Page 51 - Kwakkelkraant_2018
P. 51
51
Riet van Loon Jan Mol Jan Heijnen Nol Verkouteren Jan Tak Bert Matthijssen Jos Grispen Piet Witlox Toon Mol Ruud van Osta
1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998
Leo Nieuwlaat D’n Pirrus RAC A’k jou nie aar Rene Bruinickx Martien Bruyns
1999 2000 2001 dan waar d’r ok ginne 2002 2003
Kurketrekkers Patrick Kamphuis Annelieke Danen Gouwe Tullepetaon Schoppen Vijf Piet Alders
17 februari 2019 uitreiking van de 31e Gouwe Tullepetaon. 2007 2008
2004 2005 2006 Aanvang vanaf 20.11 uur, om 23.11 uur uitreiking van de Gouwe Tullepetaon.
Deze uitreiking zal worden verzorgd door onze eigen hoogheid Priens Marcus I.
A’k jou nie aar dan waar d’r ok geen 31e Uitreiking van de Gouwe Tullepetaon.
Rondom de mooie lijst met Gouwe Tullepetaone op wie we super trots zijn.
Ze hebben deze onderscheiding verdiend door een enorme staat van dienst in
het Tullepetaons leutfeest.
Harry Stols Ad Vos IQ Aarmoeinieke Erich van Hooij Lenny Hamans Pieter Verduin Marc v.d. Westen Jean Paul Evertse Gé Nollen Olav Posthumus
2009 2010 2013 2017 2018
2011 2012 2014 2015 2016
A’k jouCopnyriieghtaSaticrh!ting Carnaval RAo’oksjeonudnaiael aar,
ik docht da gij wa zee
Twintig jaor waar Toon nou inmiddels getrouwd oorde-ie Marie bromme. ‘Ik kijk wel, want gij
mee Marie, mar vor z’n gevoel waar ‘t 105 jaor. wit niks van auto’s!’ Marie gong vor d’n auto We wonen in een stadje mee den, wat omtrent het Roosendaals
Wa waar-ie lomp gewiest, twintig jaor geleje. staon en h’opende de motorkap. Ze prulde wa un eige taol. Maar we horen dacht publiceert in de Roosen-
Mar ja. IJ waar indertijd gevalle vor Marie d’r aon kaobels en riep zoetgevooisd vanonder de die taal steeds minder. Ons je van daalse Bode. Om onze taal
charmes. Twee charmes, om precies te zijn. kap: ‘Start’m ‘s, Toon. Adde wit oe da mot taaltje pak je niet meer op “schijt een extra duw in de rug te
Charmes die Dolly Parton ’n klein jong liete temienste!’ Toon kon wel jaanke nao de van de straat. Vroeger was om’oog”. geven, brengen we mooie
lijke. zuvulste belediging. ‘IJ draaide aon de ketakt- de straat en de wijk waarin Als je en waardevolle teksten uit
sleutel en wachtte. De motor sloog aon! je woonde de wereld. Daar dat te op een ouderwets tegeltje.
Mar ja…da waar 20 jaor geleje. Tegewoordig ’n Wonder! ‘IJ wier uit z’n overpeinzienge leerde je hoe wereld in el- horen Vervang thuis het tegeltje
moes ie uitkijke dattie nie over Marie d’r char- ge’aold dur de klap die tie ‘oorde, toen Marie de kaar stak. Tegenwoordig ben krijgt met de tekst: “Oost, west,
mes van weleer struikelde. En nou ‘ong-ie d’r motorkap zachtjes dichtgooide. (Laoter bleek je met een paar muisklik- dan heb thuis best” door: “Dan zijde
aon vast, nie in ’t mienst omda Marie vanaf d’n dat ze in Oslo seismologische activiteit ter ken zo aan de andere kant je het gij van Roosendaol dan zijde
eerste dag ne soort Djèkkul en Aaid bleek te ‘oogte van De Zeg waorgenòòme aare, mar di van die zelfde wereld. Taal aardig net as ikke”. En dat tegeltje
zijn. Ze aar de broek aon getrokke en aar ‘m nie terzijde.) verbindt, een enkel woord verprutst met: “Spreken is zilver,
mir uitgedaon. ’t Ènige da Toon moog beslisse kan veel betekenen. in rela- zwijgen is goud” snel van
waar, wanneer ie gong stofzuige. Da moog-ie ’t Waar daornao assof Toon inèèns dur iets bo- We hebben het afgelopen tionele de spijker halen en vervan-
nog gelukkig zélluf beslisse, mar vor oe lang venatuurluks wier overgenoome. IJ keek Marie jaar met elkaar een hele zin. Onze gen door ons eigen spreuk;
nog, vroog Toon z’n eige ok af. Ok de finansjee- aon vanachter de voorruit, gaaf gas, aar ’t sok opgetuigd en maar taal kent “Ouwd’oew lip en zuipt”.
