Page 19 - My FlipBook
P. 19
19
Vorig jaar zijn onze vrienden Piet en en terwijl hij dat deed, zette Nel Wat een weelde……….Het dansen twee vrienden die ‘dèènke dazze pakken……….. was het tijd voor
Willem op reis geweest. Ôk ier op de BBC op. “So you think you can was goed bevallen en Piet en Willem kunne daanse”. De voice-over had dans twee………..
reis werd weliswaar geen wereldreis, dance”, een prachtige show en hadden beide dames kunnen strikken brutaal hun wedstrijd aangekondigd
maar een avontuur in de natuur nog voor de presentator zijn eerste om de ‘echte’ danswedstrijd aan te en alle deelnemers die op dat Tijd voor de revanchedans. “Doe mar
rond Tullepetaonestad. Een van de woorden had gesproken, zat Willem gaan. Maar dat had toch wel wat moment in de schouwburg waren, ne rumba”, sprak hij de legendarische
bovenste plank. op bladzijde 89 en belde………… ‘voeten in aarde’. vingen de mededeling op. Zelfs in woorden. Nu schoot Piet en zijn
”Met Jim Davis, met whie sprweek het café schalden de luidsprekers boerinneke in de stress. Deze dans
Piet en Willem kennen elkaar al vrij ik?” Willem deed zijn verhaal en Piet moest iets aan zijn haar laten en binnen de kortste keren was hadden zij niet geoefend, hoe………
lang, 17 jaar om precies te zijn. In informeerde of Jim geen Engels doen, want zijn danspartner weigerde de grote zaal voorzien van een Willem zag vanuit zijn ooghoeken de
de beginperiode van hun vriendschap meisje kende, waarmee hij vroeger ‘om vor schandaol’ in de spotlights nieuwsgierige menigte die wel zin in paniek bij de tegenpartij en lachte
worstelden zij met tegenstellingen, van alles had gedaan. “No, no, nee, te staan. “Doe mun aor mar net zo een wedstrijdje had. zijn tanden bloot. “Ne rumba, zee
tegenstrijdigheden en alles wat met Willm, ik deed such thinge daar as bij Trump of Wilders, da zijn ok ik“. De orkestleider zocht tussen zijn
strijd te maken had. In het volgend niet, trwouwens,…...kun je niet succesvolle manne, en da wor ik Favoriet nummer papieren, enigszins verontrust en
verhaal zullen zij tot elkaar worden beter……….. ok”. Zijn kapper stond aan de grond In de coulissen ‘schééte” Piet en riep terug: “Ik em wel ne chachacha,
veroordeeld tot een heuse genageld en pareerde de vraag met: Willem ‘ééle errepels’. Dit was niet da’s mekaant utzelfde”. “Ja”, zei
‘wed’-strijd. Lees mee en …………. Bol.com “Maar Piet, ik kannie tóóvere, gij de bedoeling. Ook de dames stonden Piet, “da’s gewoon utzelfde, die ken
Ook Piet kon zijn probleem niet vraogt van mijn uit onmogelijke. nu hevig te transpireren en “aon hun ik wel”. “Da’s éélemaol nie utzelfde,
Ne koei tackelen, maar tapte uit een ander Oew ‘aor as Ruud Gullit of Umberto kleedjes te púúke. “ éélemaol nie!!” Straks zèège jullie
“Ach manneke, toen ik jong waar, vaatje. Om alvast in vorm te komen, Tan, da lukt wel en ak mun best doen da ne mambo utzelfde is as ne salsa.
toen kon…..” “ach , da’s niks, ikke, had hij een opblaaspop besteld bij Dick Advocaot. Mar dan ouwet ok op. Was dit plankenkoorts of gewoon Un frietje spesjiaol is toch ok wa
ikke, da motte mar es aon oons Nel bol.com. De andere dag kwam ‘ze’ Gao d’aanders mar naor Sep, vor ne de op hol geslagen CV? De jury had d’aanders as un frietje kapsalon??
vraoge’. binnen, werd opgeblazen. Piet wilde pruik……..” inmiddels plaatsgenomen op de Nou mot ut nie g…….
