Page 19 - Kwakkelkraant_2018
P. 19
D ’s ’ 19
stadj
IN DE BUURT (deel 18)
Vorig jaar sloopten onze vrienden d’rvoor?” Willem was bewusteloos ge- in. ”Mar ier wordt godzijdank alleen Met rook, gebulder en flarden wolken, werd opgepiept en takelde zich op
elkaar tijdens een heuse dansbattle. raakt. Hij zat tussen een coma en een mar gedronke.” met een lichtshow en lawaai…… Nou vanuit haar stoeltje op de zusterpost.
Het werd een strijd om nooit te verge- zatsel in. Hij werd in slaap gehouden Aan de bar, iets verder op de wolk, ja, lawaai? Willem stopte met lachen. “Roosendaal Spriengt” was de avond
ten, een strijd met louter winnaars. voor zijn eigen veiligheid. Met een hingen Jan Tak en onze ouwe Priens Nee, het werd heuse muziek. Hij wist tevoren heel leutig geweest, maar
infuus en allerlei apparaten lag Wil- Guust. “Doet’r mar twee, nee, drie. Ok niet was hij hoorde, een heuse dat vierde flesje wijn had ze beter
Piet en Willem kennen elkaar al lang, lem, of beter gezegd, was Willem al alvast eentje vor Geertje. Altij laoter symfonie. Een prachtige melodie niet meer kunnen bestellen. Enfin ’s
17 jaar om precies te zijn. In de een beetje in de wolken. mee zun gebiljart”. torende boven de club uit. En die avonds de vrouw en
beginperiode van hun vriendschap Ieder jaar verzamelde de hele club tekst. Prachtig. ’s morgens kun je dan als vrouw
worstelden zij met tegenstellingen, Bliksemschicht zich. En elke keer als het nieuwe meestal uitslapen.
tegenstrijdigheden en alles wat met “Mooi uitzicht, hé.” Lag hij nou van motto bekend werd, begon het ook Bloeddruk “Opzij, laot me es kijke“. Piet, be-
strijd te maken had. In het volgend boven naar beneden te kijken en wa- bij deze mannen “te júúke”. Teksten “Zeg dokter Witlof, zien ik nou zunne hulpzaam als altijd, wilde… ”Opzij,
verhaal zullen zij……… Lees mee! ren dat nou Frans Suijkerbuijk en Pier- werden gemaakt, muziek geschreven.” bloeddruk stijge op da apperaot?” zee ik, tis toch un spoedgeval. Zitte
re Hellemons die op d’r gemak naar Piet was alert. Dagenlang zat hij al gij, daor in dun ‘oek, en gauw, gauw
Vughtstraat beneden lagen te turen? “Van bóóve In 2005, het topjaar met “Dun emel urenlang naast het bed van z’n maat zee ik”. Piet droop af en zag dat de
Genieten, genieten en nog eens is ons stadje zééker zo mooi, mar te rijk”, hadden ze het zo “begaoid” en observeerde zowel Willem als de zuster, zo’n 140 kilo schoon aan de
genieten. Willem reed als een koning kom, rippetéére aanders emme we wir dat alle Abdijbieren, waaronder de verpleegsters. Willem had inderdaad haak, zich ontfermde over zijn beste
in zijn 24-jarig Opel Kadetje door zijn geneuk”. Willem volgde nieuwsgierig heerlijke Nostradamus en De Neuze ineens veel meer kleur op z’n wangen. vriend. Piet kon het niet goed zien,
stadje. Het zonnetje zocht laat op de twee richting een wolkenveldje in Nectar Tripel tot verdriet van eenieder Voorzichtig boog Piet voorover, tikte het uitzicht werd ontnomen vanwege
deze zomeravond in gelaten rust haar haar brede ‘Rico Verhoevenrug, maar
vertrouwde horizonnetje op, de dag Copyright Stichting Carnaval Roosendaal hij wist dat het wel goed moest
was er een geweest om door een komen. Toch?.
ringetje te halen en Willem tufte, de buurt van de St.Jan. In de verte tot in de zomer in de ban waren Willem een paar keer op z’n stui en
parallel aan het spoor dat al eeuwen- hoorde hij “hemels waarumgeblaos”. gedaan. warempel… Willem vond het fantastisch op de
lang door de stad gekoesterd werd, Een grote club muzikanten had zich wolk, geweldige muziek, prima sfeer
door de stationsstraat. verzameld. Kwam er daar eentje met Hemelse kakafonie Wat een mooi Tullepetaons lied, hoor- en …werd hij daar betast. Wat voelde
een gouden bolhoed hen tegemoet Ja, oplette nou. Eén, twee, drie…….. de Willem. Over de goeie mensen in hij toch, toch geen #ME TOO gedoe?
