 11 jaar terug
Het Roosendaals carnavalslied 1972 „GREPT OE KANS"
Tekst: Wim Heymans. Muziek: Ton van Beers.
Refrein:
Ziede gij nou ok aon mijn
wa'd ik zien aon jou
Voelde gij ok wa'd ik voel
wuld'ok wa'd ik wou
Oorde gij wa'd of ik oor
zijd'al uitbalaans
Dan zijde rijp vor't carnaval
vorruit dan grept oe kans
Ie Keplet: lederjeen ister over eens...
de grotste kelektie laampe
Al komde in gin week uit oe klere
al ziede de zon aon vor de maon
wuld'oe eige mee 't broodmes schere
of ed-oe aorstuk in de was gedaon
Ziede de spiegel bewege
lopte wir geregeld uit de maot
Dan zijde 'n stuk van m'n leve
en witte van de priens gin kwaod
2e Keplet: angt bij Beens!
Al edde gin sjoe te vertere Edde gij da d'ok al gezien?
al edde gin been om op te staon
carnavalle oefde nie te lere
da gaot'r beter in as levertraon
Oórde de trom awiral dreune
van ne muzikaole-tullepetaon
en staot-ie soms zachtjes te kreune
trekt dan z'n leutriem strakker aon
Elders in deze Kwakkelkraant spreken we met Laurent van Mansfeld Passage - Raadhuisstraat 16,
over het door hem 2 maal elf jaar geleden gemaakte carnavalsliedje „As Roosendaal.
't effe kan". Hoewel veel Tullepetaone dat nog kennen, ligt het liedje
van 1 keer elf jaar geleden „Grept oe kans" bij de meesten verser in het
geheugen. Het waren de Roosendaalse gemeente-ambtenaren Wim
Heymans en Ton van Beers die in het najaar 1971 met het door hen
geschreven en gecomponeerde liedje als de beste overbleven in de
wedstrijd om het carnavalslied voor 1972.
De jury had er een hele klus aan gehad om het liedje uit te selecteren. Oons Roosendaals Station
Na veel schiften waren er elf liedjes van tien inzenders overgebleven.
Uiteindelijk kwam het liedje van het ambtenarenduo als eerste uit de
bus. Het kwaliteitsverschil met de andere liedjes, zo lezen we in een
krant van die dagen, was zeer gering.
De jury oordeelde over het produkt van Heymans en van Beers: „Een Beste mênse, 'kwil'oes wa gaon vertelle. Toch weilis van g'oord |.
goed geinig geval, met een verhalende tekst en een goed in het gehoorOver óns Roosendaols station.
liggende deun". 'K doen't maor in m'n eige taol Da êete mee 'n deftig woord, 't koor ';
Vast dan verstaatdet allemaol.
Wim en Ton: „Voor ons was het schrijven van een carnavalslied een Waant ge wit toch wel dat Diplomatiek".
zijstapje. Wij deden daarvoor al aan cabaret en revue voor Roosendaol is „Spoorstad".
Jao mênse zoo gek konde't nie verzinne
© Stichting Carnaval Roosendaalgemeentepersoneel, congressen enz. „Vrij snel had ik" aldus Wim
Heymans „al een eerste idee voor de tekst. Op het orgel maakte ik Of ze liepe ier well'us binne, onze koninginne.'
daarbij een fiedeltje waarmee ik verder ben gaan schrijven. Toen de
tekst grotendeels klaar was ben ik ermee naar Ton gestapt die, met als Vorstinne k'em'er veul gezien
basis dat fiedeltje, er een lekker lopende muziekpartij bij schreef." „Ik
weet nog goed", „aldus Ton van Beers" dat ik de tekst en de muziek Wa'k dan ier altij zoo gezellig von Makkeluk 'n stuk of tien (min of meer
inleverde bij stichtingslid H. van de Bergh in het laatste uur voordat de
inzendingstermijn sloot. We waren stomverbaasd toen we op een misschien)
gegeven moment een telefoontje kregen van Wil Broos met de
mededeling dat we gewonnen hadden. Als prijs kregen we een bedrag Waor al die treine op 't station. Emma, Astrid, Elisabeth, Juliana, Willemien.
van ƒ 100,- en mochten we mee naar de plaatopname van het
Tullepetaonekoor in Brussel. Nou, dat was een belevenis op zich. VooralGeirre gienge we daor aon kijke Vorste, noem maor op, d'n dieje of d'n dieje
toen we voor het eerst de muziekband hoorden, volgespeeld door
beroepsmusici van het B.R.T. Orkest van Francis Bay, die fantastisch Mee ons Vaoder saome. Eêle dinnastieje!
was. Ik geloof zelfs dat er na ons niet meer zo'n goede muziekband is
geweest." Wij vroegen: „Wat vinden jullie van de combinatie
professionele musici, met een Roosendaalse tekst en dan als
eindprodukt: een Ropsendaals carnavalslied?" Wim Heymans en Ton
van Beers: „Het mag van ons ook een goede boerenkapel zijn, dat zou
hier in Roosendaal ook best kunnen. Kijk maar wat de Boerkes van
Plezier samen met RAC dit jaar gepresteerd hebben. Bovendien kunnen
de amateurmusici dan ook wat meer creatief bezig zijn, en ik vind, hoe
meer creativiteit hoe Kever.