direct oefenen. Hij had alle meubels eerste rij en zaten met blocknote
Daar zaten ze, gezellig een praatje in de kamer aan de kant geschoven De jury in de aanslag te wachten op de Vuurwerk
te maken in het Raatswaope, en op het moment dat hij haar De voorbereidinge vielen zwaar. ‘dansmatadoren’. Nu werd het tijd voor de jury om
de stamkroeg van de gezworen voeten met duct-tape vastmaakte Willem kreeg thuis ruzie omdat hij in te grijpen. Willem werd duidelijk
kameraden die na hun wekelijkse aan zijn dansschoenen, stonden er voor een paar honderd euro een “Wa motte we speule”, riep Paul, de benadeeld door het orkest. Het was
repetitie met de Teutlippe al een man of zestien voor het raam nieuw pak, nieuwe schoenen en dirigent. “Tu-tu -tullepetaone” zong vervelend, maar zij zouden er in
herinneringen zaten op te halen over te kijken. En voordat Piet ook maar een nieuwe ‘look’ had aangeschaft de helft van het publiek. Maar die de uitslag rekening mee houden.
hun onstuimige jeugdjaren. “En bier De nieuwe opdracht vanuit de jury
drienke, ne koei ….”. De rest van de een dansstap kon zetten, greep de was het dansen van een ‘jive’. Een
Teutlippe was al naar huis. Maar Piet wijkagent in……… jive? Nu schoten er vier personen
en Willem namen elke keer weer de in de stress. En de menigte in de
‘leste’. Het zat de mannen niet mee. Het zaal? Die zaten op het puntje van de
Vlak voor sluitingstijd nam het hele plan liep in duigen. Maar stoel, want met dit vuurwerk zou de
gesprek een onverwachte wending. toen………..11 januari. Deze datum wedstrijd definitief beslist kunnen
Zag men daar Willem met zijn vuist zou soelaas bieden. Op 11 januari is worden.
op tafel slaan en stond Piet met de nieuwjaarsreceptie van Stichting
rood aangelopen gezicht zichtbaar te Carnaval Roosendaal en daar De band stond al klaar en bij de
tuffen. Willem maakte enkel vreemde wordt praktisch de hele stad voor eerste felle akkoorden, stortten onze
bewegingen, draaide een keer rond uitgenodigd dus ook……. spelers zich vol overgave in deze
en……. Dat ging niet goed, maar woeste, tempodans. Zo vol zelfs,
wat was er aan de hand? “En daarom, beste tullepetaone”, de dat de linkerschoen van Willem, als
voorzitter hapte nog een keer naar projectiel, het podium verliet en zich
Onze vrienden waren tijdens het adem en naar zijn bier “en daarom een weg boorde tussen het onder- en
gesprek op een onderwerp gekomen, zijn ik arstikke trots dawwe dees jaor bovengebit van Mien Broodroosters
waar ze beiden òf heel van af wisten twee vrouwelijke boerenraodsleeje die volop meezat te zingen.
òf het bedreven in waren. U raadt binnen oonze club emme meuge
het al. verwelkomme en .… terwijl de auto een grote beurt moest vlieger ging niet op. Beide dansparen Diva
“En dan daog ik jou uit, over un hebben. Piet had flink ruzie staan mochten een favoriet nummer Bert en Ton schoten te hulp.
week of zes, en dan zulle we es zien Na de woorden ‘facilitéére’, ‘van maken bij Sep omdat ze daar geen doorgeven en als de jury er dan niet Gigantische paniek. Ton wilde mond-
wie ier….”. dienst kunnen zijn’ en ‘van alle fatsoenlijke Trump-pruik hadden aan uit kwam, zou er nog een extra op-mondbeademing toepassen, maar
markten thuis’ viel zowel bij Piet als en ze hem een zwarte pietenpruik, nummer volgen. dat ging natuurlijk niet. Bert riep
Ginder Rogers Willem tegelijkertijd het kwartje. die over de datum was, mee wilden naar Pieter om ‘ne verbaanddoos
Piet en Willem gingen uit elkaar geven. Ook hadden beide heren Duo Piet gaf de voorkeur aan de en ne krik”. Mien verloor bijna
met de wetenschap dat ze aan de Vor g’opend stiekum hun danspartners wat toe foxtrot. De maestro tikte af en daar het bewustzijn en ondertussen
vooravond van het Swaree elkaar Na de laatste woorden van de moeten stoppen “vor un núúw zweefden beide dansparen over het kregen Bert en Ton ruzie over de
weer tegen zouden komen…..op de speech “en dan verklaor ik nou de kleedje”. Het hield maar niet op spiegelgladde parket. Piet en zijn toe te passen handelingen die de
dansvloer. daansvloer vor g’opend” vlogen onze en zoetjesaan kregen ze spijt van boerinneke bewogen zich zichtbaar Roosendaalse diva weer op de been
vrienden bijna letterlijk richting hun weddenschap. Maar daaraan luchtig en moeiteloos over de bühne, zouden moeten krijgen. “Ge mot da
Willem had zo gestoefd over zijn de ‘kaokelverse’ boerenraadsleden toegeven……………..nooit. maar Willem -deze dans had duidelijk zo nie doen, mar..” En net voor het
dansverleden. Latin, rumba, brons, die hevig verbouwereerd instemden niet zijn voorkeur- had beduidend tot een handgemeen kwam, sprongen
zilver, goud, Zuid-Amerikaans……… op het verzoek “om mee te gaon De datum naderde, 10 februari, de meer moeite. Hoorde men hem niet Willem en Piet van het podium.