“Mhet de vlham in mijn phijp, scheur gevlogen? “Zij nou godvrr wir te laot, neije gggggd…….. Daorachter, de stad, de leutige geschiedenis, de
ik dhoor de Brennerphas” ik em…..” En voordat hij zijn zin af daor… Gestommel op de achterste prijs van het bier, de liefde voor hun Kolossaal
(U weet dat Willem een licht spraak- kon maken, corrigeerde een ferme rij. Een soesafonist trapte net in stadje, de dag plukken, niet moeilijk De zuster had Willem onder z’n oksels
gebrek heeft vanwege een ongeluk- bliksemschicht onze dirigent die voor een klein wolkengaatje, verloor zijn doen, een ander ook wat gunnen, gepakt om hem wat rechter te zetten
kige val in 2005 en dat hij daardoor een momentje verdween in het zachte evenwicht en tikte het hele rijtje met een voorbeeld zijn voor ‘oew jong”. en ook zij hoorde iets heel zachtjes
een bijzondere gave heeft gekregen. wolkendek. Aan de brandplekken in soesa’s aan. Alles kantelde naar rij Eigenlijk viel alles onder de noemer tussen de lippen van Willem ontsnap-
Leest u de Kwakkelkraanten van 2005 zijn jurk kon je zien dat dit niet de drie, inderdaad, de rij ervoor. U be- tevredenheid. Een prachtig lied, maar pen “Mhar toch éél kholossaal”. En
t/m 2017 nog maar eens). eerste keer was. Zelfs zijn dirigeer- grijpt het al. Het leek wel of de blik- het couplet over de prijs van het bier nou kan die zuster heel veel hebben,
stokje was al voor de helft opgebrand. semschichten gratis waren dit jaar. werd er op het laatste moment toch maar ‘kolossaal’? Zo had nog niemand
“Mhet mhij…… ”Het moment dat hij Iedereen was de klos in deze hemelse nog maar uitgehaald. haar ooit omschreven. “Wha gij,
linksaf de Vughtstraat inzeilde, le- Willem wist niet wat hij zag. Muzikan- kakafonie, de jongste percussionist bende nou éélemaol benukt,” Het
verde hem een hartverzakking op. De ten uit de hele stad waren verzameld raakte zelfs één van zijn trommelstok- “Hik ben gebóóre hin un st…….. “ laatste woordje dat richting Willem
combinatie van de ondergaande zon, op een hele grote wolk. Mannen die ken kwijt. “Dokter, kom eens luistere….. vol- werd gezonden, creëerde een wonder.
de euforie van het goede gevoel en ooit Tullepetaonestad trakteerden gens mijn…..” “Dun assum” van zuster Jansen,
een koude, heerlijke Tripple, was de op leutige deuntjes, mannen die er Op de mart in Roosendaal, fietste Piet Commotie op kamer 332 in het doordrenkt, gevoed, gedragen door de
oorzaak “dattie glad waar vergééte”, altijd bij waren, maakten zich op om met een bos bloemen, richting De Bravisziekenhuis. “Haal de zuster, ik eerder genuttigde emmer witte wijn
dat dit deel van het grote plan van muziek te gaan maken en.. Kaai. Hij was op weg naar het zieken- dèènk dat….” Riesling, werd begeleid door een klein
Riek Bakker reeds het levenslicht had “Hé, Fraans, ge róókt nog un bietje, huis. Hij keek benauwd naar boven, boertje, een oprispinkje en dit alles
gezien. edde wir gevloekt? Kèk mar uit, zo wat rommelde het weer toch vandaag. “Roosendaol Spriengt” zette Willem in een keer terug in de
ouwde gin pak mir over”. Het gaf hem een apart gevoel, zou Piet had Willem heel zachtjes horen bewoonde wereld. “Van welke wholk
Hij ramde de spiksplinternieuwe Onverstoorbaar en met venijnig Willem vandaag……… zingen, heel zachtjes en dat was komde ghij?”, waren de eerste woor-
Volvo XC90 T8 Twin Engine van Jackx lachje, hakte hij terug: “Ja, gij kunt Willem lag in een deuk. Een heel goed nieuws. De dokter had geke- den van onze hemelse reiziger.
