Page 5 - 1989
P. 5
JAAR ST. SENIUA z'n eigen manier feesten en toch samen
carnavallen. Da's de kunst. Of zoals een groot
wijsgeer (dr. C. van Ooidonk) ooit zei: „Dur gaon
veul makke varrukes aon dun toog".
Dat we geen geweldige muzikanten zijn weten
we, en de rest van Roosendaal onderhand ook
wel. Maar daar gaat het niet om. Wij proberen
met onze muziek iets teweeg te brengen bij het
publiek. We proberen meer te doen dan een
liedje te spelen, door er iets aan toe te voegen,
zodat de mensen na afloop in ieder geval weten
dat wij zijn geweest. En daar gaat het ons om, op
een originele manier leut maken is het meest
belangrijke. We hebben al genoeg chagrijnige
smoelen achter een toeter of trommel gezien om
dat te weten. Maar gelukkig zijn die er in
Roosendaal niet veel. De leut die wij tijdens het ?
samenspel hebben met onze makkers van
Vaneiges, Makkeluk zat, 't Ellufde, Laotbloeiers, ,
Ammeraante, Toeternietoe en ga zo maar door, --•
is daar het levende bewijs van. Mochten wij ooit
een ietsie té enthousiast overkomen, als
bijvoorbeeld iemand uit louter lol zijn blanke
Edde gij oew feestneus al achterste toont of zo, graag begrip. Waar men
werkt vallen spaanders. Wij willen niet »
Wat nu volgt is eigenlijk niet te lezen voor mensen die hun opgezet ? Wij wel en ge ben choqueren, maar animeren I
levenswandel rechtlijnig vervolgen en waarde hechten aan wijsheid en meej carneval artelluk welkomSt. Senilia
stilte. Maar voor hen die bargoens praten en een afkeer hebben van het bij:
contemplatieve, voila zie hier een diepgang die zijn gelijke in de
Roosendaalse historie niet kent: St. Senilia, elf jaar niet sjuust, prettig 't Stamlneke ZEULBANDFESTIVAL1989
gestoord en onnavolgbaar. Een stukje geschiedenis dus. GELOOF DUR IN ?
In 1977 waren wij gemiddeld 20 jaren oud. Omdat carnaval vieren voor
ons toen niet meer inhield dan een forse bijdrage leveren aan het horeca- Brugstraat 13 - Roosendaal o p de boven staande vraag kan iedere
wezen - en nu praten we werkelijk over astronomische bedragen - en Tullepetaon zo z'n eigen antwoord hebben. Wij
verder de jacht op anders gebouwden, was er onzerzijds niet werkelijk en da doen we zeker mee hopen echter dat iedereen hierop volmondig ,JA"
sprake van een creatieve bijdrage aan de opbouw van het Tullepetaonse carnaval. zal zeggen. De commissie Muziek zal er in ieder
carnaval. Goed, je bent twintig jaar, je vrienden deugen voor geen halfje geval alles aan doen om dit festijn voor iedere
en de hormonen tieren welig in de aderen; dan begin je een zeulband. Tot ziens bij rechtgeaarde Tullepetaon tot een groots feest te
Punt is, datje toch iets moet kunnen, met bier zuipen alleen haal je het Marian en Rien maken. Niet alleen voor de musicerende
niet. Dus instrumenten kopen en repeteren geblazen. Van concurrentie TuUepetaonen maar voor alle TuUepetaonen,
was in die dagen nauwelijks sprake. Wij noemen u de Notenkrakers (hun groot, klein, dik, dun, jong, oud, in onze
naam is en blijft geprezen), Toeternietoe, 't Ellufde (één jaar oud toen), IQ Kwakkelkooi.