zelfs bekers en medailles. Piet was daanse”. avond van de generale repetitie. Daar hardop tellen? Jawel, zweetdruppels Willem snokte zijn schoen uit Mien,
er allemaal duizelig van geworden, moest het gebeuren. Bert Vanhijssen petsten uiteen op zijn glimmende Piet sprak haar moed in en vroeg
maar had zich vermand en terug had staan tieren en vloeken, “daor schoenen, korte vloekjes richting zijn in een vlaag van nieuwsgierigheid
gestoefd met de woorden: “En éél de edde de stichting wir, altij agge…. danspartner en ja ..1,2,3 en 1,2,3. gelijk aan haar: “En Mien, wie
zaol noemde ons Ginder Rogers en stuur ze mar naor de Eraoto, nie….”. Het was nu duidelijk hoorbaar op de eedt’r gewonne?” waarna Mien
Fred Metstaar”. Maar al snel werd hij omgepraat door eerste rij. De jury maakt verbaasd half bewusteloos de legendarische
onze charmante vrouwelijke leden hun eerste aantekeningen en oh, woorden reutelde: “Kzien nie alluf,
Thuis aangekomen werd het verhaal van de boerenraad en Bert smolt, daar had Willem pech. Er lagen ook mar dubbel, mar wa nou zo leutig is,
breed uitgemeten, maar beide heel snel. Hij wilde zelfs in de jury een paar Senielen in de voorste “Alles daanst”. Daarna ging even het
dancemasters kregen dezelfde reactie zitten, met Mien Broodroosters en stoelen die al snel Willem meehielpen licht uit bij Mien, maar kort daarop
terug van hun eega’s . Als ze graag Ton Schuivernaast, want een ding met tellen. 1,2,3 en 1,2,3,4,5,6,7 ook weer aan en stond ze, of beter
een wedstrijd wilden dansen dan was zeker. De jury moest kritisch en en 1.2.3,4, nee 9 of was het 17? gezegd, lag ze, weer in de spotlights
deden ze dat maar alleen. Nel had zou kritisch zijn. Willem had al met dodelijke blik de van het theater.
last van aambeien en jicht en Jana zaal in getuurd, zoekend naar de
stond al te piepen als ze drie treden “En na de laatste repetitieronde, dwarse calculators. Zijn foxtrot leek Het antwoord “Alles daanst” werd
de trap op moest. Daarbij had ze wil ik vragen aan het SOK om nog nergens meer naar en voordat hij het door onze vrienden opgevat als een
nog een trauma van haar allerlaatste een paar liedjes te spelen want podium af wilde springen om een van overwinning voor iedereen, voor
dans op de kermis in Wouw waarna we hebben vanavond een serieuze de Senielen, die ondertussen tranen de hele zaal, voor alles wat op dat
toentertijd het ochtendblad ‘dancecontest’ , ‘een battle tussen met tuiten lagen te lachen, aan te moment in de Kring bewoog en
kopte: “Corpulente danseres richt vooral, en dat zou later blijken ,voor
voor tonnen schade aan” en zij alle Tullepetaone die in de mooiste
de complete, splinternieuwe periode van het jaar, dansend en
computergestuurde muziekinstallatie hossend hun prachtige feestje zouden
van zaal Jacklie “verinneweerde”. gaan vieren.
