Page 12 - 1984
P. 12
' = ^ :D(3:x:!^X)cï]cïJX]clBC>ocfir :^^ iSHK}
Vervolg van pagina « f ~ ] ( T )
Het ontwerp van het veldteken gebeurde steeds door de maker Joop Vlak
en stond los van andere carnavalsactiviteiten. Joop Vlak verzorgde het
geheel vanaf ontwerp tot en met eindprodukt. Eindeloze avonden is m
huize Vlak geboetseerd en geschilderd. Dat schilderen, daar werkte het
gehele gezin maandenlang aan mee.
In Roosendaal werd in die jaren nog niet gewerkt met een carnavalsmotto.
De voorzitter van de Boerenraad v.d. Bergh begon de¥&ordelen te
overwegen van het werken met en het geven van een ,,Leitmotiv" en zo
kwam er dus toch een motto. De wagens en groepen in de optocht waren
tot dusver uitgevoerd in nauwelijks meer dan zwart-wit. Veel opschriften in
zwart en veel figuren in wit of andere vrij neutrale onderkleur. Dat verdroot
de voorzitter van de Boerenraad en zo kwam hij tot zijn eerste motto ,,Kleur
bekennen". Het was een kreet rriet dubbele inhoud. Een oproep om ,,ja"
tegen carnaval te zeggen „kleur te bekennen" dus en tevens een
uitnodiging om dat op allerlei wijzen zichtbaar te maken. Het werd een zeer
groot succes. De optocht en de kledij begonnen op slag veel kleurrijker te
worden.
Het woord kleur bleek aanstekelijk te werken en de creativiteit duidelijk te Vor oe volledig interieur
bevorderen. Vanaf dat jaar dus, ieder jaar een motto, liefst met suggestieve
inhoud. Het veldteken deed echter nog niet met die ,,mode" mee. Dat was
weliswaar van zichzelf kleurrijk en had die raad dus niet nodig gehad. Toch
begonnen de twee verzinners - van motto en van veldteken - met elkaar te
praten of een combinatie niet gewenst zou zijn. Het motto zou in het
veldteken moeten kunnen worden uitgebeeld. Hiermede werd een logische
lijn gevolgd en werd het motto nog belangrijker Maar ook moeilijker, want
er moest behalve aan ,,trefzekerheid" ook gezorgd worden voor
„uitbeeldbaarheid". Een abstracte kreet bleek moeilijk uit te beelden en er
was gevaar dat die uitbeelding - in de optocht bijv. - steeds op gelijke wijze
terug zou komen Dat laatste is erg meegevallen, want de Roosendaalse
vierder heeft wel zoveel inventiviteit, dat hij een motto op honderd
verschillende wijzen weet uit te beelden, soms tot volkomen verrassing van
degene die dat motto bedacht.
Er werd dus eerst een motto gemaakt en Joop Vlak maakte dat zichtbaar in en wa denkte van un lekker deketje
zijn veldteken. Daarmede was de penode van de kopjes verleden tijd en
ontstonden heel wat meer mogelijkheden. Toen was het veldteken eigenlijk
pas het veldteken. Om zijn artistieke begaafdheden totaal te kunnen
uitleven, begon Joop Vlak een zgn. grote veldtekens te vervaardigen die
weldra de wanden van horecabedrijven opfleurden en een fraai soort
,,kwitantie" vormden voor bijdragen die de horecamensen aan de
Roosendaalse carnavalsviering gaven. De veldtekens waren intussen in
klei gebakken als een fraai stuk aardewerk en beschilderd en geglazuurd.
Zij vormden ook voor niet-carnavalvierders een begerenswaardig bezit,
want een artistiek stuk huisvlijt en echte kunststukjes waren het.
