Page 12 - 2002
P. 12
KWAKKELKRAANT 2 0 0 2
IN DE BUURT (deel z)
Wat was het toch weer een leutige Willem naar beneden, met z'n nieu- goed plat Roosendaals praatte en posities ingenomen om te starten mijn. Da ete is nog van de leste
carnaval geweest. Het motto " 't zit we schoenen en een schoon over- dat weer te danken had aan zijn met het eerste liedje. carnavalsavond. Da aar ik meege-
gebakke" was erin gegaan als koek. hemd aan. schoonmoeder die nog op het sui- Willem begon op z'n gemakje, zo nomen vor oons Nell en in de koffer
Heel Roosendaal had op z'n kop "Gao de vrijen, ge ziet zo netjes uit. kerfabriek had gewerkt. Enfin. onzeker als hij was, het koffertje te gedaon van mijn reserveinstrument.
gestaan, er was gefeest zoals het Pa, gaot op stap ? En waor naor "Mar ij ee wel un aorige lip want ij is openen dat Piet hem overhandigd Glad vergete. Kom mar gauw mee".
hoorde. Veel plezier en geen wan- toe, ak vraoge mag ? vorig jaor mee z'n bakkes op mijne had. De inhoud deed hem grote Piet ruimde de rotzooi op en beiden
klank. Piet had lekker geblazen bij "Dna mheude ghij, ik ghaon meej kippekooi gesodemieterd. Mar aon ogen opzetten. Een trompet, een stapten naar binnen waar de
zeulband "de Teutlippe", het band- Pfjiet naor de khippekheur, naor ons mankeert ok vanalles, dus boekje, een blauwe das, die eigen- Teutlippe al met "Rats, kuch en
je waar hij mee was opgegroeid. Ze zhunne clup. Ghif mar wha gheld, docht ik: ne teutlip meer of miender lijk zes jaar geleden al terug had bone" waren begonnen.
hadden wel net naast de blauwe khaank wa drienke." maokt ok nie uit. Laot um mar eens moeten zijn bij de stichting, een "Hey, dha Ihiedje khen ik". Piet
dassen gepakt, maar dat was bij Verbouwereerd keek Jana Willem rüüke aon de band. Misschient vin- harpje en een frietje speciaal en een glunderde en riep "ziede wel dat ut
meer bandjes het geval. Zijn zelfge- na, die paasbest richting de stad tie ut wel stikleutig". bereklauw die 7 maanden over de nie moeiluk is".
maakte insignes waren ook dit jaar toog. Voordat de eerste Teutlip kon datum waren. Niet dat het door het Het herkennen niet. Willem zette het
weer een succes geweest. Hij had "Thot shtraks, mottik wha khipfhi- reageren op het plan van Piet, vloog zicht was, maar door de stank, dat instrument in elkaar en blies de eer-
er ook een aan zijn buurman Willem leekes mheebrenge ?" grapte de de voordeur van het 'Raatswapen' Willem door de hoeven ging. De ste noot in zijn leven. Het werd een
gegeven na die vreemde avond in stapper en zocht of hij al een spoor al open. Willem ging dus vooraan rest van de band begon nu ook wit kruising tussen een B in mineur en
dat natte najaar. Na die val op de een A kleine terts en een stuk of 5
betonbak van het kippenhok had hij © Stichting Carnaval Roosendaal mollen.
z'n buurman een paar dagen niet De muziek stopte gelijk. Iedereen
buiten gezien. Maar toen hij buiten <;UUSVAN DINTHER BRILLENMODE • DIIKCENTRUM 61 • 4 7 0 6 LB • ROOSENPAAL • TEL: ( 0 1 6 Ï ) 52 OO OO keek naar de hoek waarin Willem
kwam had Willem een dikke lip met zat te glunderen omdat hij muziek
een flink litteken. kon vinden van zijn buurman. op een barkruk zitten. De kastelein weg te trekken. En zelfs helemaal had gemaakt.