Lichte paniek. Geen danspartner. Wat Leonard Vierbuch
nu? Willem pakte het telefoonboek
Vorig jaar zijn onze vrienden Piet en en terwijl hij dat deed, zette Nel Wat een weelde……….Het dansen twee vrienden die ‘dèènke dazze pakken……….. was het tijd voor
Willem op reis geweest. Ôk ier op de BBC op. “So you think you can was goed bevallen en Piet en Willem kunne daanse”. De voice-over had dans twee………..
reis werd weliswaar geen wereldreis, dance”, een prachtige show en hadden beide dames kunnen strikken brutaal hun wedstrijd aangekondigd
maar een avontuur in de natuur nog voor de presentator zijn eerste om de ‘echte’ danswedstrijd aan te en alle deelnemers die op dat Tijd voor de revanchedans. “Doe mar
rond Tullepetaonestad. Een van de woorden had gesproken, zat Willem gaan. Maar dat had toch wel wat moment in de schouwburg waren, ne rumba”, sprak hij de legendarische
bovenste plank. op bladzijde 89 en belde………… ‘voeten in aarde’. vingen de mededeling op. Zelfs in woorden. Nu schoot Piet en zijn
”Met Jim Davis, met whie sprweek het café schalden de luidsprekers boerinneke in de stress. Deze dans
Piet en Willem kennen elkaar al vrij ik?” Willem deed zijn verhaal en Piet moest iets aan zijn haar laten en binnen de kortste keren was hadden zij niet geoefend, hoe………
lang, 17 jaar om precies te zijn. In informeerde of Jim geen Engels doen, want zijn danspartner weigerde de grote zaal voorzien van een Willem zag vanuit zijn ooghoeken de
de beginperiode van hun vriendschap meisje kende, waarmee hij vroeger ‘om vor schandaol’ in de spotlights nieuwsgierige menigte die wel zin in paniek bij de tegenpartij en lachte
worstelden zij met tegenstellingen, van alles had gedaan. “No, no, nee, te staan. “Doe mun aor mar net zo een wedstrijdje had. zijn tanden bloot. “Ne rumba, zee
tegenstrijdigheden en alles wat met Willm, ik deed such thinge daar as bij Trump of Wilders, da zijn ok ik“. De orkestleider zocht tussen zijn
strijd te maken had. In het volgend niet, trwouwens,…...kun je niet succesvolle manne, en da wor ik Favoriet nummer papieren, enigszins verontrust en
verhaal zullen zij tot elkaar worden beter……….. ok”. Zijn kapper stond aan de grond In de coulissen ‘schééte” Piet en riep terug: “Ik em wel ne chachacha,
veroordeeld tot een heuse genageld en pareerde de vraag met: Willem ‘ééle errepels’. Dit was niet da’s mekaant utzelfde”. “Ja”, zei
‘wed’-strijd. Lees mee en …………. Bol.com “Maar Piet, ik kannie tóóvere, gij de bedoeling. Ook de dames stonden Piet, “da’s gewoon utzelfde, die ken
Ook Piet kon zijn probleem niet vraogt van mijn uit onmogelijke. nu hevig te transpireren en “aon hun ik wel”. “Da’s éélemaol nie utzelfde,
Ne koei tackelen, maar tapte uit een ander Oew ‘aor as Ruud Gullit of Umberto kleedjes te púúke. “ éélemaol nie!!” Straks zèège jullie
“Ach manneke, toen ik jong waar, vaatje. Om alvast in vorm te komen, Tan, da lukt wel en ak mun best doen da ne mambo utzelfde is as ne salsa.
toen kon…..” “ach , da’s niks, ikke, had hij een opblaaspop besteld bij Dick Advocaot. Mar dan ouwet ok op. Was dit plankenkoorts of gewoon Un frietje spesjiaol is toch ok wa
ikke, da motte mar es aon oons Nel bol.com. De andere dag kwam ‘ze’ Gao d’aanders mar naor Sep, vor ne de op hol geslagen CV? De jury had d’aanders as un frietje kapsalon??
vraoge’. binnen, werd opgeblazen. Piet wilde pruik……..” inmiddels plaatsgenomen op de Nou mot ut nie g…….
