Page 51 - 2000
P. 51
KWAKKELKRAANT 2 0 0 0
CE^OPrinseii laten hun licht sclüjnen
ROOSENDAAL - "Vastenavend vieren. Dat doen ze in Bergen Carnavalsbal met een be woorden die hij uitspreekt als hij uitein-
delijk de microfoon voor zijn neus krijgt.
op Zoom. Wij in Roosendaal vieren Carnaval. Dat doen we op zoek 'vereerde' (ahumm,
ahummm), was er altijd Toen ik door Harry van den Bergh
onze eigen manier, maar ons feest doet in geen enkel opzicht wel iemand die ervoor voor deze rol werd gevraagd,
stond het beeld van
onder voor dat van de Barregse buren," steekt de oudste zorgde dat de levende Prins Jan (Mol)
me voor
'Ogheid, Jan Mol, van wal. Zet zes (ex)Prinsen bij elkaar, en je muziek direct stokte.
Vervolgens werd de ogen.
hebt binnen de kortste keren de leutpoppetjes aan het dan- Prins naar zijn troon ge Zo'n
Prins
sen. Het duurt niet lang of de leuke verhalen uit.de tijd van leid en als hij zich op- wilde ik
ook zijn.
weleec bdrr^len op. maakte om het 'volk' Door om-
toe te spreken, was standigheden
is dat niet ge-
Interview door Jaap Pleij 0 het op slag stil. Met lukt. Het zat in
dat respect is het nu mijn tweede jaar
niet goed binnen de
Gezeten in de veilige beschutting van festival helemaal niet zo diep geworteld helaas een stuk min- organisatie. Daar ben
café De Moriaan onder de 'schaduw' als menigeen denkt. Tot begin jaren der gesteld, bij som ik dusdanig ziek van
van de Tullepetaon, het beeld dat foto- tachtig was ik steevast de vaste leve- mige gelegenheden geworden dat ik de
graaf Toon Mol het liefst vijftien meter in rancier van het Carnavalslied." Onder neemt men niet laatste week moest af-
de richting van de St Janskerk zou ver- René Bruynincx heeft het Roosendaalse eens de moeite haken. Gelukkig was
plaatsen, laten zes persoonlijkheden die Carnaval een duidelijke cultuuromscha- om de muziek Jan toen bereid om mijn
ooit op het hoogste platform stonden keling doorgemaakt. "In mijn laatste jaar stop te zet karwei af te maken" De
hun licht over de betekenis van het car- als Prins werd het Priensebal losgelaten ten." Ruud aangesprokene lacht. "De
navalsfeest schijnen. Dat doen ze op en omgezet in het Priense Swaree. Een van Osta, eerste blommen die ik
'gezag' van Jan Mol (Jan 1) die zo in het logische omschakeling, want de de Prins kreeg, waren van Guus.
begin van het nieuwe millennium graag carnavaisbals trokken steeds minder die in Met als boodschap: be-
nog eens met Guus Spruijt (Guust 1), bezoekers. Er heerste toen een geest 1999 dankt voor het redden van
René Bruynincx (Dré 1), Martien Bruijns van 'het Carnaval hoort in de cafés en nog het Roosendaalse Carnaval.
Ach, ik beleefde die zes da-
(Mart 1), Ruud van Osta (Ruud 1) en op straat plaats te vinden. gen in een roes. In Roosen-
daal was ik Prins Loco Jan 1
'Erich van Hooij (De debuterende 'Oog- De Prins moet naar ons toe te komen en die alleen maar Franse cognac
dronk, in die periode trad ik met
heid Prins Rik 1) van gedachten wil wis- niet andersom.' Daar was ik het eigenlijk Pierre van Ostade en Wim Kersten voor
de televisie op en toen was ik Carolus
selen. Ruud van Osta, hoewel altijd de wel mee eens. Wij moeten elkaar op- de Tweede, maar ik deed alles in de
naam van Prins Guust!" Dergelijke stor-
bescheidenheid zelve, wil vooraf even zoeken daar waar het altijd gezellig is men zijn aan Martien Bruijns voorbijge-
gaan. Zonder mankeren regeerde hij
één ding heel duidelijk stellen. En wel in en dat zijn toch de cafés." Nog groter ^ exact tien jaar over Tullepetaonestad.