Mervunt vol of beter gezegd ‘bui- méépraote over róóke! Mar ier wordt orkest, in “zweverige galakleding”, ken en het leek alsof de patiënt aan
tencategorie frontaal’. De materiële god…” En bijna ging hij weer de fout worstelde. het ontwaken was. Zuster Jansen Geschiedenis
schade was aanzienlijk om maar niet U begrijpt het al. Willem was ont-
te spreken van de geestelijke. Het waakt, vertelde honderduit over wat
toupetje van Jackx werd, na een hij had meegemaakt. Dat het goed
lange zweefvlucht, onderschept door was, hier en daar. Hij vertelde over
de intercity van Roosendaal naar Vlis- alle tullepetaonen die niet meer
singen en was naar verluid bij de stop lijfelijk te vinden waren in Tullepta-
in Bergen op Zoom van de voorruit onestad, maar geestelijk nog springle-
verfromfraaid ‘de ballast’ ingegleden. vend geschiedenis schreven. Dat
En Willem. Hoe was het met Willem ? iedereen trots was op Roosendaal, op
Leek hij nou te zweven, zo net boven Tullepetaonestad.
het Emile van Loonpark? ‘Dha’s m’n stadje’ waar hik trots op
bhen”, en hij glimlachte tevreden van
Ne airbag oor tot oor, totdat zelfs zuster Jansen
“Neije mevrouw”, verkondigde dokter begon te blozen, “en hik bhen niet de
Witlof, “IJ is mee zunne stui téége de h’éénigste.”
bovenkaant van ut stuur gestóóte en
mee zun ondergebit istie vast komme Dolgelukkig was iedereen in kamer
te zitte, Attie nou ne airbag aar g’ad, 332 en Piet wist nu zeker dat er meer
aartie gewoon aon de errepels ge- tussen hemel en aarde is. Dat tevre-
zééte vandaog. Mar da eed ne Kadett den glimlachje van Willem verklaarde
van vor dun oorlog nou emmaol nie, alles.
eeh”…
Nou werd het Piet teveel: “Ja, da Leonard Vierbuch
snappe we wel, mar oe staottie
St.Josephstraat 71a Sponsor Wors5tehnablreonodjesBakkerij de Broodschieter
4702 CV Roosendaal leesontbijt 3 betalen
Tel: 0165 - 533461
Fax: 0165 - 564 470 vor ‘t Kwakkelkraantaktie 2018
info@debroodschieter.nl 6de jaor Geldig van 10 t/m 15 februari 2018
de Broodschieter, St.Josephstraat 71a tegen inlevering van deze bon
niet inwisselbaar tegen contanten,
niet i.c.m. andere acties.
stadj
IN DE BUURT (deel 18)
Vorig jaar sloopten onze vrienden d’rvoor?” Willem was bewusteloos ge- in. ”Mar ier wordt godzijdank alleen Met rook, gebulder en flarden wolken, werd opgepiept en takelde zich op
elkaar tijdens een heuse dansbattle. raakt. Hij zat tussen een coma en een mar gedronke.” met een lichtshow en lawaai…… Nou vanuit haar stoeltje op de zusterpost.
Het werd een strijd om nooit te verge- zatsel in. Hij werd in slaap gehouden Aan de bar, iets verder op de wolk, ja, lawaai? Willem stopte met lachen. “Roosendaal Spriengt” was de avond
ten, een strijd met louter winnaars. voor zijn eigen veiligheid. Met een hingen Jan Tak en onze ouwe Priens Nee, het werd heuse muziek. Hij wist tevoren heel leutig geweest, maar
infuus en allerlei apparaten lag Wil- Guust. “Doet’r mar twee, nee, drie. Ok niet was hij hoorde, een heuse dat vierde flesje wijn had ze beter
Piet en Willem kennen elkaar al lang, lem, of beter gezegd, was Willem al alvast eentje vor Geertje. Altij laoter symfonie. Een prachtige melodie niet meer kunnen bestellen. Enfin ’s
17 jaar om precies te zijn. In de een beetje in de wolken. mee zun gebiljart”. torende boven de club uit. En die avonds de vrouw en
beginperiode van hun vriendschap Ieder jaar verzamelde de hele club tekst. Prachtig. ’s morgens kun je dan als vrouw
worstelden zij met tegenstellingen, Bliksemschicht zich. En elke keer als het nieuwe meestal uitslapen.