direct oefenen. Hij had alle meubels eerste rij en zaten met blocknote
Daar zaten ze, gezellig een praatje in de kamer aan de kant geschoven De jury in de aanslag te wachten op de Vuurwerk
te maken in het Raatswaope, en op het moment dat hij haar De voorbereidinge vielen zwaar. ‘dansmatadoren’. Nu werd het tijd voor de jury om
de stamkroeg van de gezworen voeten met duct-tape vastmaakte Willem kreeg thuis ruzie omdat hij in te grijpen. Willem werd duidelijk
kameraden die na hun wekelijkse aan zijn dansschoenen, stonden er voor een paar honderd euro een “Wa motte we speule”, riep Paul, de benadeeld door het orkest. Het was
repetitie met de Teutlippe al een man of zestien voor het raam nieuw pak, nieuwe schoenen en dirigent. “Tu-tu -tullepetaone” zong vervelend, maar zij zouden er in
herinneringen zaten op te halen over te kijken. En voordat Piet ook maar een nieuwe ‘look’ had aangeschaft de helft van het publiek. Maar die de uitslag rekening mee houden.
hun onstuimige jeugdjaren. “En bier De nieuwe opdracht vanuit de jury
drienke, ne koei ….”. De rest van de een dansstap kon zetten, greep de was het dansen van een ‘jive’. Een
Teutlippe was al naar huis. Maar Piet wijkagent in……… jive? Nu schoten er vier personen
en Willem namen elke keer weer de in de stress. En de menigte in de
‘leste’. Het zat de mannen niet mee. Het zaal? Die zaten op het puntje van de
Vlak voor sluitingstijd nam het hele plan liep in duigen. Maar stoel, want met dit vuurwerk zou de
gesprek een onverwachte wending. toen………..11 januari. Deze datum wedstrijd definitief beslist kunnen
Zag men daar Willem met zijn vuist zou soelaas bieden. Op 11 januari is worden.
op tafel slaan en stond Piet met de nieuwjaarsreceptie van Stichting
rood aangelopen gezicht zichtbaar te Carnaval Roosendaal en daar De band stond al klaar en bij de
tuffen. Willem maakte enkel vreemde wordt praktisch de hele stad voor eerste felle akkoorden, stortten onze
bewegingen, draaide een keer rond uitgenodigd dus ook……. spelers zich vol overgave in deze
en……. Dat ging niet goed, maar woeste, tempodans. Zo vol zelfs,
wat was er aan de hand? “En daarom, beste tullepetaone”, de dat de linkerschoen van Willem, als
voorzitter hapte nog een keer naar projectiel, het podium verliet en zich
Onze vrienden waren tijdens het adem en naar zijn bier “en daarom een weg boorde tussen het onder- en
gesprek op een onderwerp gekomen, zijn ik arstikke trots dawwe dees jaor bovengebit van Mien Broodroosters
waar ze beiden òf heel van af wisten twee vrouwelijke boerenraodsleeje die volop meezat te zingen.
òf het bedreven in waren. U raadt binnen oonze club emme meuge
het al. verwelkomme en .… terwijl de auto een grote beurt moest vlieger ging niet op. Beide dansparen Diva
“En dan daog ik jou uit, over un hebben. Piet had flink ruzie staan mochten een favoriet nummer Bert en Ton schoten te hulp.
week of zes, en dan zulle we es zien Na de woorden ‘facilitéére’, ‘van maken bij Sep omdat ze daar geen doorgeven en als de jury er dan niet Gigantische paniek. Ton wilde mond-
wie ier….”. dienst kunnen zijn’ en ‘van alle fatsoenlijke Trump-pruik hadden aan uit kwam, zou er nog een extra op-mondbeademing toepassen, maar
markten thuis’ viel zowel bij Piet als en ze hem een zwarte pietenpruik, nummer volgen. dat ging natuurlijk niet. Bert riep
Ginder Rogers Willem tegelijkertijd het kwartje. die over de datum was, mee wilden naar Pieter om ‘ne verbaanddoos
Piet en Willem gingen uit elkaar geven. Ook hadden beide heren Duo Piet gaf de voorkeur aan de en ne krik”. Mien verloor bijna
met de wetenschap dat ze aan de Vor g’opend stiekum hun danspartners wat toe foxtrot. De maestro tikte af en daar het bewustzijn en ondertussen
vooravond van het Swaree elkaar Na de laatste woorden van de moeten stoppen “vor un núúw zweefden beide dansparen over het kregen Bert en Ton ruzie over de
weer tegen zouden komen…..op de speech “en dan verklaor ik nou de kleedje”. Het hield maar niet op spiegelgladde parket. Piet en zijn toe te passen handelingen die de
dansvloer. daansvloer vor g’opend” vlogen onze en zoetjesaan kregen ze spijt van boerinneke bewogen zich zichtbaar Roosendaalse diva weer op de been
vrienden bijna letterlijk richting hun weddenschap. Maar daaraan luchtig en moeiteloos over de bühne, zouden moeten krijgen. “Ge mot da
Willem had zo gestoefd over zijn de ‘kaokelverse’ boerenraadsleden toegeven……………..nooit. maar Willem -deze dans had duidelijk zo nie doen, mar..” En net voor het
dansverleden. Latin, rumba, brons, die hevig verbouwereerd instemden niet zijn voorkeur- had beduidend tot een handgemeen kwam, sprongen
zilver, goud, Zuid-Amerikaans……… op het verzoek “om mee te gaon De datum naderde, 10 februari, de meer moeite. Hoorde men hem niet Willem en Piet van het podium.