de richting van Toon Mol. "Om alle mis- waren de verschillen tussen Rene's Als goed gebekte vorst voelde hij zich
tijdens bijeenkomsten, waarbij het er
verstanden over De Tullepetaon te voor- eerste regeerperiode en zijn invalbeurt pittig aan toe ging, zoals de Boeren-
raadsvergaderingen, als een vis in het
komen: Op de sokkei staat te lezen dat in 1998. "Eind jaren zeventig (Prins Dré een water. "Carnaval is een spel en bij de
Boerenraads vergaderingen komen al
het beeld eeuwig bij De Moriaan blijft regeerde van 1977 tot en met 1982) keer terug deze spelelementen aan de orde. De 10-
avond van het Aarmoeinieke ervaarde ik
staan en daar helpt geen lieve moeder- werden vrijwel alle activiteiten door de kwam om 'zijn karwei ook als een prima uitlaatklep. Dat is ook
zo'n leuk element van het Carnaval, ie-
tje, en zeker geen Toon Mol, aan." Toon stichting Carnaval aangestuurd. De af te maken', is tijdens zijn dereen krijgt de gelegenheid om eens
flink zijn hart te luchten, mits de humor
schudt het hoofd en werpt tegen dat het stichting is nu nog steeds prominent Prins-schap tot de conclusie geko- daarbij niet uit het oog wordt verloren.
Maar het echte hoogtepunt vond ik toch
beeld volgens zijn plannen op een aanwezig, maar de activiteiten vanuit de men dat 'het hele leven in feite maar altijd de Carnavalsmis op zondagmor-
gen in de St. Janskerk. Daarbij worden
steenvSorp van zijn huidige standplaats bevolking zijn verveel- een spel is.' "Je staat daar als Prins op de meest wezenlijke dingen aan de orde
gesteld die de mensen echt in de ziel
komt te staan. Maar Ruud geeft geen vou- het hoogste platform. Iedereen ge- raken. En dat is zo mogelijk nog een be-
langrijker doel van het leutfeest." De
duimbreed toe. Het blijft slechts bij draagt zich door dat pakje mannen-broéders nemen er nog eentje.
Het Prins-dom is zo ongeveer het enige
dit ene speldeprikje. De heren zijn heel anders tegen je, ter- bastion in Roosendaal waar de vrouw
nog geen vat op heeft gekregen. In
opvallend vriendelijk en lief © Stichting Carnaval Roosendaalwijl je gewoon de vent Rucphen zijn deze poorten onlangs wel
voor elkaar, ingegeven door bent die je daarvoor geslecht. Nestor Jan Mol zegt een der-
gelijke jonge blom best te kunnen ap-
het onderlinge respect dat ook was. Hoe preciëren. "Maar de eerste jaren is daar
nog geen behoefte aan.
ze over en weer voor el hoog of hoe laag Met Erich heeft de stichting volgens mij
een prima vent binnengehaald waar we
kaar hebben. Erich van je ook bent, het nog heel wat jaren plezier -sorry, leut-
aan zullen beleven. Daarna kijken we
Hooij heeft eveneens maakt niet uit, wel verder. In de tussentijd heb ik wel
een andere wens: ik zou het toch leuk
een uitgesproken visie we zijn alle- vinden als Tullepetaonestad weer een
groots carnavalsbal krijgt. Niet in de
op de Tullepetaon, zij maal gewo- plaats van, maar als extra toevoeging
aan dit prachtige feest."
het vanuit een heel ne mensen
andere invalshoek. onder el-
"Er is heel wat te kaar."
