Page 32 - 2007
P. 32
KM'akkcIkraant 2007
^^e i^dM cn Ae ZCHAK ^dlcs
Dur waare is zeuve eel jonge getjes in hallef lens, en kienders opgevrete, vuilen delT'^greng
ut kaaruis "etske blote knie" aan ut vraat ze toen
speule, toen ze dur dun ouwe geit mee hambitie dun ouwe te keer. De wolluf wier wak-
wiere gerope en naor binne wiere ge- op. Alleen ut
stouwd. "Manne", zee ze, "dun ouwe zeuvende getje ker, tiet nun boer vanwege zun veut
mot persee effekes haan de mart docht bij zun
haantoe. Impersaant gin geneuk, sub- eige "de gevreet en gieng van schrik bijna van
bedeme zijnk trug. Has de wolluf sum- moord" en
metije zou komme, dan zégde mar kroop in de zunne sus. "Zeide nou etemaol belaai-
hasdat ie steen dood kan valle. Nie grote klok. De
ope doen aanders zeide gèèf de klos. wottuf aar er taofett" zee ie mar gauw, "ik em om
Doe mar asdadde van Hette komt". gin fluit van
"Nie mauwe Sjo" zeeje de getjes "da gemorke en de gatver nog ginne poot buite de
komt dik vor dun bakker". Vor ze um trapte ut af.
pleitte ging riep dun ouwe nog dur ut deur gezet". "Moedei^' blète de kleine,
raom "oudoe" en weg waar ze. Saves kwaam
dun ouwe geit "gelooftur gin mieter van orre, ei liegt
mee un flienk
stuk in dur voe- dattie barst, dun vuttik. Ik zijn er toch
te thuis. Toen
de kleine einde- ommers zelf eet dun tijd bij gewiest,
tijk mee zun ge-
zever ktaor waar owes-owes". «
en zultie moe-
De kleine getjes gienge un bietje ut lést, want hij kreeg wel in de smie- As de jee dopte ie zun poote in de der aan dur verstaand gebrocht aar, Dun ouwe wier toen zo vergimmes
"bloot sla dood" speule, en alles waar ze hasdat de getjes um dur aare. blom om net te doen dat ze wiet da de rot wolluf de ete femietie in kwaod, dasse met dieen knuppel zo'n
goed tot hasdatter ineens mee gaank waare. lermee aar ie de getjes tuk en zunne kanus aar gestouwd, kreeg dun zeen gaaf op de stui van de wottuf,
op de deur wier geböönst. "Daor hed- Sebiet kwaam ie vrom en zee mee een nie zo'n bietje. "Jin-ekesvanmeraante" ouwe er sebiet zwaor de schurft in. dadde de arses allemaot gewoon kon
det geduvel al in de glaoze" zeeje de krekke meidestem, da ze de tent mos- riepe de kleine jong. "t-is oons moe- "Die ontige streke zat ik dieen oesem zien. Zogezeet laag de wottuf vor kast-
kleine getjes. "Wa motte" kwekte dur te ope maoke.De getjes dochte da-d- der, snotver gauw de zaak ope. Roef- eve af gaon tere", gromde ze van ke- je zes. Mee nun en-epetschetter ripte
ene. DONKERE STEM: "Doe de keet is alles snor zaat, mar nun gauwe zee tem dee de wolluf, stong binne en leir. Dun ouwe naam nun ftienke dun ouwe de pens van de wolf ope.
ope, prallekes", zee dun wolluf, die op nog net "laot oe poote is zien". De zee: "Nou zeide de segaar manne". De knuppel en gieng mee ut klein getje Ziengend van de teut spronge de zes
de waaruf stieng en de boet wulde be- wottuf snoop wet dat ie in de bus zaat getjes schrokke dur eige ne pukkel en naor ut ot van de wolluf, die mee nun getjes dur uit en zonge mee eet de
laozere. De getjes aren um zo in ut astie zunne poot liet zien, en dee net konne bekaanst nie haan durren has- volle bast vor lijk in nun oek laag te buts: "Bij ons achter in dun hof staon
snotje, en snope wel dat ut de wolluf alsof ie uit zun neus stieng te bloeie. sum komme. De wolluf sloeg ze eerst snurreken. "Hedde gij sumwijle mijn schone pieseblomme". "Nou mot uns
waar. "We zijn van Lotje getikt", "Mie- goet lustere manne", zee dun ouwe:
ter mar op", "Aon mijn lijf gin potenè- "ge zijt merakets goed weg gekomme:
se" "Vuile sloeber" raosde de getjes bekaanst waarde de pieneut gewiest.