Aarmoeinieke, Tullepetaonekapel, Laotbloeiers en dan had je het ver Om de „Krieng" gezelliger te maken is er ook
gehad. Kwalitatief grote concurrentie, kwantitatief louw loene in meer aandacht aan de versiering besteed en zal
Roosendaal. De voordelen waren deswegen enorm. Een zeulband kon, het ganggedeelte intiemer gemaakt worden zoals
gewapend met ,,zo ne goeie" en „zak es lekker door", van café naar café
gaan, om nadien gratis te pimpelen. De carnaval kostte slechts enkele
balen friet met, en een paar bezoekjes aan de plaatselijke Chinees, want het bij het 11/11 festijn gebeurd is. Alle kapellen
met carnaval eet men slechts cholesterol. cq zeulbands worden op het feest verwacht. Het
Ziedaar het eerste, schuchtere optreden van St. Senilia op het gaat echt niet alleen om de „goeie", nee, ook de
zeulbandfestival 1978. Wij kregen zowaar een aanmoedigingsprijs, een „nog nie zo goeie" zijn welkom. Het gaat erom
eind worst. Een ruggesteun om door te gaan. Grote initiator van het voor iedereen een leutig feest te bouwen waarbij »
fanatisme in Senilia is te noemen in de persoon van Christ Franken. Een niet de prestatie voorop staat maar de leut en
gezelligheid. Dus weg met de drempelvrees !
© Stichting Carnaval Roosendaalkrab die voor het gemak elk jaar eerste prijzen wegsleepte als enkeling in
de optocht alhier en de vader van een onzer trompettisten. De jaren Om het accent van de prestatiegerichtheid af te
nadien maakten we naam tijdens de optocht, zeulbandfestival en wenden zal de jury hvm beoordeling en de
Prienseswarree. We wonnen de blauwe dassen (1983), het
daaraan verbonden prijzen anders benaderen. De
Tullepetaonespektakel (1984), verschillende leutprijzen en zowaar een
achtergrond, het beste beentje voor te zetten,
keer de muziekprijs in de optocht (1984). Nu weten we wel, niemand doet
het voor de prijzen en alleen voor de lol, maar zo af en toe een veer in je blijft natuurlijk behouden.
reet of een schouderklop geeft de burger moed en houdt de motor Ge voeld'oew eige as un vis in De opdracht voor al de deelnemende kapellen is '
draaiende nietwaar ? 't waoter adde om vis gaot bij gezamenlijk een groots feest op te zetten waarbij
niet alleen de „oren" doch ook de „ogen", de
De repetitieruimten wisselden nogal tijdens de jaren. Aanvankelijk PLUGGE „arsus" en 't „art" aangesproken worden. Dat is
repeteerden we gewoon bij iemand thuis, maar de overvloed aan de uitdaging voor iedere deelnemer, doch
decibellen veroorzaakte bij menige buur het schompes. Via 't Wapen van Kalsdonksestraat 143, Roosendaal , vrijheid, blijheid staat voorop.
Roosendaal verhuisden we in 1980 naar café Vredeshof, beter bekend als Tillefoon 3 33 00 De rijke muzikale talenten in onze
„Sjakske" en eerlijk gezegd is dat het beste wat we in al die jaren hebben Tullepetaonestad keimendem zal dit een leutig
gedaan. Jo en Sjaak zijn voor ons werkelijk de gastvrijheid zelve geweest, * Geopend vanaf dinsdagmiddag feest worden.
wars van elke vorm van pietluttigheid. Een voorbeeld voor elke tot zaterdag 17.00 uur Oudoe, tot zondagmiddag 22 januari 1989.
caféhouder in Roosendaal. Gratis repetitieruimte waar onnavolgbare
gezelligheid wordt gekweekt door dat gouden duo. Commissie Muziek
De activiteiten van St. Senilia ondergingen een verandering in de loop der
jaren. De optocht bleek steeds meer een heet hangijzer. Geen goede
ideeën en toch meedoen, zoiets wreekt zich in de kwaliteit. Vandaar dat Aanwezig op vismart Roosendaal Piet van der Hoeven
wij het Prienseswarree als artistieke uitlaatklep gingen gebruiken.
Daarvoor hadden we immers inspiratie genoeg. In 1982 (Ge laptutum) Vor 'n kop en
deden we voor het eerst mee, met „St.-Goris en de lap". Vanaf 1984 schotel of un
waren we onafgebroken van de partij met achtereenvolgens: „De aander mooj
Stervene tullepetaon" (1984), „Fred Emmer" (1985), „De Oerprins" kedo motte
(1986), „De heilige St. Senilia" (1987! en „De H'anticonceptie" (1988).