doen geweest over Veel van
de ontkoppeling die 'ge-
van het liedjesfes- wone
tival (dat in 1999 mensen'
op 13 november krijgt hij
plaatsvond) en de nu regel-
presentatie van het matig
drietal (een nieuw over de
evenement dat vloer. Met
twee dagen ervoor het afleg-
stond gepland). Eer gen van
lijk gezegd had ik zijn steek
daar in het begin veel zette Van
moeite mee. Ik heb ja- Osta ook
ren meegespeeld in de een punt
carnavalsband Van Ei- achter zijn
ges en voor die muzi- onderwijs-
kanten -de andere muzi- carrière.
kanten trouwens ook- is Sinds een
het liedjesfestival toch aantal maan-
iets waar ze alles voor den is hij de
opzij zetten. Sommigen trotse uitbater
nemen er zelfs speciaal van café De
een vrije dag of vrije avond Moriaan. "De
voor op. Met zo'n traditie werkdruk in het
moet je toch heel voorzich- onderwijs was
tig omgaan. Anderzijds vond ^ me veel te hoog
ik het wel heel bijzonder om geworden, daardoor
op de ellufde van de ellufde om kwamen mijn eigenlij-
elluf over elluf bij het beeld van ke werkzaamheden, het
De Tullepetaon te staan. Daar hoort esgeven aan kinderen,
ieder rechtgeaarde carnavalsvierder steeds meer onder druk te
mijn inziens op dat tijdstip te zijn." Jan staan. Bovendien kan het geen
Mol daarentegen heeft geen enkele kwaad om eens iets heel anders te
moeite gehad met de ontkoppeling, een digd en dat gaan doen. Dit werk bevalt me voorals-
mening die hij ook nooit onder stoelen heeft ook zijn effect gehad op de rol van nog prima." Guus Spruijt (Prins in 1975,
of banken heeft gestoken. "Ik zeg altijd de Prins. Ik wil me niet de rol aanmeten 1976) is de stille geest binnen het gezel-
maar zo: een traditie is pas een traditie van 'Opa vertelt' , toch waren sommige schap. Zijn milde glimlach waarmee hij
als we met zijn allen besluiten dat het dingen vroeger beter geregeld, zoals het zijn 'lotgenoten' heeft aangehoord, har-
een traditie is. Bovendien is het liedjes- respect voor het drietal. Wanneer ik een monieert in het geheel niet met de
CE^OPrinseii laten hun licht sclüjnen
ROOSENDAAL - "Vastenavend vieren. Dat doen ze in Bergen Carnavalsbal met een be woorden die hij uitspreekt als hij uitein-
delijk de microfoon voor zijn neus krijgt.
op Zoom. Wij in Roosendaal vieren Carnaval. Dat doen we op zoek 'vereerde' (ahumm,
ahummm), was er altijd Toen ik door Harry van den Bergh
onze eigen manier, maar ons feest doet in geen enkel opzicht wel iemand die ervoor voor deze rol werd gevraagd,
stond het beeld van
onder voor dat van de Barregse buren," steekt de oudste zorgde dat de levende Prins Jan (Mol)
me voor
'Ogheid, Jan Mol, van wal. Zet zes (ex)Prinsen bij elkaar, en je muziek direct stokte.
Vervolgens werd de ogen.
hebt binnen de kortste keren de leutpoppetjes aan het dan- Prins naar zijn troon ge Zo'n
Prins
sen. Het duurt niet lang of de leuke verhalen uit.de tijd van leid en als hij zich op- wilde ik
ook zijn.
weleec bdrr^len op. maakte om het 'volk' Door om-
toe te spreken, was standigheden
is dat niet ge-
Interview door Jaap Pleij 0 het op slag stil. Met lukt. Het zat in
dat respect is het nu mijn tweede jaar
niet goed binnen de
Gezeten in de veilige beschutting van festival helemaal niet zo diep geworteld helaas een stuk min- organisatie. Daar ben
café De Moriaan onder de 'schaduw' als menigeen denkt. Tot begin jaren der gesteld, bij som ik dusdanig ziek van
van de Tullepetaon, het beeld dat foto- tachtig was ik steevast de vaste leve- mige gelegenheden geworden dat ik de
graaf Toon Mol het liefst vijftien meter in rancier van het Carnavalslied." Onder neemt men niet laatste week moest af-
de richting van de St Janskerk zou ver- René Bruynincx heeft het Roosendaalse eens de moeite haken. Gelukkig was
plaatsen, laten zes persoonlijkheden die Carnaval een duidelijke cultuuromscha- om de muziek Jan toen bereid om mijn
ooit op het hoogste platform stonden keling doorgemaakt. "In mijn laatste jaar stop te zet karwei af te maken" De
hun licht over de betekenis van het car- als Prins werd het Priensebal losgelaten ten." Ruud aangesprokene lacht. "De
navalsfeest schijnen. Dat doen ze op en omgezet in het Priense Swaree. Een van Osta, eerste blommen die ik
'gezag' van Jan Mol (Jan 1) die zo in het logische omschakeling, want de de Prins kreeg, waren van Guus.