dur mekaander. "Nim-d-oe taante in Ut is altij gedonder mee die jonge
de boot", "Mo-o mokt dadadede de ka diengers van tegesworrig". De kleine
ka kat we we wij wijs" stotterde de getjes deeje durre kwek toen mar nie
leste. Hafijn, de wolluf smeerde um op mir ope. Hafijn, ze douwde de bast
van de wottuf harstikke vol mee kie-
tetkeie en juinden um toen in ut
Zwaaigat. En de getjes leefden nog
laank en eet gelukkig.
~^
Uit dun 'T'ullepetaonse 'bijbel
© Stichting Carnaval Roosenda't haoolfdstuk 'Bartfiolomeus en Wdfielmus
Vers ii:ii
Oiein^e z\]r\ hie adtij W(ii ze lijke. "lEnde de Jieere scHreef:
Toen Jaones Timmermaans nog mar kon moeielijk 'eel d'n dag bij zullie Jo wouw Jaones wel 'n schilderijke van Ofi Tioosendaal, Ons Rozendal, stad met 'Brabants land omrand
'n brakske waar en op de Knittisschoot aon de waarf zitte. Nao 'n week Zuidelijke Tracht met ^oosendaolse kracht.
zaat, kondet al aon 'm zien: in waar-ie daddat zo beu as gespooge maoke! Wereldstad tussen twee Jiavensteden.
Jaoneske school ne kunstenèèr. spek.
Téékene kon-ie as d'n beste, van klei "Würom gaode gin vrijwittigerswaark "Sakkerju" docht Jaones,'" 'ier Waar men nog steeds de JLeut elk Jaar met veul Tlezier,
maokte-ie de mooiste dienge. TenAOJt doen?", vroog Jo. "Wor maantet- met Jiamer en Aambeeld doet smeden.
de meeste van / n klasgenote niks zün-eger, da lek me wel wa vor jou". mottik m'n eige vor inschrijve en ik Vn] van Tech en "Rampen,
konne, jao, van goei brood stront "Maantelzürreger", viel Jaones uit,
maoke, mar da waar 't dan wet zo'n "witte wadde gij kunt mee oewe vertel oons Jo niks, want die is vuste Vnj van Onrecht en krabben en andere aardse Xrampen.
bietje, téékende Jaoneske al maantelzün-eger. Veertig jaor emmik Sterk m Woord en "Beeld,
prachtige sttteves en boetseerde-ie vor bröèd op de ptaank gezürgd, sjeloers. A'k ditte thuis vertel kan'k
al mooie assiebakke en vaose. Z'n opa mottik nou ok at vor jouw maantets Waar Chagnp met een Tint en een Jiach wordt geheeld.
kwaam d'r nao zunne dood zelfs nog gaon zürrege? Oewe kast barst t'r die cursus wet vergete!" ^ "Roosendalers, waarover ik Jiuil, Lach en "Denk,
in ene terecht. Mee z'n kunstenèèrs- mekaant van. 't Lekt wel of 'éél "Brabanders van Qeboorte,
tatent kon Jaones van z'n 'obbie z'n D'n vollegende dag toog Jaones % "Roosendaolers bij Cjod'lijkgeschenk
beroep maoke. '"Ennes en Mauntz" 'ier'angt!" "Tullepetaone m '!Art en CHiere
"Würom pakfoe ouwe 'obbie nie op? opgewonne mee zunne vaarf en * Jiier wil ik Zijn, hier wil ik Leven
Toen Jaoneske Jaones wier ging-ie Gao wir wa mee oew kunstenèèrsta- J{ier wil ik Langzaam mijn Xist in Zweven
naomelijk waareke bij de Vero, tent doen", gooide Jo 't over 'n zunne schildersezel naor de School
waor-ie 't dur z'n talente schopte tot aandere boeg. "Dus als Ji] "Tullepetaons "Bloed m je Meren hebt Stromen
schèèrkwastemaoker eerste klas. I J D'n aandere dag gieng Jaones z'n "Ban kun Je van een Leutig Leven "Dromen
maokte waore kunststukskes. Toen eige 's orienteere bij d'n Schoot vor
Jan Munt op de fles gieng, kreeg Expressie. En wattie daor zaag! Ne ""Dan zijde ^ij van "Roosendaal, dan Zijde net as Ikke"
Jaones 'n baon bij de Gemeente. Mar joeket van ne pooster mee de [en zijde da me dan kunde mooi de moord shkke)
daor aar-ie niks aon z'n gouwe woorde: "Schrijf nou in vor de Schil-
'aande; 'ij work d'r alléén mar mee der en Téékecursus mee echte model- vor Expressie. Nou gieng 't gebeure!