Dat litteken was nu, de zomerva- Maar Piet was al richting het café ging naar hem toe en vroeg heel voor in het café stak de kastelein "Mhooi, eh ?? Of nhie ??
kantie was inmiddels alweer voorbij, gegaan om z'n bandleden voor te vriendelijk "Wa motte drienke, toch zijn neus in de lucht. "Mooi, mooi, en of da mooi waar.
nog steeds zichtbaar en Willem bereiden op de komst van zijn gast. gin koffie éh,. Trouwens de koffie- "Jezus, wa dun lucht" En voordat Ge zit in ne baand or, nie bij Waku
praatte nu met een vreemd accent. De mannen zaten al flink aan het melk is op. Bier zeker". Willem overeind kon komen, werd waku".
Het leek een beetje op de stem van bier toen Piet binnentrad met z'n "Mheneer, hik khom nhie vor dhe hij door enkele behulpzamen afge- "Ge kunt'r gin aop van, lillijke gao-
de broer van George Zamfier, die trombone èn een trompet. Ze keken khoffie, mar vor dhr Theutlippe, dhie voerd. Afgevoerd naar de koer, op liepaoper, ge kun beter op het
net aan zijn neusamandelen was erg verrast toen hij beide instrumen- hallemaol fhluite. Whaar zitte zhe ?" een vuilnisbak gezet, de koffer op slachthuis gaon waarreke. Daor
geopereerd terwijl hij met zijn llnker- ten op het biljard mikte. Hij bestelde "Neije toch, nie nog ne Teutlip d'rbij zijn knieën. kijke ze nergens van op".
neusgat in een jampotje blies. een pint en ging bij de rest staan. zeker Ik wor zoal gek. Geert, Geert, "Zouda aon dieje lip ligge, wa
"Nha, dnie Pfjiet, nekker weertje, "Wa nou. Piet, edde Dizzy Gilespie GEERT. Geert, de bandleider werd Haastig spoedde Piet zich naar zijn dèènkte gij ?
nhie? ondersteboven gereje ?" naar de toog geroepen. buurman met een schuldgevoel van Willem had deze reacties niet ver-
"Ge gaot'um toch nie inruile vor Geert, een fijnbesnaarde uit de hier tot aan de Zeg. wacht en jaste teleurgesteld d'n
"Ha, die Willem, ut gaot al goed zo'n kleintje, die emme w'al metaal, bekeek het aspirant lid "Willem, sorry or, ik wies nie, ik eerste beste slagwerker (die van
mee oew lip, éh. Ge ziet'r al bijna genogt". uiterst achterdochtig. docht, ik aar toch". Waku waku), tegen de vlakte.
niks mir van" zei de goedhartige "Zeg Willem, meej zo ne lip kunde "Pfjiet, wa whaar dha nou. Ik wier Voordat het een heuse kloppartij
Piet om zijn buurman een hart Piet vertelde het hele verhaal. Dat toch nie bloaze ?", maar voordat hineens zho misseluk. Hedde dha dreigde te worden schreeuwde Plet
onder de riem te steken. Willem nu toch al weer in tijd in Willem antwoord kon geven werd hij halthij meejh dha blaohze ? Dhan luidkeels door het repetitielokaal:
Piet zat er toch wel een beetje mee. Roosendaal woonde en dat hij hem al meegenomen naar achteren. De sthop ik nhou al hor Vhorda dhak "Wie un pilske van mijn ? " En dit
Vroeger keek hij altijd stuurs en graag liet kennis maken met de rest van de band had reeds de eigenihuk zhijn beghonne". werkte goed, heel goed, want bin-
nors als hij over carnaval begon te leut. Hij legde uit dat hij al heel "Neije Willem, da lig allemaol aon nen driekwart van een seconde
vertellen. Ook werd hij snel chagrij- stond de hele band aan de bar.
nig en snauwde naar Piet die maar Verbouwereerd stond Willem naast
niet kon begrijpen dat Willem niets Piet. Zijn trompet nog in zijn han-
om carnaval gaf. Maar ja, een mens den.
verandert, wordt wel eens gezegd.