begin van het nieuwe millennium graag carnavaisbals trokken steeds minder die in Met als boodschap: be-
nog eens met Guus Spruijt (Guust 1), bezoekers. Er heerste toen een geest 1999 dankt voor het redden van
René Bruynincx (Dré 1), Martien Bruijns van 'het Carnaval hoort in de cafés en nog het Roosendaalse Carnaval.
Ach, ik beleefde die zes da-
(Mart 1), Ruud van Osta (Ruud 1) en op straat plaats te vinden. gen in een roes. In Roosen-
daal was ik Prins Loco Jan 1
'Erich van Hooij (De debuterende 'Oog- De Prins moet naar ons toe te komen en die alleen maar Franse cognac
dronk, in die periode trad ik met
heid Prins Rik 1) van gedachten wil wis- niet andersom.' Daar was ik het eigenlijk Pierre van Ostade en Wim Kersten voor
de televisie op en toen was ik Carolus
selen. Ruud van Osta, hoewel altijd de wel mee eens. Wij moeten elkaar op- de Tweede, maar ik deed alles in de
naam van Prins Guust!" Dergelijke stor-
bescheidenheid zelve, wil vooraf even zoeken daar waar het altijd gezellig is men zijn aan Martien Bruijns voorbijge-
gaan. Zonder mankeren regeerde hij
één ding heel duidelijk stellen. En wel in en dat zijn toch de cafés." Nog groter ^ exact tien jaar over Tullepetaonestad.
de richting van Toon Mol. "Om alle mis- waren de verschillen tussen Rene's Als goed gebekte vorst voelde hij zich
tijdens bijeenkomsten, waarbij het er
verstanden over De Tullepetaon te voor- eerste regeerperiode en zijn invalbeurt pittig aan toe ging, zoals de Boeren-
raadsvergaderingen, als een vis in het
komen: Op de sokkei staat te lezen dat in 1998. "Eind jaren zeventig (Prins Dré een water. "Carnaval is een spel en bij de
Boerenraads vergaderingen komen al
het beeld eeuwig bij De Moriaan blijft regeerde van 1977 tot en met 1982) keer terug deze spelelementen aan de orde. De 10-
avond van het Aarmoeinieke ervaarde ik
staan en daar helpt geen lieve moeder- werden vrijwel alle activiteiten door de kwam om 'zijn karwei ook als een prima uitlaatklep. Dat is ook
zo'n leuk element van het Carnaval, ie-
tje, en zeker geen Toon Mol, aan." Toon stichting Carnaval aangestuurd. De af te maken', is tijdens zijn dereen krijgt de gelegenheid om eens
flink zijn hart te luchten, mits de humor
schudt het hoofd en werpt tegen dat het stichting is nu nog steeds prominent Prins-schap tot de conclusie geko- daarbij niet uit het oog wordt verloren.
Maar het echte hoogtepunt vond ik toch
beeld volgens zijn plannen op een aanwezig, maar de activiteiten vanuit de men dat 'het hele leven in feite maar altijd de Carnavalsmis op zondagmor-
gen in de St. Janskerk. Daarbij worden
steenvSorp van zijn huidige standplaats bevolking zijn verveel- een spel is.' "Je staat daar als Prins op de meest wezenlijke dingen aan de orde
gesteld die de mensen echt in de ziel
komt te staan. Maar Ruud geeft geen vou- het hoogste platform. Iedereen ge- raken. En dat is zo mogelijk nog een be-
langrijker doel van het leutfeest." De
duimbreed toe. Het blijft slechts bij draagt zich door dat pakje mannen-broéders nemen er nog eentje.
