Page 11 - 2002
P. 11
KWAKKELKRAANT 2002 11

ZE ZEEËN: W*GAON'T VIEREN

bevolking sprak schande over het non- vieren" Zo kwam het dat elk jaar Rik

chalante gedrag van raadsleden die de d'n eerste met zijn gevolg voor 4 dage

stadhouder moesten bijstaan in het de scepter zwaaiden over alle

regeren van het Tullepetaonse rijk. Tullepetaone. Ten heden dagen wordt

Blind voor de aantijgingen laafden ze deze traditie nog gehandhaafd.

zich aan de rijkdom van

Tullepetaonestad. Dit kwam ook de Alle namen zijn fictief en berusten op

heren van Tongerloo te gehore. Zij pre- toevalligheden.

dikten over de wantoestanden, en over

de verhoging van het trappistenbier, Driek van de Kurketrekkers

langzaam maar zeker onder-

mijnde ze het gezag van Rik

d'n eerste. Hierdoor kwam het

wellustige leventje van de EDDE WA TE
stadhouder steeds meer

onder druk te staan. Het VIEREN
duurde dan ook niet lang of
de bodem van de schatkist
werd zichtbaar. De raad stel-

de voor het laag veld te ver-

pachten, zodat ze zelf niet

hoefde in te leveren. De stad-

houder verkwanselde op deze laot dan
manier zijn grondgebied aan

de heren van Tongerloo. Tot

We schrijven 't jaar 1561, de turfhandel Vliet, slagader van het kranig bestaan, op de dag dat er een schuit
was op zijn hoogtepunt in
Tullepetaonestad. Stadhouder Rik d'n was een druk bevaren sloot die kronke- de Vliet kwam afgezakt. Aan
eerste, regeerde over zijn stad als een
kloek over zijn kroost. Bij gestaan door lend tussen de weilanden door, het het roer stond de Geuze
zijn minstreel Flupke, die de hofhou-
ding paaide met zijn grappen en grol- Tullpetaonse rijk binnenkwam. Schuiten hoofdman Pirres die samen
len. Dankbaar gebruikmakend van deze
privilege, zorgde hij er voor dat de voeren af en aan en gingen met de zei- met z'n scheepsmaat d'n Enk
notabele zich schikte naar de wetten
van de stad. Wee degene die de per- len in het want en de ruimen vol turf van de Burgerhout af kwamen
ken te buiten ging, die werden de
mond gesnoerd door de dienders van weer richting 't Sas. Stadhouder Rik op het jaarlijkse Swaree. In de
de wet. Aan het hoofd van de veiligheid
stond sjampetter Johan, zijn ijzeren was een gezapig figuur en hield meer plaatselijke drankgelegenheid
vuist was wil en wet. De stadhouder
ging ervan uit dat de bevolking van van zijn uiterlijk dan van regeren. Zo hoorden ze Tullepetaone kla-
Tullepetaonestad leefde in een korf
zonder zorg. Maar aan het laagveld had hij rode schoentjes en veren op gen over het juk dat de stad-
werd turf gedolven door arme
Tullepetaone die woonden in plagge zijn hoed. Zijn trouwe dienders, gesto- houder met zijn raad erop
hutten, gebouwd tussen de turfvelden.
Met kleine bootjes werd de turf via de ken in frivole kledij volgende hem, en nahielden. Tijdens de uitvoe-
Turfvaart afgevoerd naar de Kaai. Soms
gingen turfstekers met kruiwagens traden in zijn voetsporen, hierdoor ver- ring van 't Swaree namen ze
langs de deur hopend enige
Tullepetaonse euro's te verdienen. Het viel Tullepetaonestad van een handels- het woord en met hun scher-
meeste werd via de Vliet afgevoerd. De
stad in een poel van verderf. De nota- pe teksten zetten ze de

belen kregen steeds meer macht en lie- Tullepetaone aan tot een

pen in pluche en veren als verheven opstand die 44 uur duurde.

Tullepetaonse hanen rond. De prijs van Het duurde niet lang of het

turf schoot de hoogte in, geen onbezorgd leventje van de

Tuilepetaon kon zich nog een turf- stadhouder stortte in, met in DRUKKERIJ
broodje permitteren, zodat er een turf- zijn kielzog Flupke,
berg ontstond. Tot in de verre omge- Sjampetter en zijn raadsleden.

ving zag men de blokken turf opgesta- De heren van Tongerloo BURGERHOUT
peld liggen, wachtend op de schuite maakte van de gelegenheid
die het zouden vervoeren. gebruik en vestigde zich als

© Stichting Carnaval RoosendaalSteeds minder schuiten meerden aan,

en steeds minder mensen kwamen de
schuiten uitzwaaien in het zwaaigat. De
het nieuwe gezag. Om de Burgerhoutsestraot 167 Roosendaol
Tullepetaone voor hun te win- 0165-570097
nen zeiden ze: "we gaon 't

iïleej deeze carnaoa/s-
' ^oJO-. kraokar kaande zeker

ARWrll

WEMME EEL WA TE 44!

Vorig jaor ar Arwon haor 10-jaorig jubileum gevierd.

We are wa te 44 mee oonze huurders. Da ebbe we gedaon in de wijken mee diverse
workshops en tijdens de slotfeesten mee activiteiten vor jong en oud op ut
Tongerloplein en mee un cabarestafette en un koffieconcert in Schouwburg De Kring

We are wa te 44 mee oonze relaoties. Da ebbe we gedaon tijdens de nieuwjaors-
receptie en de relaotiedag. Ok wir ut relaotiegeschenk 'je huis de wereld, de wereld
je huis' onthuld, da speciaol vor ut 10-jaorig jubileum wir gemaokt.

We are wa te 44 mee oons personeel. Da d'emme we gedaon tijdens un
personeelsontbijt en un personeeluistapke naor Gent en Brugge.

We are wa te 44 as organisaotie, waant uitgerekend in oons jubileumjaor ontvingen »••«

we ut KWH-Huurlabel, un keurmerk vor klaantgerichte dienstverlening. ]^*

DEEZ JAOR emme we dan wel gin jubileimjaor (al is elluf jaor in carfïavalsfërmën *
wel as jubileumgetal aan te merken), mar toch emme we wa te 44. Arwon hed nl.
haar ondernemingplan vor de kommende 3 jaor klaor! We emme gekozen vor ut
thema 'reisgenoten'. We zien oonze koers vor de kommende 3 jaor ni. as un reis die
we saome meej bewoners en relaoties afleggen om zo tot oonze eindbestemming te
kunne komme.

Om da te viere, noodige wij oe uit om un gedicht of limerick over het thema 'reis-
genoten' te maoke. De sluitingsdaotum is 1 februaori 2002. De winnaor ontvangt un
prijs die alles te maoke et mee da thema: un prachtige kofferset ter waorde van 100
euro!!! Ge kund oew gedicht of limerick stuure naor: Arwon, ta.v. Sonja Schaap,
Postbus 231,4700 AE Roosendaol.

^oiA
   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16