"Zeg, Nell, wa dèènkte gij. Za'k "Zhou ut echt aon munne lip Ihig-
dieje Willem van ier neffe, eens ge, Phjiet ? kwam er benepen uit,
meeneme naor ne ripititie van de maar als goede buurman ant-
Teutlippe ?" woordde Piet: "Natuurlijk nie man,
ge mot gewoon thuis wa meer
"Naor die allufgaore beestebende oefene, en dan toeterde binnen de
van jullie, ben de wei goed bij oew kortste keren mee".
verstaand. IJ is nog steeds nie Die avond werd alles bijgelegd. En
opgeknapt van dieje klap van fleej de pinten gingen over een weer. En
jaor. Ge laot ut uit oew kop, or" dat ging hard, heel hard. Voor de
waren de afgewogen woorden van bandleden die wel wat waren
z'n vrouw. Maar Piet kon het idee gewend ging het zelfs zeer hard.
maar niet loslaten. Hij wilde zo En toen zee de kastelein dat het
graag z'n buurman wegwijs maken tijd was om naar huis te gaan, 't
in het labyrint van de leut. En dat waar twee uur. Alleen Willem, die
zou hij doen ook. Maar hij nam de smaak goed te pakken had, had
geen enkel risico. Niemand mocht geenszins het plan naar huis te
het weten. En als niemand het mag gaan. Wat ze ook probeerden, ze
weten, mogen zeker de vrouwen er kregen hem niet van zijn kruk. Ze
niet van op de hoogte zijn. Toen spraken over de politie, Jana, de
Nell even voor een uur of vier naar buurt etc. etc. Tot slot vertelden ze
de kapper was, pakte Piet de tele- hem dat zijn baas het de andere
foon en belde het nummer van zijn dag niet zo leuk zou vinden als hij
buurman. De telefoon ging vier keer als "un alleve" achter z'n bureau
over. zou zitten.
"Meej Gwillum" "Mhunne baos, mhunne baos,
"Hallo, Willem met Piet hier". khann de phjot hop. Hik, zhijn
"Nha, die Pfjiet, nhoe ist. N'waarum glhad nhie bhang vor mhunne
thelephneerde gij mhijn ?" bhaos".
Piet vertelde dat hij het leuk zou Nu begon Piet toch zenuwachtig te
vinden als hij op donderdagavond worden. Toen hij Willem beloofde
mee zou gaan naar "het de andere dag al bijles te geven,
Raatswapen" op de Markt, het lukte het hem zijn buurman naar
repetitielokaal van "de Teutlippe" buiten te manoeuvreren. W'emme
"Nja, nja, mar wha zèg ik thege wa te 44 schoot heel even door
hoons Jhana, ghodsamme ?" zijn hoofd. Of dat ook zo zou zijn
Piet vertelde dat Willem tegen Jana als hij met zijn beschonken buur-
moest zeggen dat hij meeging naar man richting huis aan zou gaan viel
de 'kippenkeuring' en dat hij wel te betwijfelen. Nell zou al vrij snel
geïnteresseerd was in de hobby van op de hoogte zijn van dit buiten-
zijn buurman. Tegen Nell mocht hij sporig avontuur. Jana zou gelijk
helemaal niets zeggen want, die geweid zijn in de orde van band-
had, zo legde hij uit, "het verstaand echtgenotes. Oh ja, was Piet op de
van negen detectives, rechtstreeks hoogte dat ze langs de woning van
gekoppeld aon dun 'oofdcomputer de baas van Willem zouden komen ?
van de BVD". Zij had maar een aan-
wijzing nodig om erachter te komen (wordt vervolgd)
wat ze van plan waren.
"Willem, gewoon oew lip 'ouwe", Dhr. SPIERRINK VAN SNIRREKIP
floepte Piet er nog als advies uit.
