Page 19 - 1991
P. 19
^[mm]m[!Mmimïï t99i'k: t.
''•••'• RAC1991
DOE D'OK MEEJ ?
© Stichting Carnaval Roosendaal
' ' " l , vv. IS RAC VERSLAVEND ?
INGEKOMEN STUK Vorig jaar werd ik door een geroutineerde RAC-boer benaderd om
mee te draaien in de RAC-boerenraad. Aangezien ik toen al 13 jaar
Mijn eerste kennismaking met RAC-carnaval - nu weer zo'n jaar of verhuisd was van het Gelderse land naar het carnavalvierend Bra-
acht geleden - bestond uit een confrontatie met 5 a 6 ambtenaren bant, voelde ik mij Brabander genoeg om het eens uit te proberen.
die zich enkele dagen aan het normale werk wensten te onttrek- Denkend dat een week carnanval vieren met bejaarde en of hulp-
ken. Op de douanepost met een onderbezetting van bijna 20% is behoevende mensen conditioneel geen problemen op zou leveren.
dat uiteraard geen sinecure. iVIijn reactie op hun verzoek was dan Op het moment dat ik de eerste vergadering achter de rug had, be-
ook niet bepaald enthousiast. Argumenten als ,.ezeltjesbal" en sefte ik dat het niet alleen bij die ene week zou blijven. Ik kreeg te
,,sociale carnaval" konden daar aanvankelijk weinig aan verande- maken met een enorme organisatie van gezellige en collegiale
ren. Als geboren Brabander besef je echter wel dat je toch niet he- RAC-boeren (inclusief koppige ezel) en samenwerking met carna-
lemaal om carnaval heen kunt en RAC-carnaval bleek iets heel bij- valsbandjes, sponsors, tehuizen, kinderdagverblijven. Stichting
zonders te zijn. Daar kom je achter als je zelf in de bus gezeten Carnaval en meerdere mensen die het sociale carnaval een warm
hebt, mee geweest bent naar de bakker, kennisgemaakt hebt met hart toedragen of achter de schermen meewerken. Vooral de laat-
de ezel en de carnavalsleut in de tehuizen hebt meegemaakt. ste weken voor het carnavalsgebeuren draait de organisatie onder
Het sociale carnaval is geen vorm van liefdadigheid want ik ben er hoogspanning. Dan begint ,,de week" en bezoeken wij volgens een-
zeker van dat de ambtenaren (ook de jongere) er net zoveel plezier van tevoren vastgesteld programma de tehuizen, kinderdagverblij-
aan beleven als de bejaarden en invaliden die ze bezoeken. Grote ven en niet te vergeten het Franciscusziekenhuis. Dit in goede sa-
kerels achter de rolstoel, leut maken met de patiënten; waar vind je menwerking met de Hoogheid en zijn gevolg. Aan het einde van de
zoiets nog vandaag de dag'? Het is te hopen dat het in Roosendaal week loop je op je tandvlees en ben je geradbraakt.
nooit over gaat. Wat is hier nou zo verslavend aan, vraagt u zich af? Het antwoord
De onderbezetting op de douanepost is weer net zo groot als toen, is eenvoudig. Dankbare gezichten, fijne contacten en het gevoel
zo ook het probleem om een aantal mensen te moeten missen. dat je met jouw inzet ertoe bijdraagt dat je de mensen een onverge-
Maar er is één groot verschil met acht jaar geleden; ik ken nu het telijke dag bezorgt.
RAC-carnaval... Van mij mag het carnaval beginnen.
L.L. van lersel De verslaafde RAC-boer,
hoofd van de douanepost Roosendaal Flipke van den Stessel.
rit-' -J
''•••'• RAC1991
DOE D'OK MEEJ ?
© Stichting Carnaval Roosendaal
' ' " l , vv. IS RAC VERSLAVEND ?
INGEKOMEN STUK Vorig jaar werd ik door een geroutineerde RAC-boer benaderd om
mee te draaien in de RAC-boerenraad. Aangezien ik toen al 13 jaar
Mijn eerste kennismaking met RAC-carnaval - nu weer zo'n jaar of verhuisd was van het Gelderse land naar het carnavalvierend Bra-
acht geleden - bestond uit een confrontatie met 5 a 6 ambtenaren bant, voelde ik mij Brabander genoeg om het eens uit te proberen.
die zich enkele dagen aan het normale werk wensten te onttrek- Denkend dat een week carnanval vieren met bejaarde en of hulp-
ken. Op de douanepost met een onderbezetting van bijna 20% is behoevende mensen conditioneel geen problemen op zou leveren.
dat uiteraard geen sinecure. iVIijn reactie op hun verzoek was dan Op het moment dat ik de eerste vergadering achter de rug had, be-
ook niet bepaald enthousiast. Argumenten als ,.ezeltjesbal" en sefte ik dat het niet alleen bij die ene week zou blijven. Ik kreeg te
,,sociale carnaval" konden daar aanvankelijk weinig aan verande- maken met een enorme organisatie van gezellige en collegiale
ren. Als geboren Brabander besef je echter wel dat je toch niet he- RAC-boeren (inclusief koppige ezel) en samenwerking met carna-
lemaal om carnaval heen kunt en RAC-carnaval bleek iets heel bij- valsbandjes, sponsors, tehuizen, kinderdagverblijven. Stichting
zonders te zijn. Daar kom je achter als je zelf in de bus gezeten Carnaval en meerdere mensen die het sociale carnaval een warm
hebt, mee geweest bent naar de bakker, kennisgemaakt hebt met hart toedragen of achter de schermen meewerken. Vooral de laat-
de ezel en de carnavalsleut in de tehuizen hebt meegemaakt. ste weken voor het carnavalsgebeuren draait de organisatie onder
Het sociale carnaval is geen vorm van liefdadigheid want ik ben er hoogspanning. Dan begint ,,de week" en bezoeken wij volgens een-
zeker van dat de ambtenaren (ook de jongere) er net zoveel plezier van tevoren vastgesteld programma de tehuizen, kinderdagverblij-
aan beleven als de bejaarden en invaliden die ze bezoeken. Grote ven en niet te vergeten het Franciscusziekenhuis. Dit in goede sa-
kerels achter de rolstoel, leut maken met de patiënten; waar vind je menwerking met de Hoogheid en zijn gevolg. Aan het einde van de
zoiets nog vandaag de dag'? Het is te hopen dat het in Roosendaal week loop je op je tandvlees en ben je geradbraakt.
nooit over gaat. Wat is hier nou zo verslavend aan, vraagt u zich af? Het antwoord
De onderbezetting op de douanepost is weer net zo groot als toen, is eenvoudig. Dankbare gezichten, fijne contacten en het gevoel
zo ook het probleem om een aantal mensen te moeten missen. dat je met jouw inzet ertoe bijdraagt dat je de mensen een onverge-
Maar er is één groot verschil met acht jaar geleden; ik ken nu het telijke dag bezorgt.
RAC-carnaval... Van mij mag het carnaval beginnen.
L.L. van lersel De verslaafde RAC-boer,
hoofd van de douanepost Roosendaal Flipke van den Stessel.
rit-' -J