le zaoke wiere dur Marie gedaon. Toon wies z’n gevoel dattie over ne zak mee erepels éne reej liefst 750 schilderijtjes uitdruk- De tegeltjes met Roosen-
eige pincode nie eens en briefkes van 50 aar ie en waar d’r vandur. De vrij’eid tegemoet. In gemaakt van onze stad en kingen die letterlijk vertaald daalse spreuken en gezegden
bij wijze van spreeke nog nooit gezien. zunne achteruitkijkspiegel zaag ie Marie wat ons daarin verbindt. Een niet direct door de beugel zijn binnenkort te zien in de
Mar Toon aar een ge’eim: ij aar ooit ’s wa ge- opkriffele en mee durre vûst staon te zwaaie. groot spektakel over onze kunnen maar in de context hele stad, opdat onze eigen
kocht van wa centjes dietie verdiend aar toen geschiedenis bracht menig van onze taal absoluut taal niet verloren gaat.
ie bij Bert Jaspers ge’ollepe aar ’n keuketje te Gauw dook–ie in z’n ‘aandschoenekasje en Roosendaler op de been, acceptabel zijn. Zoals; “Wa
zette. Daor aar ie iets van gekocht wa Marie pakte daor iets uit: ‘t ge’eim dattie zo laank vor prachtig. En nu wordt het nukt da nou”. Maar ook het IQ Aarmoei-nieke
nooit zou weete! Mar nou aar Toon aandere Marie aar verborrege! Zunne TomTom! ‘IJ zette tijd voor ons eigen taal. vriendelijke scheldwoord, in
probleme. Familiebezoek in Sneek, waor Marie ‘m aon en ‘oorde de ingeprogrammeerde stem Roosendaalse gezegden en de zin van; “Wa zijde toch
oorspronkelijk vandaon kwaam. Leutig... De van Patricia Paay. ‘IJ wouw naor Parijs, dé stad wijsheden. Vastgelegd voor ‘n Gataop”. Soms wordt er
taoke waare goed verdeeld: Toon moog zun van de vrij’eid. Mar oe kwaam ie daor? Terwijl- de eeuwigheid. Zodat dieje een groot beroep gedaan op
´asses d´n èèle rit ouwe en Marie bepaolde ie naodocht ‘oorde-ie Patricia’s zwoel flûstere: taal doorgegeven wordt van je fantasie, want wie is nou
de route. ‘Elaos aar ze daor weinig verstaand ‘vor Parijs ‘ier rechts af.’ En terwijl –ie lûsterde generatie op generatie. wie als ze zeggen: “Kende de
van, zoda ze nao ’n uur rijje net De Zeg vorbij naor zunne TomTom docht –ie zielsgelukkig: Bepaalde woorden hoor je dieje van de dieje?”
waare. ‘Lienks, Toon….neje….rechts en op de ‘ach Patricia, a’k jou nie aar!… niet meer en dat is jammer. Zo kunnen we nog wel even
rotonde ‘alf rond….neje driekwart zee ik….en Een woord als; “takkebos- doorgaan. Wij van het IQ
dan rechtdur….of neje….’ier rechts en dan St. Senilia sebessem” is toch goud Aarmoei-nieke hechten
gelijk lienks….dèènk….neje we aare toch waard. Maar als we het niet veel waarde aan onze eigen
rechts gemotte, ik zeej ’t oe nog!’ vastleggen zal het verdwij- cultuur en daarmee onze
nen omdat zulke bezems er eigen taal. Neem bijvoor-
Toon zakte steeds wijer weg in moedelòòs’eid. gewoonweg niet meer zijn. beeld Gouden Bolhoeddrager
Mar toen gebeurde ‘t. Ut waar assof ‘r ’n wonder Maar onze taal kan ook Annes van Kasdonk die sinds
gebeurde. Asof ne goddelijke kracht Toon ein- uitstekend emoties verwoor- 2004 zijn beschouwingen
deluk nao al die jaore gunstig gezind waar: d’n
auto stopte d’r mee. ‘Ij dee niks mir! Toon zette
‘m op de vluchtstrook. ‘Blefde gij mar zitte!’,
Riet van Loon Jan Mol Jan Heijnen Nol Verkouteren Jan Tak Bert Matthijssen Jos Grispen Piet Witlox Toon Mol Ruud van Osta
1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998
Leo Nieuwlaat D’n Pirrus RAC A’k jou nie aar Rene Bruinickx Martien Bruyns
1999 2000 2001 dan waar d’r ok ginne 2002 2003
Kurketrekkers Patrick Kamphuis Annelieke Danen Gouwe Tullepetaon Schoppen Vijf Piet Alders
17 februari 2019 uitreiking van de 31e Gouwe Tullepetaon. 2007 2008
2004 2005 2006 Aanvang vanaf 20.11 uur, om 23.11 uur uitreiking van de Gouwe Tullepetaon.