z'n etlebooge. En z'n collega's waare te. Puur natuur!!" Mar vorat de twee
meer van 't slag van watter ööge leste woorde bleeve op z'n netvlies Wattie nou te zien kreeg zou elke
zien, maoke d'r 'aande kepot. Nou braande: "Grööte tiete". Kék, daor
waar 't dan zo wijd Jaones d'r uit voorstelling te boove gaon! Het grote Ons Wüllem en Ons "Bart looj
kon. Veertig dienstjaore, 't kon wel, 't bleft kunst
déénk, zouwet me?! Mar wa moes moment naoderde, de kunstenèèrs in J
Jaones nou mee al dieje vrije tijd? I J
spé zaate klaor, de deur gieng ope, 5n«!
de modelle kwaame binne... l""!^^ - =
Twee ure taoter kwaam Jaones
sjaggerijnig d'n 'uiskaomer binne.
Zunne n'ezet en z'n vaarf gooide-ie in
d'n 'oek. Z'n gemaokte schilderij
naaide-ie dur de kaomer. "Laot 's
kijke", zee zullie Jo. "Nou, da meuge
tiete 'ete. Potver, wa zijn die
Barneveldse kippe toch grööt hé?! En
waddedde ze mooi geschilderd!"
Jaones is nie mir teruggewiest naor
de cursus. Daor eetie trouwes as
succesvol maantelzürreger ok gin tijd
mir vor...
St. Senilia
^^e i^dM cn Ae ZCHAK ^dlcs
Dur waare is zeuve eel jonge getjes in hallef lens, en kienders opgevrete, vuilen delT'^greng
ut kaaruis "etske blote knie" aan ut vraat ze toen
speule, toen ze dur dun ouwe geit mee hambitie dun ouwe te keer. De wolluf wier wak-
wiere gerope en naor binne wiere ge- op. Alleen ut
stouwd. "Manne", zee ze, "dun ouwe zeuvende getje ker, tiet nun boer vanwege zun veut
mot persee effekes haan de mart docht bij zun
haantoe. Impersaant gin geneuk, sub- eige "de gevreet en gieng van schrik bijna van
bedeme zijnk trug. Has de wolluf sum- moord" en
metije zou komme, dan zégde mar kroop in de zunne sus. "Zeide nou etemaol belaai-
hasdat ie steen dood kan valle. Nie grote klok. De
ope doen aanders zeide gèèf de klos. wottuf aar er taofett" zee ie mar gauw, "ik em om
Doe mar asdadde van Hette komt". gin fluit van
"Nie mauwe Sjo" zeeje de getjes "da gemorke en de gatver nog ginne poot buite de
komt dik vor dun bakker". Vor ze um trapte ut af.