Die bewuste donderdag kwam
IN DE BUURT (deel z)
Wat was het toch weer een leutige Willem naar beneden, met z'n nieu- goed plat Roosendaals praatte en posities ingenomen om te starten mijn. Da ete is nog van de leste
carnaval geweest. Het motto " 't zit we schoenen en een schoon over- dat weer te danken had aan zijn met het eerste liedje. carnavalsavond. Da aar ik meege-
gebakke" was erin gegaan als koek. hemd aan. schoonmoeder die nog op het sui- Willem begon op z'n gemakje, zo nomen vor oons Nell en in de koffer
Heel Roosendaal had op z'n kop "Gao de vrijen, ge ziet zo netjes uit. kerfabriek had gewerkt. Enfin. onzeker als hij was, het koffertje te gedaon van mijn reserveinstrument.
gestaan, er was gefeest zoals het Pa, gaot op stap ? En waor naor "Mar ij ee wel un aorige lip want ij is openen dat Piet hem overhandigd Glad vergete. Kom mar gauw mee".
hoorde. Veel plezier en geen wan- toe, ak vraoge mag ? vorig jaor mee z'n bakkes op mijne had. De inhoud deed hem grote Piet ruimde de rotzooi op en beiden
klank. Piet had lekker geblazen bij "Dna mheude ghij, ik ghaon meej kippekooi gesodemieterd. Mar aon ogen opzetten. Een trompet, een stapten naar binnen waar de
zeulband "de Teutlippe", het band- Pfjiet naor de khippekheur, naor ons mankeert ok vanalles, dus boekje, een blauwe das, die eigen- Teutlippe al met "Rats, kuch en
je waar hij mee was opgegroeid. Ze zhunne clup. Ghif mar wha gheld, docht ik: ne teutlip meer of miender lijk zes jaar geleden al terug had bone" waren begonnen.
hadden wel net naast de blauwe khaank wa drienke." maokt ok nie uit. Laot um mar eens moeten zijn bij de stichting, een "Hey, dha Ihiedje khen ik". Piet
dassen gepakt, maar dat was bij Verbouwereerd keek Jana Willem rüüke aon de band. Misschient vin- harpje en een frietje speciaal en een glunderde en riep "ziede wel dat ut
meer bandjes het geval. Zijn zelfge- na, die paasbest richting de stad tie ut wel stikleutig". bereklauw die 7 maanden over de nie moeiluk is".
maakte insignes waren ook dit jaar toog. Voordat de eerste Teutlip kon datum waren. Niet dat het door het Het herkennen niet. Willem zette het
weer een succes geweest. Hij had "Thot shtraks, mottik wha khipfhi- reageren op het plan van Piet, vloog zicht was, maar door de stank, dat instrument in elkaar en blies de eer-
er ook een aan zijn buurman Willem leekes mheebrenge ?" grapte de de voordeur van het 'Raatswapen' Willem door de hoeven ging. De ste noot in zijn leven. Het werd een
gegeven na die vreemde avond in stapper en zocht of hij al een spoor al open. Willem ging dus vooraan rest van de band begon nu ook wit kruising tussen een B in mineur en
dat natte najaar. Na die val op de een A kleine terts en een stuk of 5
betonbak van het kippenhok had hij © Stichting Carnaval Roosendaal mollen.
z'n buurman een paar dagen niet De muziek stopte gelijk. Iedereen
buiten gezien. Maar toen hij buiten <;UUSVAN DINTHER BRILLENMODE • DIIKCENTRUM 61 • 4 7 0 6 LB • ROOSENPAAL • TEL: ( 0 1 6 Ï ) 52 OO OO keek naar de hoek waarin Willem
kwam had Willem een dikke lip met zat te glunderen omdat hij muziek
een flink litteken. kon vinden van zijn buurman. op een barkruk zitten. De kastelein weg te trekken. En zelfs helemaal had gemaakt.