Deze uitreiking zal worden verzorgd door onze eigen hoogheid Priens Marcus I.
A’k jou nie aar dan waar d’r ok geen 31e Uitreiking van de Gouwe Tullepetaon.
Rondom de mooie lijst met Gouwe Tullepetaone op wie we super trots zijn.
Ze hebben deze onderscheiding verdiend door een enorme staat van dienst in
het Tullepetaons leutfeest.
Harry Stols Ad Vos IQ Aarmoeinieke Erich van Hooij Lenny Hamans Pieter Verduin Marc v.d. Westen Jean Paul Evertse Gé Nollen Olav Posthumus
2009 2010 2013 2017 2018
2011 2012 2014 2015 2016
A’k jouCopnyriieghtaSaticrh!ting Carnaval RAo’oksjeonudnaiael aar,
ik docht da gij wa zee
Twintig jaor waar Toon nou inmiddels getrouwd oorde-ie Marie bromme. ‘Ik kijk wel, want gij
mee Marie, mar vor z’n gevoel waar ‘t 105 jaor. wit niks van auto’s!’ Marie gong vor d’n auto We wonen in een stadje mee den, wat omtrent het Roosendaals
Wa waar-ie lomp gewiest, twintig jaor geleje. staon en h’opende de motorkap. Ze prulde wa un eige taol. Maar we horen dacht publiceert in de Roosen-
Mar ja. IJ waar indertijd gevalle vor Marie d’r aon kaobels en riep zoetgevooisd vanonder de die taal steeds minder. Ons je van daalse Bode. Om onze taal
charmes. Twee charmes, om precies te zijn. kap: ‘Start’m ‘s, Toon. Adde wit oe da mot taaltje pak je niet meer op “schijt een extra duw in de rug te
Charmes die Dolly Parton ’n klein jong liete temienste!’ Toon kon wel jaanke nao de van de straat. Vroeger was om’oog”. geven, brengen we mooie
lijke. zuvulste belediging. ‘IJ draaide aon de ketakt- de straat en de wijk waarin Als je en waardevolle teksten uit
sleutel en wachtte. De motor sloog aon! je woonde de wereld. Daar dat te op een ouderwets tegeltje.
Mar ja…da waar 20 jaor geleje. Tegewoordig ’n Wonder! ‘IJ wier uit z’n overpeinzienge leerde je hoe wereld in el- horen Vervang thuis het tegeltje
moes ie uitkijke dattie nie over Marie d’r char- ge’aold dur de klap die tie ‘oorde, toen Marie de kaar stak. Tegenwoordig ben krijgt met de tekst: “Oost, west,
mes van weleer struikelde. En nou ‘ong-ie d’r motorkap zachtjes dichtgooide. (Laoter bleek je met een paar muisklik- dan heb thuis best” door: “Dan zijde
aon vast, nie in ’t mienst omda Marie vanaf d’n dat ze in Oslo seismologische activiteit ter ken zo aan de andere kant je het gij van Roosendaol dan zijde
eerste dag ne soort Djèkkul en Aaid bleek te ‘oogte van De Zeg waorgenòòme aare, mar di van die zelfde wereld. Taal aardig net as ikke”. En dat tegeltje
zijn. Ze aar de broek aon getrokke en aar ‘m nie terzijde.) verbindt, een enkel woord verprutst met: “Spreken is zilver,
mir uitgedaon. ’t Ènige da Toon moog beslisse kan veel betekenen. in rela- zwijgen is goud” snel van
waar, wanneer ie gong stofzuige. Da moog-ie ’t Waar daornao assof Toon inèèns dur iets bo- We hebben het afgelopen tionele de spijker halen en vervan-
nog gelukkig zélluf beslisse, mar vor oe lang venatuurluks wier overgenoome. IJ keek Marie jaar met elkaar een hele zin. Onze gen door ons eigen spreuk;
nog, vroog Toon z’n eige ok af. Ok de finansjee- aon vanachter de voorruit, gaaf gas, aar ’t sok opgetuigd en maar taal kent “Ouwd’oew lip en zuipt”.