pleitte ging riep dun ouwe nog dur ut deur gezet". "Moedei^' blète de kleine,
raom "oudoe" en weg waar ze. Saves kwaam
dun ouwe geit "gelooftur gin mieter van orre, ei liegt
mee un flienk
stuk in dur voe- dattie barst, dun vuttik. Ik zijn er toch
te thuis. Toen
de kleine einde- ommers zelf eet dun tijd bij gewiest,
tijk mee zun ge-
zever ktaor waar owes-owes". «
en zultie moe-
De kleine getjes gienge un bietje ut lést, want hij kreeg wel in de smie- As de jee dopte ie zun poote in de der aan dur verstaand gebrocht aar, Dun ouwe wier toen zo vergimmes
"bloot sla dood" speule, en alles waar ze hasdat de getjes um dur aare. blom om net te doen dat ze wiet da de rot wolluf de ete femietie in kwaod, dasse met dieen knuppel zo'n
goed tot hasdatter ineens mee gaank waare. lermee aar ie de getjes tuk en zunne kanus aar gestouwd, kreeg dun zeen gaaf op de stui van de wottuf,
op de deur wier geböönst. "Daor hed- Sebiet kwaam ie vrom en zee mee een nie zo'n bietje. "Jin-ekesvanmeraante" ouwe er sebiet zwaor de schurft in. dadde de arses allemaot gewoon kon
det geduvel al in de glaoze" zeeje de krekke meidestem, da ze de tent mos- riepe de kleine jong. "t-is oons moe- "Die ontige streke zat ik dieen oesem zien. Zogezeet laag de wottuf vor kast-
kleine getjes. "Wa motte" kwekte dur te ope maoke.De getjes dochte da-d- der, snotver gauw de zaak ope. Roef- eve af gaon tere", gromde ze van ke- je zes. Mee nun en-epetschetter ripte
ene. DONKERE STEM: "Doe de keet is alles snor zaat, mar nun gauwe zee tem dee de wolluf, stong binne en leir. Dun ouwe naam nun ftienke dun ouwe de pens van de wolf ope.
ope, prallekes", zee dun wolluf, die op nog net "laot oe poote is zien". De zee: "Nou zeide de segaar manne". De knuppel en gieng mee ut klein getje Ziengend van de teut spronge de zes
de waaruf stieng en de boet wulde be- wottuf snoop wet dat ie in de bus zaat getjes schrokke dur eige ne pukkel en naor ut ot van de wolluf, die mee nun getjes dur uit en zonge mee eet de
laozere. De getjes aren um zo in ut astie zunne poot liet zien, en dee net konne bekaanst nie haan durren has- volle bast vor lijk in nun oek laag te buts: "Bij ons achter in dun hof staon
snotje, en snope wel dat ut de wolluf alsof ie uit zun neus stieng te bloeie. sum komme. De wolluf sloeg ze eerst snurreken. "Hedde gij sumwijle mijn schone pieseblomme". "Nou mot uns
waar. "We zijn van Lotje getikt", "Mie- goet lustere manne", zee dun ouwe:
ter mar op", "Aon mijn lijf gin potenè- "ge zijt merakets goed weg gekomme:
se" "Vuile sloeber" raosde de getjes bekaanst waarde de pieneut gewiest.
dur mekaander. "Nim-d-oe taante in Ut is altij gedonder mee die jonge
de boot", "Mo-o mokt dadadede de ka diengers van tegesworrig". De kleine
ka kat we we wij wijs" stotterde de getjes deeje durre kwek toen mar nie
leste. Hafijn, de wolluf smeerde um op mir ope. Hafijn, ze douwde de bast
van de wottuf harstikke vol mee kie-
tetkeie en juinden um toen in ut
Zwaaigat. En de getjes leefden nog
laank en eet gelukkig.
~^
Uit dun 'T'ullepetaonse 'bijbel
© Stichting Carnaval Roosenda't haoolfdstuk 'Bartfiolomeus en Wdfielmus
Vers ii:ii
Oiein^e z\]r\ hie adtij W(ii ze lijke. "lEnde de Jieere scHreef:
Toen Jaones Timmermaans nog mar kon moeielijk 'eel d'n dag bij zullie Jo wouw Jaones wel 'n schilderijke van Ofi Tioosendaal, Ons Rozendal, stad met 'Brabants land omrand
'n brakske waar en op de Knittisschoot aon de waarf zitte. Nao 'n week Zuidelijke Tracht met ^oosendaolse kracht.
zaat, kondet al aon 'm zien: in waar-ie daddat zo beu as gespooge maoke! Wereldstad tussen twee Jiavensteden.
Jaoneske school ne kunstenèèr. spek.