tegenstrijdigheden en alles wat met “Mooi uitzicht, hé.” Lag hij nou van motto bekend werd, begon het ook Bloeddruk “Opzij, laot me es kijke“. Piet, be-
strijd te maken had. In het volgend boven naar beneden te kijken en wa- bij deze mannen “te júúke”. Teksten “Zeg dokter Witlof, zien ik nou zunne hulpzaam als altijd, wilde… ”Opzij,
verhaal zullen zij……… Lees mee! ren dat nou Frans Suijkerbuijk en Pier- werden gemaakt, muziek geschreven.” bloeddruk stijge op da apperaot?” zee ik, tis toch un spoedgeval. Zitte
re Hellemons die op d’r gemak naar Piet was alert. Dagenlang zat hij al gij, daor in dun ‘oek, en gauw, gauw
Vughtstraat beneden lagen te turen? “Van bóóve In 2005, het topjaar met “Dun emel urenlang naast het bed van z’n maat zee ik”. Piet droop af en zag dat de
Genieten, genieten en nog eens is ons stadje zééker zo mooi, mar te rijk”, hadden ze het zo “begaoid” en observeerde zowel Willem als de zuster, zo’n 140 kilo schoon aan de
genieten. Willem reed als een koning kom, rippetéére aanders emme we wir dat alle Abdijbieren, waaronder de verpleegsters. Willem had inderdaad haak, zich ontfermde over zijn beste
in zijn 24-jarig Opel Kadetje door zijn geneuk”. Willem volgde nieuwsgierig heerlijke Nostradamus en De Neuze ineens veel meer kleur op z’n wangen. vriend. Piet kon het niet goed zien,
stadje. Het zonnetje zocht laat op de twee richting een wolkenveldje in Nectar Tripel tot verdriet van eenieder Voorzichtig boog Piet voorover, tikte het uitzicht werd ontnomen vanwege
deze zomeravond in gelaten rust haar haar brede ‘Rico Verhoevenrug, maar
vertrouwde horizonnetje op, de dag Copyright Stichting Carnaval Roosendaal hij wist dat het wel goed moest
was er een geweest om door een komen. Toch?.
ringetje te halen en Willem tufte, de buurt van de St.Jan. In de verte tot in de zomer in de ban waren Willem een paar keer op z’n stui en
parallel aan het spoor dat al eeuwen- hoorde hij “hemels waarumgeblaos”. gedaan. warempel… Willem vond het fantastisch op de
lang door de stad gekoesterd werd, Een grote club muzikanten had zich wolk, geweldige muziek, prima sfeer
door de stationsstraat. verzameld. Kwam er daar eentje met Hemelse kakafonie Wat een mooi Tullepetaons lied, hoor- en …werd hij daar betast. Wat voelde
een gouden bolhoed hen tegemoet Ja, oplette nou. Eén, twee, drie…….. de Willem. Over de goeie mensen in hij toch, toch geen #ME TOO gedoe?