Het Prins-dom is zo ongeveer het enige
dit ene speldeprikje. De heren zijn heel anders tegen je, ter- bastion in Roosendaal waar de vrouw
nog geen vat op heeft gekregen. In
opvallend vriendelijk en lief © Stichting Carnaval Roosendaalwijl je gewoon de vent Rucphen zijn deze poorten onlangs wel
voor elkaar, ingegeven door bent die je daarvoor geslecht. Nestor Jan Mol zegt een der-
gelijke jonge blom best te kunnen ap-
het onderlinge respect dat ook was. Hoe preciëren. "Maar de eerste jaren is daar
nog geen behoefte aan.
ze over en weer voor el hoog of hoe laag Met Erich heeft de stichting volgens mij
een prima vent binnengehaald waar we
kaar hebben. Erich van je ook bent, het nog heel wat jaren plezier -sorry, leut-
aan zullen beleven. Daarna kijken we
Hooij heeft eveneens maakt niet uit, wel verder. In de tussentijd heb ik wel
een andere wens: ik zou het toch leuk
een uitgesproken visie we zijn alle- vinden als Tullepetaonestad weer een
groots carnavalsbal krijgt. Niet in de
op de Tullepetaon, zij maal gewo- plaats van, maar als extra toevoeging
aan dit prachtige feest."
het vanuit een heel ne mensen
andere invalshoek. onder el-
"Er is heel wat te kaar."
doen geweest over Veel van
de ontkoppeling die 'ge-
van het liedjesfes- wone
tival (dat in 1999 mensen'
op 13 november krijgt hij
plaatsvond) en de nu regel-
presentatie van het matig
drietal (een nieuw over de
evenement dat vloer. Met
twee dagen ervoor het afleg-
stond gepland). Eer gen van
lijk gezegd had ik zijn steek
daar in het begin veel zette Van
moeite mee. Ik heb ja- Osta ook
ren meegespeeld in de een punt
carnavalsband Van Ei- achter zijn
ges en voor die muzi- onderwijs-
kanten -de andere muzi- carrière.
kanten trouwens ook- is Sinds een
het liedjesfestival toch aantal maan-
iets waar ze alles voor den is hij de
opzij zetten. Sommigen trotse uitbater
nemen er zelfs speciaal van café De
een vrije dag of vrije avond Moriaan. "De
voor op. Met zo'n traditie werkdruk in het
moet je toch heel voorzich- onderwijs was
tig omgaan. Anderzijds vond ^ me veel te hoog
ik het wel heel bijzonder om geworden, daardoor
op de ellufde van de ellufde om kwamen mijn eigenlij-
elluf over elluf bij het beeld van ke werkzaamheden, het
De Tullepetaon te staan. Daar hoort esgeven aan kinderen,
ieder rechtgeaarde carnavalsvierder steeds meer onder druk te
mijn inziens op dat tijdstip te zijn." Jan staan. Bovendien kan het geen
Mol daarentegen heeft geen enkele kwaad om eens iets heel anders te
moeite gehad met de ontkoppeling, een digd en dat gaan doen. Dit werk bevalt me voorals-
mening die hij ook nooit onder stoelen heeft ook zijn effect gehad op de rol van nog prima." Guus Spruijt (Prins in 1975,
of banken heeft gestoken. "Ik zeg altijd de Prins. Ik wil me niet de rol aanmeten 1976) is de stille geest binnen het gezel-
maar zo: een traditie is pas een traditie van 'Opa vertelt' , toch waren sommige schap. Zijn milde glimlach waarmee hij
als we met zijn allen besluiten dat het dingen vroeger beter geregeld, zoals het zijn 'lotgenoten' heeft aangehoord, har-
een traditie is. Bovendien is het liedjes- respect voor het drietal. Wanneer ik een monieert in het geheel niet met de