Ook dit jaar doen we weer mee en gère !! De titel van het stuk dat we dit naor de
jaar spelen is „Waor is dun Tullepetaonse leut?" Daarnaast zullen twee Roselèèr. Ga
Senielen het ,,aonmekaorpraote" voor hun rekening nemen. daor mar us
Verder ontstond uit het niets het Senielenbal. 's Zondags in het
carnavalsweekend staat café Vredeshof, tijdelijk omgedoopt in kijke bij:
„Senielenhof, isolatie-paviljoen", voor de vijfde keer bol van de leut en het
volk. Op die avond wordt onze onderscheiding „dun halluven aon" KEiirENHUISHOUDELUKE EN
uitgereikt aan die persoon die zich ten dienste heeft gesteld voor het GESCHENKARTIKELEN
Tullepetaonse carnaval in het algemeen en St. Senilia een warm hart «^ . WINKELCENTRUM
doedraagt. Het waren er nu vier in totaal die we ermee verblijdden:
„ ' 9 RGSEIpAAR 19
- Christ Franken (initiator);
- Willem Ernest (onder andere voor zijn inzet voor het kindercarnaval); Hossen op de klanken van de „Laotbloeiers'*.
- Jules Cadot sr. (onder andere voor zijn hulp aan d'n Seniel, ons lijfblad);
- 't Ellufde (voor de aankleding van de gevel van het café van Jo en
Sjaak).
leder jaar iemand in het zonnetje zetten die het verdient en leutig is.
En dan zijn we precies aangeland waar we zijn willen. De „filosofie" van
St. Senilia. Als je weet dat Senilia onder andere bestaat uit een analist,
een vrachtwagenchauffeur, een pedagoog, een vliegtuigmonteur, een
boekhouder, enkele groepsleiders in de zwakzinnigenzorg en een paar
professionele muzikanten met conservatorium op zak, dan is het woord
„gemengd samenraapsel" op zijn plaats. Senilia is een mengelmoes, een
allegaartje. Toch hebben ze allemaal hetzelfde doel: de leut voorop en wij
er achter aan. Dat we daarbij een hoop bier in onze papnekken hebben, is
een bijkomstigheid, „wij lussen um gère". Ons vier verdiepingen tellende
dienblad is daarvan het bewijs. Maar er zijn ook mensen in onze band die
de carnaval op enige hectoliters bronwater doorkomen. En ook die
hebben leut. Dus met bier alleen red je het niet, dat is duidelijk. De .
creatieve.geest, «laar^aat.*>et om^'4eder zijn eiger^ bullen aan de kont, op
Vervolg rechts bovenaan
carnavallen. Da's de kunst. Of zoals een groot
wijsgeer (dr. C. van Ooidonk) ooit zei: „Dur gaon
veul makke varrukes aon dun toog".
Dat we geen geweldige muzikanten zijn weten
we, en de rest van Roosendaal onderhand ook
wel. Maar daar gaat het niet om. Wij proberen
met onze muziek iets teweeg te brengen bij het
publiek. We proberen meer te doen dan een
liedje te spelen, door er iets aan toe te voegen,
zodat de mensen na afloop in ieder geval weten
dat wij zijn geweest. En daar gaat het ons om, op
een originele manier leut maken is het meest
belangrijke. We hebben al genoeg chagrijnige
smoelen achter een toeter of trommel gezien om
dat te weten. Maar gelukkig zijn die er in
Roosendaal niet veel. De leut die wij tijdens het ?
samenspel hebben met onze makkers van
Vaneiges, Makkeluk zat, 't Ellufde, Laotbloeiers, ,
Ammeraante, Toeternietoe en ga zo maar door, --•
is daar het levende bewijs van. Mochten wij ooit
een ietsie té enthousiast overkomen, als
bijvoorbeeld iemand uit louter lol zijn blanke
Edde gij oew feestneus al achterste toont of zo, graag begrip. Waar men
werkt vallen spaanders. Wij willen niet »
Wat nu volgt is eigenlijk niet te lezen voor mensen die hun opgezet ? Wij wel en ge ben choqueren, maar animeren I
levenswandel rechtlijnig vervolgen en waarde hechten aan wijsheid en meej carneval artelluk welkomSt. Senilia
stilte. Maar voor hen die bargoens praten en een afkeer hebben van het bij:
contemplatieve, voila zie hier een diepgang die zijn gelijke in de
Roosendaalse historie niet kent: St. Senilia, elf jaar niet sjuust, prettig 't Stamlneke ZEULBANDFESTIVAL1989
gestoord en onnavolgbaar. Een stukje geschiedenis dus. GELOOF DUR IN ?