zelfs bekers en medailles. Piet was daanse”. avond van de generale repetitie. Daar hardop tellen? Jawel, zweetdruppels Willem snokte zijn schoen uit Mien,
er allemaal duizelig van geworden, moest het gebeuren. Bert Vanhijssen petsten uiteen op zijn glimmende Piet sprak haar moed in en vroeg
maar had zich vermand en terug had staan tieren en vloeken, “daor schoenen, korte vloekjes richting zijn in een vlaag van nieuwsgierigheid
gestoefd met de woorden: “En éél de edde de stichting wir, altij agge…. danspartner en ja ..1,2,3 en 1,2,3. gelijk aan haar: “En Mien, wie
zaol noemde ons Ginder Rogers en stuur ze mar naor de Eraoto, nie….”. Het was nu duidelijk hoorbaar op de eedt’r gewonne?” waarna Mien
Fred Metstaar”. Maar al snel werd hij omgepraat door eerste rij. De jury maakt verbaasd half bewusteloos de legendarische
onze charmante vrouwelijke leden hun eerste aantekeningen en oh, woorden reutelde: “Kzien nie alluf,
Thuis aangekomen werd het verhaal van de boerenraad en Bert smolt, daar had Willem pech. Er lagen ook mar dubbel, mar wa nou zo leutig is,
breed uitgemeten, maar beide heel snel. Hij wilde zelfs in de jury een paar Senielen in de voorste “Alles daanst”. Daarna ging even het
dancemasters kregen dezelfde reactie zitten, met Mien Broodroosters en stoelen die al snel Willem meehielpen licht uit bij Mien, maar kort daarop
terug van hun eega’s . Als ze graag Ton Schuivernaast, want een ding met tellen. 1,2,3 en 1,2,3,4,5,6,7 ook weer aan en stond ze, of beter
een wedstrijd wilden dansen dan was zeker. De jury moest kritisch en en 1.2.3,4, nee 9 of was het 17? gezegd, lag ze, weer in de spotlights
deden ze dat maar alleen. Nel had zou kritisch zijn. Willem had al met dodelijke blik de van het theater.
last van aambeien en jicht en Jana zaal in getuurd, zoekend naar de
stond al te piepen als ze drie treden “En na de laatste repetitieronde, dwarse calculators. Zijn foxtrot leek Het antwoord “Alles daanst” werd
de trap op moest. Daarbij had ze wil ik vragen aan het SOK om nog nergens meer naar en voordat hij het door onze vrienden opgevat als een
nog een trauma van haar allerlaatste een paar liedjes te spelen want podium af wilde springen om een van overwinning voor iedereen, voor
dans op de kermis in Wouw waarna we hebben vanavond een serieuze de Senielen, die ondertussen tranen de hele zaal, voor alles wat op dat
toentertijd het ochtendblad ‘dancecontest’ , ‘een battle tussen met tuiten lagen te lachen, aan te moment in de Kring bewoog en
kopte: “Corpulente danseres richt vooral, en dat zou later blijken ,voor
voor tonnen schade aan” en zij alle Tullepetaone die in de mooiste
de complete, splinternieuwe periode van het jaar, dansend en
computergestuurde muziekinstallatie hossend hun prachtige feestje zouden
van zaal Jacklie “verinneweerde”. gaan vieren.
Lichte paniek. Geen danspartner. Wat Leonard Vierbuch
nu? Willem pakte het telefoonboek