le zaoke wiere dur Marie gedaon. Toon wies z’n gevoel dattie over ne zak mee erepels éne reej liefst 750 schilderijtjes uitdruk- De tegeltjes met Roosen-
eige pincode nie eens en briefkes van 50 aar ie en waar d’r vandur. De vrij’eid tegemoet. In gemaakt van onze stad en kingen die letterlijk vertaald daalse spreuken en gezegden
bij wijze van spreeke nog nooit gezien. zunne achteruitkijkspiegel zaag ie Marie wat ons daarin verbindt. Een niet direct door de beugel zijn binnenkort te zien in de
Mar Toon aar een ge’eim: ij aar ooit ’s wa ge- opkriffele en mee durre vûst staon te zwaaie. groot spektakel over onze kunnen maar in de context hele stad, opdat onze eigen
kocht van wa centjes dietie verdiend aar toen geschiedenis bracht menig van onze taal absoluut taal niet verloren gaat.
ie bij Bert Jaspers ge’ollepe aar ’n keuketje te Gauw dook–ie in z’n ‘aandschoenekasje en Roosendaler op de been, acceptabel zijn. Zoals; “Wa
zette. Daor aar ie iets van gekocht wa Marie pakte daor iets uit: ‘t ge’eim dattie zo laank vor prachtig. En nu wordt het nukt da nou”. Maar ook het IQ Aarmoei-nieke
nooit zou weete! Mar nou aar Toon aandere Marie aar verborrege! Zunne TomTom! ‘IJ zette tijd voor ons eigen taal. vriendelijke scheldwoord, in
probleme. Familiebezoek in Sneek, waor Marie ‘m aon en ‘oorde de ingeprogrammeerde stem Roosendaalse gezegden en de zin van; “Wa zijde toch
oorspronkelijk vandaon kwaam. Leutig... De van Patricia Paay. ‘IJ wouw naor Parijs, dé stad wijsheden. Vastgelegd voor ‘n Gataop”. Soms wordt er
taoke waare goed verdeeld: Toon moog zun van de vrij’eid. Mar oe kwaam ie daor? Terwijl- de eeuwigheid. Zodat dieje een groot beroep gedaan op
´asses d´n èèle rit ouwe en Marie bepaolde ie naodocht ‘oorde-ie Patricia’s zwoel flûstere: taal doorgegeven wordt van je fantasie, want wie is nou
de route. ‘Elaos aar ze daor weinig verstaand ‘vor Parijs ‘ier rechts af.’ En terwijl –ie lûsterde generatie op generatie. wie als ze zeggen: “Kende de
van, zoda ze nao ’n uur rijje net De Zeg vorbij naor zunne TomTom docht –ie zielsgelukkig: Bepaalde woorden hoor je dieje van de dieje?”
waare. ‘Lienks, Toon….neje….rechts en op de ‘ach Patricia, a’k jou nie aar!… niet meer en dat is jammer. Zo kunnen we nog wel even
rotonde ‘alf rond….neje driekwart zee ik….en Een woord als; “takkebos- doorgaan. Wij van het IQ
dan rechtdur….of neje….’ier rechts en dan St. Senilia sebessem” is toch goud Aarmoei-nieke hechten
gelijk lienks….dèènk….neje we aare toch waard. Maar als we het niet veel waarde aan onze eigen
rechts gemotte, ik zeej ’t oe nog!’ vastleggen zal het verdwij- cultuur en daarmee onze
nen omdat zulke bezems er eigen taal. Neem bijvoor-
Toon zakte steeds wijer weg in moedelòòs’eid. gewoonweg niet meer zijn. beeld Gouden Bolhoeddrager
Mar toen gebeurde ‘t. Ut waar assof ‘r ’n wonder Maar onze taal kan ook Annes van Kasdonk die sinds
gebeurde. Asof ne goddelijke kracht Toon ein- uitstekend emoties verwoor- 2004 zijn beschouwingen
deluk nao al die jaore gunstig gezind waar: d’n
auto stopte d’r mee. ‘Ij dee niks mir! Toon zette
‘m op de vluchtstrook. ‘Blefde gij mar zitte!’,