In 1977 waren wij gemiddeld 20 jaren oud. Omdat carnaval vieren voor
ons toen niet meer inhield dan een forse bijdrage leveren aan het horeca- Brugstraat 13 - Roosendaal o p de boven staande vraag kan iedere
wezen - en nu praten we werkelijk over astronomische bedragen - en Tullepetaon zo z'n eigen antwoord hebben. Wij
verder de jacht op anders gebouwden, was er onzerzijds niet werkelijk en da doen we zeker mee hopen echter dat iedereen hierop volmondig ,JA"
sprake van een creatieve bijdrage aan de opbouw van het Tullepetaonse carnaval. zal zeggen. De commissie Muziek zal er in ieder
carnaval. Goed, je bent twintig jaar, je vrienden deugen voor geen halfje geval alles aan doen om dit festijn voor iedere
en de hormonen tieren welig in de aderen; dan begin je een zeulband. Tot ziens bij rechtgeaarde Tullepetaon tot een groots feest te
Punt is, datje toch iets moet kunnen, met bier zuipen alleen haal je het Marian en Rien maken. Niet alleen voor de musicerende
niet. Dus instrumenten kopen en repeteren geblazen. Van concurrentie TuUepetaonen maar voor alle TuUepetaonen,
was in die dagen nauwelijks sprake. Wij noemen u de Notenkrakers (hun groot, klein, dik, dun, jong, oud, in onze
naam is en blijft geprezen), Toeternietoe, 't Ellufde (één jaar oud toen), IQ Kwakkelkooi.
Aarmoeinieke, Tullepetaonekapel, Laotbloeiers en dan had je het ver Om de „Krieng" gezelliger te maken is er ook
gehad. Kwalitatief grote concurrentie, kwantitatief louw loene in meer aandacht aan de versiering besteed en zal
Roosendaal. De voordelen waren deswegen enorm. Een zeulband kon, het ganggedeelte intiemer gemaakt worden zoals
gewapend met ,,zo ne goeie" en „zak es lekker door", van café naar café
gaan, om nadien gratis te pimpelen. De carnaval kostte slechts enkele
balen friet met, en een paar bezoekjes aan de plaatselijke Chinees, want het bij het 11/11 festijn gebeurd is. Alle kapellen
met carnaval eet men slechts cholesterol. cq zeulbands worden op het feest verwacht. Het
Ziedaar het eerste, schuchtere optreden van St. Senilia op het gaat echt niet alleen om de „goeie", nee, ook de
zeulbandfestival 1978. Wij kregen zowaar een aanmoedigingsprijs, een „nog nie zo goeie" zijn welkom. Het gaat erom
eind worst. Een ruggesteun om door te gaan. Grote initiator van het voor iedereen een leutig feest te bouwen waarbij »
fanatisme in Senilia is te noemen in de persoon van Christ Franken. Een niet de prestatie voorop staat maar de leut en
gezelligheid. Dus weg met de drempelvrees !
© Stichting Carnaval Roosendaalkrab die voor het gemak elk jaar eerste prijzen wegsleepte als enkeling in
de optocht alhier en de vader van een onzer trompettisten. De jaren Om het accent van de prestatiegerichtheid af te
nadien maakten we naam tijdens de optocht, zeulbandfestival en wenden zal de jury hvm beoordeling en de
Prienseswarree. We wonnen de blauwe dassen (1983), het
daaraan verbonden prijzen anders benaderen. De
Tullepetaonespektakel (1984), verschillende leutprijzen en zowaar een
achtergrond, het beste beentje voor te zetten,
keer de muziekprijs in de optocht (1984). Nu weten we wel, niemand doet
het voor de prijzen en alleen voor de lol, maar zo af en toe een veer in je blijft natuurlijk behouden.
reet of een schouderklop geeft de burger moed en houdt de motor Ge voeld'oew eige as un vis in De opdracht voor al de deelnemende kapellen is '
draaiende nietwaar ? 't waoter adde om vis gaot bij gezamenlijk een groots feest op te zetten waarbij
niet alleen de „oren" doch ook de „ogen", de
De repetitieruimten wisselden nogal tijdens de jaren. Aanvankelijk PLUGGE „arsus" en 't „art" aangesproken worden. Dat is
repeteerden we gewoon bij iemand thuis, maar de overvloed aan de uitdaging voor iedere deelnemer, doch
decibellen veroorzaakte bij menige buur het schompes. Via 't Wapen van Kalsdonksestraat 143, Roosendaal , vrijheid, blijheid staat voorop.