Die zee altij, al die treine emme naome. , A'k dan zoo stón, op't perron. De muziek
Keik d'n dieje daor, ziede die begon:
Da's nou de waggon-lie". „'t Wil'elmus" klonk, „d'n Brabanson"
Da's 'n trein, daor kunde in êete en in slaope. 't Waor net of de „tijd ston effe stil".
Geloofde me nie, snotaope? Of'k nog op m'n beêne tril - jao ikke
Stao me dan nie zoo aon te gaope! voel nog m'n knieje knikke
Daor motte kijke nog êen, nooit van g'oord. Of 't bloed me in d'aadere stol.
Da's nou d'n „Eetwal du Noort". M'n art gieng aarder tikke
En d'n dieje daor aon d'n overkaant Ak 'n aand kreeg van „Koning Leóopol".
Kunde mekaant mee naor „ E N G E L A A N D " . 't Wier om m'n neus toch wel effe wit
En die ge daor nou net vertrekke ziet Zoo dicht in de buurt bij koningin Astrid.
Da's d'n „Loojt^Rapiet". 's-Jonge, da waor toch 'n lief mens.
Jao mênse ge mottet me maor nie kwaolijk 'K wit nog wa óns vaoder daor over zêe
nêeme Attie dan zoo'n bietje ge'eimzinnig dêe
Maor t'is nou zoo gesteld Da's nou èk 'n koningin, van ver over de grens.
Over 't station van Roosendaol Toch kon ons da nou net eigelijk nie schille
Kom'k nooit uitverteld. (Maor geloof 'nie dat netjes staot)
Een liedjesfestival zouden wij dan ook zeer toejuichen, je zet op die Wa zee'k'oe - Wa zumme daor nou emme. A'wij dan stiekum zeeje:
manier heel wat tekstschrijvers èn musici creatief aan het werk. Oórde dieje trein daor remme? „Zoo aare wij d'r ók best êen gewille".
Wijzelf zouden dan ook zeker weer meedoen". Emm'ik nou teveul gezêed Jao da waor nou echte kienderpraot.
Waant wa dochte da nou daor nou binnenreed. Mênse nog an toe, t'waor altij sjiek en sjarme
En misschien ook weer met hetzelfde succes, want het liedje „Grept oe Keikt dan's goed op de'neerste lijn. Op onze statie en nog 'n bietje grasie, toe
kans" is dan wel 11 jaar oud, maar het heeft zijn charme nog steeds niet Niet te gelöove manne, d'n kooninklijke 'K wittet nog allemaol as de „dag van toen".
verloren. En dan te bedenken dat het in nog geen twee dagen tijd trein". Och wa zou'ke't nog's gèirre overdoen
geschreven is. Wie durft er nu nog te zeggen dat ambtenaren lui, Da's toch wel boffe net op tijd Maor neije da zulde nou echt nie meer beleve
langzaam en niet-creatief zijn? Vur d'n trein van „aore majesteit". Da zulde nie meer zien
Naschrift TuUied B.V.: T'is toch 6k, zoo maor nie min Alles gao nou iemers toch met vliegmasjien
Tijdens het lezen van het originele manuscript uit 1971 ontdekten wij Ne trein mee 'n koningin, erin,
dat de laatste vier regels van het 2e couplet niet gelijk zijn aan datgene T'is toch ök zoo maor nie niks Dan zijn we nao al da klessebesse
D'n trein van „Beatriks". Alaorig toe aon de klok van zesse.
wat de Stichting Carnaval publiceerde. Akke't dan zoo weer'is in m'n gedachte Wij wiese precies dan watt'er gieng vertrekke
De originele regels luidden: Allemaol aon m'n eige voorbij zag gaon 'N schóone trein - „de Grand-Vitesse".
Denk dikwuls, oe edde't allemaol bestaon Da waor 'n trein - die waor laank.
't lekt op 't zondagse trimmen Op óns goej ouw station, hoe't allemaol begon. Die aar 'n gaank
'K zien't nog vur me: T'waor maor 'n zuchje en ge zaat'er mee in
van ne muzikale duizendpoot Esse.
en as-tie soms zachtjes gaot kreunen " As waor't „De dag van gister".
stopt 'm dan ne pint in elke poot.
(Da perïon, da waor toch 'n laank end.) En nog wiere wij't nie beuj
DE TULLIED Altij weilis ne trein mee'n minister Om nog eens gauw te gaon kijke
Een of aandere president. Aon „d'Eedelwijs" en „Lwazoo-bleuj".
Zoo af en toe dur tussendeur En dan emmik nog maor niks gezeed
(Wij wiere ier wel gèif verwend) Van de „Poelman" en de Tee-ee-ee(T.E.E.).
TOP 11 'n Gezaant, weet ik veel van wavür laand. Moe's 'k nog zèige wa'k daor allemaol van
Een of aandere Sinjeur wies
Da waor dan 'n „Ambassadeur". Makkeluk bleef ik bezig-'n uur of vijf precies.
= Roosendaals Produkt Diplomaate uit alle Staate 'K besluit m'n rijm daarom maor hiermee.
Bisschoppen en Prelaate Als 't „Roosendaels"-station zijn er geen
Half Roosendaals Produkt Witt'ik eigelijk wa'vur Pootentaate. „twee".
Er allemaol in die treine zaate! 'K maok aon dee's veraol 'n end.
Nog wa, da waor toch ök geen flauwe kul 't station van Roosendaol, „eksellent".
Auteursrecht uitdrukkelijk voorbehouden. D'n „Belzen Consul".
Vervolg op pagina 36 's-Jonge wa waor da toch „sjiek publiek"
Const. F. de Ridder