Téékene kon-ie as d'n beste, van klei "Würom gaode gin vrijwittigerswaark "Sakkerju" docht Jaones,'" 'ier Waar men nog steeds de JLeut elk Jaar met veul Tlezier,
maokte-ie de mooiste dienge. TenAOJt doen?", vroog Jo. "Wor maantet- met Jiamer en Aambeeld doet smeden.
de meeste van / n klasgenote niks zün-eger, da lek me wel wa vor jou". mottik m'n eige vor inschrijve en ik Vn] van Tech en "Rampen,
konne, jao, van goei brood stront "Maantelzürreger", viel Jaones uit,
maoke, mar da waar 't dan wet zo'n "witte wadde gij kunt mee oewe vertel oons Jo niks, want die is vuste Vnj van Onrecht en krabben en andere aardse Xrampen.
bietje, téékende Jaoneske al maantelzün-eger. Veertig jaor emmik Sterk m Woord en "Beeld,
prachtige sttteves en boetseerde-ie vor bröèd op de ptaank gezürgd, sjeloers. A'k ditte thuis vertel kan'k
al mooie assiebakke en vaose. Z'n opa mottik nou ok at vor jouw maantets Waar Chagnp met een Tint en een Jiach wordt geheeld.
kwaam d'r nao zunne dood zelfs nog gaon zürrege? Oewe kast barst t'r die cursus wet vergete!" ^ "Roosendalers, waarover ik Jiuil, Lach en "Denk,
in ene terecht. Mee z'n kunstenèèrs- mekaant van. 't Lekt wel of 'éél "Brabanders van Qeboorte,
tatent kon Jaones van z'n 'obbie z'n D'n vollegende dag toog Jaones % "Roosendaolers bij Cjod'lijkgeschenk
beroep maoke. '"Ennes en Mauntz" 'ier'angt!" "Tullepetaone m '!Art en CHiere
"Würom pakfoe ouwe 'obbie nie op? opgewonne mee zunne vaarf en * Jiier wil ik Zijn, hier wil ik Leven
Toen Jaoneske Jaones wier ging-ie Gao wir wa mee oew kunstenèèrsta- J{ier wil ik Langzaam mijn Xist in Zweven
naomelijk waareke bij de Vero, tent doen", gooide Jo 't over 'n zunne schildersezel naor de School
waor-ie 't dur z'n talente schopte tot aandere boeg. "Dus als Ji] "Tullepetaons "Bloed m je Meren hebt Stromen
schèèrkwastemaoker eerste klas. I J D'n aandere dag gieng Jaones z'n "Ban kun Je van een Leutig Leven "Dromen
maokte waore kunststukskes. Toen eige 's orienteere bij d'n Schoot vor
Jan Munt op de fles gieng, kreeg Expressie. En wattie daor zaag! Ne ""Dan zijde ^ij van "Roosendaal, dan Zijde net as Ikke"
Jaones 'n baon bij de Gemeente. Mar joeket van ne pooster mee de [en zijde da me dan kunde mooi de moord shkke)
daor aar-ie niks aon z'n gouwe woorde: "Schrijf nou in vor de Schil-
'aande; 'ij work d'r alléén mar mee der en Téékecursus mee echte model- vor Expressie. Nou gieng 't gebeure!
z'n etlebooge. En z'n collega's waare te. Puur natuur!!" Mar vorat de twee
meer van 't slag van watter ööge leste woorde bleeve op z'n netvlies Wattie nou te zien kreeg zou elke
zien, maoke d'r 'aande kepot. Nou braande: "Grööte tiete". Kék, daor
waar 't dan zo wijd Jaones d'r uit voorstelling te boove gaon! Het grote Ons Wüllem en Ons "Bart looj
kon. Veertig dienstjaore, 't kon wel, 't bleft kunst
déénk, zouwet me?! Mar wa moes moment naoderde, de kunstenèèrs in J
Jaones nou mee al dieje vrije tijd? I J
spé zaate klaor, de deur gieng ope, 5n«!
de modelle kwaame binne... l""!^^ - =
Twee ure taoter kwaam Jaones
sjaggerijnig d'n 'uiskaomer binne.
Zunne n'ezet en z'n vaarf gooide-ie in
d'n 'oek. Z'n gemaokte schilderij
naaide-ie dur de kaomer. "Laot 's
kijke", zee zullie Jo. "Nou, da meuge
tiete 'ete. Potver, wa zijn die
Barneveldse kippe toch grööt hé?! En
waddedde ze mooi geschilderd!"
Jaones is nie mir teruggewiest naor
de cursus. Daor eetie trouwes as
succesvol maantelzürreger ok gin tijd
mir vor...
St. Senilia