Dat litteken was nu, de zomerva- Maar Piet was al richting het café ging naar hem toe en vroeg heel voor in het café stak de kastelein "Mhooi, eh ?? Of nhie ??
kantie was inmiddels alweer voorbij, gegaan om z'n bandleden voor te vriendelijk "Wa motte drienke, toch zijn neus in de lucht. "Mooi, mooi, en of da mooi waar.
nog steeds zichtbaar en Willem bereiden op de komst van zijn gast. gin koffie éh,. Trouwens de koffie- "Jezus, wa dun lucht" En voordat Ge zit in ne baand or, nie bij Waku
praatte nu met een vreemd accent. De mannen zaten al flink aan het melk is op. Bier zeker". Willem overeind kon komen, werd waku".
Het leek een beetje op de stem van bier toen Piet binnentrad met z'n "Mheneer, hik khom nhie vor dhe hij door enkele behulpzamen afge- "Ge kunt'r gin aop van, lillijke gao-
de broer van George Zamfier, die trombone èn een trompet. Ze keken khoffie, mar vor dhr Theutlippe, dhie voerd. Afgevoerd naar de koer, op liepaoper, ge kun beter op het
net aan zijn neusamandelen was erg verrast toen hij beide instrumen- hallemaol fhluite. Whaar zitte zhe ?" een vuilnisbak gezet, de koffer op slachthuis gaon waarreke. Daor
geopereerd terwijl hij met zijn llnker- ten op het biljard mikte. Hij bestelde "Neije toch, nie nog ne Teutlip d'rbij zijn knieën. kijke ze nergens van op".
neusgat in een jampotje blies. een pint en ging bij de rest staan. zeker Ik wor zoal gek. Geert, Geert, "Zouda aon dieje lip ligge, wa
"Nha, dnie Pfjiet, nekker weertje, "Wa nou. Piet, edde Dizzy Gilespie GEERT. Geert, de bandleider werd Haastig spoedde Piet zich naar zijn dèènkte gij ?
nhie? ondersteboven gereje ?" naar de toog geroepen. buurman met een schuldgevoel van Willem had deze reacties niet ver-
"Ge gaot'um toch nie inruile vor Geert, een fijnbesnaarde uit de hier tot aan de Zeg. wacht en jaste teleurgesteld d'n
"Ha, die Willem, ut gaot al goed zo'n kleintje, die emme w'al metaal, bekeek het aspirant lid "Willem, sorry or, ik wies nie, ik eerste beste slagwerker (die van
mee oew lip, éh. Ge ziet'r al bijna genogt". uiterst achterdochtig. docht, ik aar toch". Waku waku), tegen de vlakte.
niks mir van" zei de goedhartige "Zeg Willem, meej zo ne lip kunde "Pfjiet, wa whaar dha nou. Ik wier Voordat het een heuse kloppartij
Piet om zijn buurman een hart Piet vertelde het hele verhaal. Dat toch nie bloaze ?", maar voordat hineens zho misseluk. Hedde dha dreigde te worden schreeuwde Plet
onder de riem te steken. Willem nu toch al weer in tijd in Willem antwoord kon geven werd hij halthij meejh dha blaohze ? Dhan luidkeels door het repetitielokaal:
Piet zat er toch wel een beetje mee. Roosendaal woonde en dat hij hem al meegenomen naar achteren. De sthop ik nhou al hor Vhorda dhak "Wie un pilske van mijn ? " En dit
Vroeger keek hij altijd stuurs en graag liet kennis maken met de rest van de band had reeds de eigenihuk zhijn beghonne". werkte goed, heel goed, want bin-
nors als hij over carnaval begon te leut. Hij legde uit dat hij al heel "Neije Willem, da lig allemaol aon nen driekwart van een seconde
vertellen. Ook werd hij snel chagrij- stond de hele band aan de bar.
nig en snauwde naar Piet die maar Verbouwereerd stond Willem naast
niet kon begrijpen dat Willem niets Piet. Zijn trompet nog in zijn han-
om carnaval gaf. Maar ja, een mens den.
verandert, wordt wel eens gezegd.