Helaas kwam de tijd, dat Joop Vlak zijn kunstig handwerk niet meer kon
uitvoeren. Zijn zoon Cees nam het vaandel een groot aantal jaren over en
nam de volledige produktie van de kleine veldtekens op zich. Het ontstaan
van de definitieve vorm onderging alleen wat verandering. Maakte Joop
Vlak naar eigen idee een uitbeelding van het motto, voortaan maakte de
man van het motto ook het ontwerp van de uitbeelding en werd het produkt
volgens dat ontwerp door Cees Vlak volledig uitgevoerd. Binnen de
Boerenraad was er nog een bekende ,,kunstboer" Jan Backx was reeds
paraat allerlei voorwerpen te vervaardigen die of als gebruiksvoorwerp of Roosendaal
als carnavalsattributen nodig waren. Van lieverlee ging hij zich
bezighouden met het vervaardigen van de grote veldtekens. omdat de zeer
© Stichting Carnavalarbeidsintensieve produktie van de veel grotere oplage van kleine tekens
door Cees Vlak plaatsvond, kon Jan meer aandacht geven aan de kleinere
(in getal) produktie van grote exemplaren. Dit ook volgens een ontwerp wat
gelijk was en op gelijke wijze ontstond als dat van de kleine tekens. Toch
waren er wel eens moeilijkheden. De vervaardiging der tekens kostte
zoveel manuren, dat gezocht werd naar oplossingen. Men had gedacht die
te vinden in plastic materialen, doch dat werd geen succes. Eenmaal is het
veldteken verschenen in metaaluitvoerinq.
Dat jaar was de drukte bij de vervaardigers dermate groot, dat uitgeweken INIEUWE MARKT 60-62, ROOSENDAAL
moest worden naar professionele fabrikatie. Het werd een mooi
lichtmetalen schild met een speciale afbeelding van onze bekende Adde gère op 'n goeie PIEJANO wult speu-
Tullepetaon in vier kleuren. Zeer sterk en fraai uitgevoerd, maar volgens le, motte bij oons is lvelen toch te ,,koud" en onvoldoende carnavalesk, 't Kon niet tippen aan
het oude vertrouwde handwerk, ook al werden daar in de drukte dikwijls WIJ RIPPERERE EN STEMME OK OEW PIEJANO!
hoekjes afgestoten. Daarom werd in de volgende jaren weer bliksemsnel
teruggekeerd naar de oude ,,stiel".
Jan Backx werd nu de vaste man die van de ontwerptekening van de
mottomaker het definitieve beeld maakte. Hij bleef de grote veldtekens
vervaardigen en voor de kleine kwam nu de ,,Pottenbacker" in de picture.
Gelukkig kon men nu mede beschikken over de grote vakkennis, ervaring
en outillage van een professionele pottenbakker. Dat was een ware
uitkomst! Wel bleef het arbeidsintensieve schilderen van de veldtekens.
Vele dames en huisgenoten van Boerenraadsleden - speciaal van hen die Inkoop
de verkoop in hun ,,portefeuille" hebben - hebben er vele avonden aan oud ijzer,
meegewerkt. Hoe het veldteken dit jaar is ontstaan, kunt u elders in deze koper, lood,
Kwakkelkraant lezen Ook ditmaal is het schilderen en kleuren een zink, oud papier.
probleem geweest doch er is een zeer charmante oplossing voor Hoge prijzen
gevonden. Er is een groep zeer enthousiaste en zeer carnavaleske dames
in Roosendaal die zich met de duidelijke en degelijke naam ,,de P. KNOBEL
Roosendaalse Vrouwen" tooien, die zich bereid hebben verklaard dit EN ZN.
volumineuze karwei op zich te nemen. Dat is een zeer verheugende
ontwikkeling, want vorig jaar was men genoodzaakt het veldteken in uni- Bredaseweg 9
kleuren uit te brengen De kleine tenminste, maar dat oogt helemaal met Roosendaal
voor het Tullepetaonse carnaval en het verkoopt ook niet Dus dit jaar Tel. (01650)3 64 00
hulde aan ,,de Roosendaalse Vrouwen" er is weer een kleurrijk veldteken
Met liefde en begripvolle en vlijtige vrouwenhanden in kleur gezet. SEP
Complimenten daarvoor en... succes I
B,URG.P/i/NSBNSlffO& ? 2
H. v.d. B. ROOSENCtafiL 7TSC.3780&
itiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiirHiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii^
Mededeling van de Op 2 meirt om allef tien saovus Van Lieshout - Roosendaal
Kurketrekkers en t>egient 't bij Suus Raots in de
't Stramientje Raotskelder op d'Ouwe Mart. Boulevard 134-136 Telefoon 3 31 64
Meinse 't wor wir gezelligur as En as klap op de vuurpijl wordt om
aandere jaore op d'Ouwe Mart. elluf minute over elluf dur un
OOgeid uit 'n andere plaats 'n
Dees jaor ouwe we 'n groot gouwe grammofoonplaot
Berebal mee veul meziek van uitgereikt.
Roosendaolse orkeste, en wel op
de vrijdag vor de Carnaval. Dan Da kan nie misse, mar 't wor stik
kunde alvast in de stemming gezellug.
komme vor 't Carnaval.