Roosendaal verhuisden we in 1980 naar café Vredeshof, beter bekend als Tillefoon 3 33 00 De rijke muzikale talenten in onze
„Sjakske" en eerlijk gezegd is dat het beste wat we in al die jaren hebben Tullepetaonestad keimendem zal dit een leutig
gedaan. Jo en Sjaak zijn voor ons werkelijk de gastvrijheid zelve geweest, * Geopend vanaf dinsdagmiddag feest worden.
wars van elke vorm van pietluttigheid. Een voorbeeld voor elke tot zaterdag 17.00 uur Oudoe, tot zondagmiddag 22 januari 1989.
caféhouder in Roosendaal. Gratis repetitieruimte waar onnavolgbare
gezelligheid wordt gekweekt door dat gouden duo. Commissie Muziek
De activiteiten van St. Senilia ondergingen een verandering in de loop der
jaren. De optocht bleek steeds meer een heet hangijzer. Geen goede
ideeën en toch meedoen, zoiets wreekt zich in de kwaliteit. Vandaar dat Aanwezig op vismart Roosendaal Piet van der Hoeven
wij het Prienseswarree als artistieke uitlaatklep gingen gebruiken.
Daarvoor hadden we immers inspiratie genoeg. In 1982 (Ge laptutum) Vor 'n kop en
deden we voor het eerst mee, met „St.-Goris en de lap". Vanaf 1984 schotel of un
waren we onafgebroken van de partij met achtereenvolgens: „De aander mooj
Stervene tullepetaon" (1984), „Fred Emmer" (1985), „De Oerprins" kedo motte
(1986), „De heilige St. Senilia" (1987! en „De H'anticonceptie" (1988).
Ook dit jaar doen we weer mee en gère !! De titel van het stuk dat we dit naor de
jaar spelen is „Waor is dun Tullepetaonse leut?" Daarnaast zullen twee Roselèèr. Ga
Senielen het ,,aonmekaorpraote" voor hun rekening nemen. daor mar us
Verder ontstond uit het niets het Senielenbal. 's Zondags in het
carnavalsweekend staat café Vredeshof, tijdelijk omgedoopt in kijke bij:
„Senielenhof, isolatie-paviljoen", voor de vijfde keer bol van de leut en het
volk. Op die avond wordt onze onderscheiding „dun halluven aon" KEiirENHUISHOUDELUKE EN
uitgereikt aan die persoon die zich ten dienste heeft gesteld voor het GESCHENKARTIKELEN
Tullepetaonse carnaval in het algemeen en St. Senilia een warm hart «^ . WINKELCENTRUM
doedraagt. Het waren er nu vier in totaal die we ermee verblijdden:
„ ' 9 RGSEIpAAR 19
- Christ Franken (initiator);
- Jules Cadot sr. (onder andere voor zijn hulp aan d'n Seniel, ons lijfblad);
- 't Ellufde (voor de aankleding van de gevel van het café van Jo en
Sjaak).
leder jaar iemand in het zonnetje zetten die het verdient en leutig is.
En dan zijn we precies aangeland waar we zijn willen. De „filosofie" van
St. Senilia. Als je weet dat Senilia onder andere bestaat uit een analist,
een vrachtwagenchauffeur, een pedagoog, een vliegtuigmonteur, een
boekhouder, enkele groepsleiders in de zwakzinnigenzorg en een paar
professionele muzikanten met conservatorium op zak, dan is het woord
„gemengd samenraapsel" op zijn plaats. Senilia is een mengelmoes, een
allegaartje. Toch hebben ze allemaal hetzelfde doel: de leut voorop en wij
er achter aan. Dat we daarbij een hoop bier in onze papnekken hebben, is
een bijkomstigheid, „wij lussen um gère". Ons vier verdiepingen tellende
dienblad is daarvan het bewijs. Maar er zijn ook mensen in onze band die
de carnaval op enige hectoliters bronwater doorkomen. En ook die
hebben leut. Dus met bier alleen red je het niet, dat is duidelijk. De .
creatieve.geest, «laar^aat.*>et om^'4eder zijn eiger^ bullen aan de kont, op
Vervolg rechts bovenaan