"Zeg, Nell, wa dèènkte gij. Za'k "Zhou ut echt aon munne lip Ihig-
dieje Willem van ier neffe, eens ge, Phjiet ? kwam er benepen uit,
meeneme naor ne ripititie van de maar als goede buurman ant-
Teutlippe ?" woordde Piet: "Natuurlijk nie man,
ge mot gewoon thuis wa meer
"Naor die allufgaore beestebende oefene, en dan toeterde binnen de
van jullie, ben de wei goed bij oew kortste keren mee".
verstaand. IJ is nog steeds nie Die avond werd alles bijgelegd. En
opgeknapt van dieje klap van fleej de pinten gingen over een weer. En
jaor. Ge laot ut uit oew kop, or" dat ging hard, heel hard. Voor de
waren de afgewogen woorden van bandleden die wel wat waren
z'n vrouw. Maar Piet kon het idee gewend ging het zelfs zeer hard.
maar niet loslaten. Hij wilde zo En toen zee de kastelein dat het
graag z'n buurman wegwijs maken tijd was om naar huis te gaan, 't
in het labyrint van de leut. En dat waar twee uur. Alleen Willem, die
zou hij doen ook. Maar hij nam de smaak goed te pakken had, had
geen enkel risico. Niemand mocht geenszins het plan naar huis te
het weten. En als niemand het mag gaan. Wat ze ook probeerden, ze
weten, mogen zeker de vrouwen er kregen hem niet van zijn kruk. Ze
niet van op de hoogte zijn. Toen spraken over de politie, Jana, de
Nell even voor een uur of vier naar buurt etc. etc. Tot slot vertelden ze
de kapper was, pakte Piet de tele- hem dat zijn baas het de andere
foon en belde het nummer van zijn dag niet zo leuk zou vinden als hij
buurman. De telefoon ging vier keer als "un alleve" achter z'n bureau
over. zou zitten.
"Meej Gwillum" "Mhunne baos, mhunne baos,
"Hallo, Willem met Piet hier". khann de phjot hop. Hik, zhijn
"Nha, die Pfjiet, nhoe ist. N'waarum glhad nhie bhang vor mhunne
thelephneerde gij mhijn ?" bhaos".
Piet vertelde dat hij het leuk zou Nu begon Piet toch zenuwachtig te
vinden als hij op donderdagavond worden. Toen hij Willem beloofde
mee zou gaan naar "het de andere dag al bijles te geven,
Raatswapen" op de Markt, het lukte het hem zijn buurman naar
repetitielokaal van "de Teutlippe" buiten te manoeuvreren. W'emme
"Nja, nja, mar wha zèg ik thege wa te 44 schoot heel even door
hoons Jhana, ghodsamme ?" zijn hoofd. Of dat ook zo zou zijn
Piet vertelde dat Willem tegen Jana als hij met zijn beschonken buur-
moest zeggen dat hij meeging naar man richting huis aan zou gaan viel
de 'kippenkeuring' en dat hij wel te betwijfelen. Nell zou al vrij snel
geïnteresseerd was in de hobby van op de hoogte zijn van dit buiten-
zijn buurman. Tegen Nell mocht hij sporig avontuur. Jana zou gelijk
helemaal niets zeggen want, die geweid zijn in de orde van band-
had, zo legde hij uit, "het verstaand echtgenotes. Oh ja, was Piet op de
van negen detectives, rechtstreeks hoogte dat ze langs de woning van
gekoppeld aon dun 'oofdcomputer de baas van Willem zouden komen ?
van de BVD". Zij had maar een aan-
wijzing nodig om erachter te komen (wordt vervolgd)
wat ze van plan waren.
"Willem, gewoon oew lip 'ouwe", Dhr. SPIERRINK VAN SNIRREKIP
floepte Piet er nog als advies uit.
Die bewuste donderdag kwam