Oudoe en tot op 't Berebal.
De toegang is vanzelluf graotus.
Vervolg van pagina « f ~ ] ( T )
Het ontwerp van het veldteken gebeurde steeds door de maker Joop Vlak
en stond los van andere carnavalsactiviteiten. Joop Vlak verzorgde het
geheel vanaf ontwerp tot en met eindprodukt. Eindeloze avonden is m
huize Vlak geboetseerd en geschilderd. Dat schilderen, daar werkte het
gehele gezin maandenlang aan mee.
In Roosendaal werd in die jaren nog niet gewerkt met een carnavalsmotto.
De voorzitter van de Boerenraad v.d. Bergh begon de¥&ordelen te
overwegen van het werken met en het geven van een ,,Leitmotiv" en zo
kwam er dus toch een motto. De wagens en groepen in de optocht waren
tot dusver uitgevoerd in nauwelijks meer dan zwart-wit. Veel opschriften in
zwart en veel figuren in wit of andere vrij neutrale onderkleur. Dat verdroot
de voorzitter van de Boerenraad en zo kwam hij tot zijn eerste motto ,,Kleur
bekennen". Het was een kreet rriet dubbele inhoud. Een oproep om ,,ja"
tegen carnaval te zeggen „kleur te bekennen" dus en tevens een
uitnodiging om dat op allerlei wijzen zichtbaar te maken. Het werd een zeer
groot succes. De optocht en de kledij begonnen op slag veel kleurrijker te
worden.
Het woord kleur bleek aanstekelijk te werken en de creativiteit duidelijk te Vor oe volledig interieur
bevorderen. Vanaf dat jaar dus, ieder jaar een motto, liefst met suggestieve
inhoud. Het veldteken deed echter nog niet met die ,,mode" mee. Dat was
weliswaar van zichzelf kleurrijk en had die raad dus niet nodig gehad. Toch
begonnen de twee verzinners - van motto en van veldteken - met elkaar te
praten of een combinatie niet gewenst zou zijn. Het motto zou in het
veldteken moeten kunnen worden uitgebeeld. Hiermede werd een logische
lijn gevolgd en werd het motto nog belangrijker Maar ook moeilijker, want
er moest behalve aan ,,trefzekerheid" ook gezorgd worden voor
„uitbeeldbaarheid". Een abstracte kreet bleek moeilijk uit te beelden en er
was gevaar dat die uitbeelding - in de optocht bijv. - steeds op gelijke wijze
terug zou komen Dat laatste is erg meegevallen, want de Roosendaalse
vierder heeft wel zoveel inventiviteit, dat hij een motto op honderd
verschillende wijzen weet uit te beelden, soms tot volkomen verrassing van
degene die dat motto bedacht.
Er werd dus eerst een motto gemaakt en Joop Vlak maakte dat zichtbaar in en wa denkte van un lekker deketje
zijn veldteken. Daarmede was de penode van de kopjes verleden tijd en
ontstonden heel wat meer mogelijkheden. Toen was het veldteken eigenlijk
pas het veldteken. Om zijn artistieke begaafdheden totaal te kunnen
uitleven, begon Joop Vlak een zgn. grote veldtekens te vervaardigen die
weldra de wanden van horecabedrijven opfleurden en een fraai soort
,,kwitantie" vormden voor bijdragen die de horecamensen aan de
Roosendaalse carnavalsviering gaven. De veldtekens waren intussen in
klei gebakken als een fraai stuk aardewerk en beschilderd en geglazuurd.
Zij vormden ook voor niet-carnavalvierders een begerenswaardig bezit,
want een artistiek stuk huisvlijt en echte kunststukjes waren het.
Helaas kwam de tijd, dat Joop Vlak zijn kunstig handwerk niet meer kon
uitvoeren. Zijn zoon Cees nam het vaandel een groot aantal jaren over en
nam de volledige produktie van de kleine veldtekens op zich. Het ontstaan
van de definitieve vorm onderging alleen wat verandering. Maakte Joop
Vlak naar eigen idee een uitbeelding van het motto, voortaan maakte de
man van het motto ook het ontwerp van de uitbeelding en werd het produkt
volgens dat ontwerp door Cees Vlak volledig uitgevoerd. Binnen de
Boerenraad was er nog een bekende ,,kunstboer" Jan Backx was reeds
paraat allerlei voorwerpen te vervaardigen die of als gebruiksvoorwerp of Roosendaal
als carnavalsattributen nodig waren. Van lieverlee ging hij zich
bezighouden met het vervaardigen van de grote veldtekens. omdat de zeer
© Stichting Carnavalarbeidsintensieve produktie van de veel grotere oplage van kleine tekens
door Cees Vlak plaatsvond, kon Jan meer aandacht geven aan de kleinere
(in getal) produktie van grote exemplaren. Dit ook volgens een ontwerp wat
gelijk was en op gelijke wijze ontstond als dat van de kleine tekens. Toch
waren er wel eens moeilijkheden. De vervaardiging der tekens kostte
zoveel manuren, dat gezocht werd naar oplossingen. Men had gedacht die
te vinden in plastic materialen, doch dat werd geen succes. Eenmaal is het
veldteken verschenen in metaaluitvoerinq.
Dat jaar was de drukte bij de vervaardigers dermate groot, dat uitgeweken INIEUWE MARKT 60-62, ROOSENDAAL
moest worden naar professionele fabrikatie. Het werd een mooi
lichtmetalen schild met een speciale afbeelding van onze bekende Adde gère op 'n goeie PIEJANO wult speu-
Tullepetaon in vier kleuren. Zeer sterk en fraai uitgevoerd, maar volgens le, motte bij oons is l
het oude vertrouwde handwerk, ook al werden daar in de drukte dikwijls WIJ RIPPERERE EN STEMME OK OEW PIEJANO!
hoekjes afgestoten. Daarom werd in de volgende jaren weer bliksemsnel
teruggekeerd naar de oude ,,stiel".
Jan Backx werd nu de vaste man die van de ontwerptekening van de
mottomaker het definitieve beeld maakte. Hij bleef de grote veldtekens
vervaardigen en voor de kleine kwam nu de ,,Pottenbacker" in de picture.
Gelukkig kon men nu mede beschikken over de grote vakkennis, ervaring
en outillage van een professionele pottenbakker. Dat was een ware
uitkomst! Wel bleef het arbeidsintensieve schilderen van de veldtekens.
Vele dames en huisgenoten van Boerenraadsleden - speciaal van hen die Inkoop
de verkoop in hun ,,portefeuille" hebben - hebben er vele avonden aan oud ijzer,
meegewerkt. Hoe het veldteken dit jaar is ontstaan, kunt u elders in deze koper, lood,
Kwakkelkraant lezen Ook ditmaal is het schilderen en kleuren een zink, oud papier.
probleem geweest doch er is een zeer charmante oplossing voor Hoge prijzen
gevonden. Er is een groep zeer enthousiaste en zeer carnavaleske dames
in Roosendaal die zich met de duidelijke en degelijke naam ,,de P. KNOBEL
Roosendaalse Vrouwen" tooien, die zich bereid hebben verklaard dit EN ZN.
volumineuze karwei op zich te nemen. Dat is een zeer verheugende
ontwikkeling, want vorig jaar was men genoodzaakt het veldteken in uni- Bredaseweg 9
kleuren uit te brengen De kleine tenminste, maar dat oogt helemaal met Roosendaal
voor het Tullepetaonse carnaval en het verkoopt ook niet Dus dit jaar Tel. (01650)3 64 00
hulde aan ,,de Roosendaalse Vrouwen" er is weer een kleurrijk veldteken
Met liefde en begripvolle en vlijtige vrouwenhanden in kleur gezet. SEP
Complimenten daarvoor en... succes I
B,URG.P/i/NSBNSlffO& ? 2
H. v.d. B. ROOSENCtafiL 7TSC.3780&
itiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiirHiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii^
Mededeling van de Op 2 meirt om allef tien saovus Van Lieshout - Roosendaal
Kurketrekkers en t>egient 't bij Suus Raots in de
't Stramientje Raotskelder op d'Ouwe Mart. Boulevard 134-136 Telefoon 3 31 64
Meinse 't wor wir gezelligur as En as klap op de vuurpijl wordt om
aandere jaore op d'Ouwe Mart. elluf minute over elluf dur un
OOgeid uit 'n andere plaats 'n
Dees jaor ouwe we 'n groot gouwe grammofoonplaot
Berebal mee veul meziek van uitgereikt.
Roosendaolse orkeste, en wel op
de vrijdag vor de Carnaval. Dan Da kan nie misse, mar 't wor stik
kunde alvast in de stemming gezellug.
komme vor 't Carnaval.
Oudoe en tot op 't Berebal.
De toegang is vanzelluf graotus.