“Mhet de vlham in mijn phijp, scheur gevlogen? “Zij nou godvrr wir te laot, neije gggggd…….. Daorachter, de stad, de leutige geschiedenis, de
ik dhoor de Brennerphas” ik em…..” En voordat hij zijn zin af daor… Gestommel op de achterste prijs van het bier, de liefde voor hun Kolossaal
(U weet dat Willem een licht spraak- kon maken, corrigeerde een ferme rij. Een soesafonist trapte net in stadje, de dag plukken, niet moeilijk De zuster had Willem onder z’n oksels
gebrek heeft vanwege een ongeluk- bliksemschicht onze dirigent die voor een klein wolkengaatje, verloor zijn doen, een ander ook wat gunnen, gepakt om hem wat rechter te zetten
kige val in 2005 en dat hij daardoor een momentje verdween in het zachte evenwicht en tikte het hele rijtje met een voorbeeld zijn voor ‘oew jong”. en ook zij hoorde iets heel zachtjes
een bijzondere gave heeft gekregen. wolkendek. Aan de brandplekken in soesa’s aan. Alles kantelde naar rij Eigenlijk viel alles onder de noemer tussen de lippen van Willem ontsnap-
Leest u de Kwakkelkraanten van 2005 zijn jurk kon je zien dat dit niet de drie, inderdaad, de rij ervoor. U be- tevredenheid. Een prachtig lied, maar pen “Mhar toch éél kholossaal”. En
t/m 2017 nog maar eens). eerste keer was. Zelfs zijn dirigeer- grijpt het al. Het leek wel of de blik- het couplet over de prijs van het bier nou kan die zuster heel veel hebben,
stokje was al voor de helft opgebrand. semschichten gratis waren dit jaar. werd er op het laatste moment toch maar ‘kolossaal’? Zo had nog niemand
“Mhet mhij…… ”Het moment dat hij Iedereen was de klos in deze hemelse nog maar uitgehaald. haar ooit omschreven. “Wha gij,
linksaf de Vughtstraat inzeilde, le- Willem wist niet wat hij zag. Muzikan- kakafonie, de jongste percussionist bende nou éélemaol benukt,” Het
verde hem een hartverzakking op. De ten uit de hele stad waren verzameld raakte zelfs één van zijn trommelstok- “Hik ben gebóóre hin un st…….. “ laatste woordje dat richting Willem
combinatie van de ondergaande zon, op een hele grote wolk. Mannen die ken kwijt. “Dokter, kom eens luistere….. vol- werd gezonden, creëerde een wonder.
de euforie van het goede gevoel en ooit Tullepetaonestad trakteerden gens mijn…..” “Dun assum” van zuster Jansen,
een koude, heerlijke Tripple, was de op leutige deuntjes, mannen die er Op de mart in Roosendaal, fietste Piet Commotie op kamer 332 in het doordrenkt, gevoed, gedragen door de
oorzaak “dattie glad waar vergééte”, altijd bij waren, maakten zich op om met een bos bloemen, richting De Bravisziekenhuis. “Haal de zuster, ik eerder genuttigde emmer witte wijn
dat dit deel van het grote plan van muziek te gaan maken en.. Kaai. Hij was op weg naar het zieken- dèènk dat….” Riesling, werd begeleid door een klein
Riek Bakker reeds het levenslicht had “Hé, Fraans, ge róókt nog un bietje, huis. Hij keek benauwd naar boven, boertje, een oprispinkje en dit alles
gezien. edde wir gevloekt? Kèk mar uit, zo wat rommelde het weer toch vandaag. “Roosendaol Spriengt” zette Willem in een keer terug in de
ouwde gin pak mir over”. Het gaf hem een apart gevoel, zou Piet had Willem heel zachtjes horen bewoonde wereld. “Van welke wholk
Hij ramde de spiksplinternieuwe Onverstoorbaar en met venijnig Willem vandaag……… zingen, heel zachtjes en dat was komde ghij?”, waren de eerste woor-
Volvo XC90 T8 Twin Engine van Jackx lachje, hakte hij terug: “Ja, gij kunt Willem lag in een deuk. Een heel goed nieuws. De dokter had geke- den van onze hemelse reiziger.
Mervunt vol of beter gezegd ‘bui- méépraote over róóke! Mar ier wordt orkest, in “zweverige galakleding”, ken en het leek alsof de patiënt aan
tencategorie frontaal’. De materiële god…” En bijna ging hij weer de fout worstelde. het ontwaken was. Zuster Jansen Geschiedenis
schade was aanzienlijk om maar niet U begrijpt het al. Willem was ont-
te spreken van de geestelijke. Het waakt, vertelde honderduit over wat
toupetje van Jackx werd, na een hij had meegemaakt. Dat het goed
lange zweefvlucht, onderschept door was, hier en daar. Hij vertelde over
de intercity van Roosendaal naar Vlis- alle tullepetaonen die niet meer
singen en was naar verluid bij de stop lijfelijk te vinden waren in Tullepta-
in Bergen op Zoom van de voorruit onestad, maar geestelijk nog springle-
verfromfraaid ‘de ballast’ ingegleden. vend geschiedenis schreven. Dat
En Willem. Hoe was het met Willem ? iedereen trots was op Roosendaal, op
Leek hij nou te zweven, zo net boven Tullepetaonestad.
het Emile van Loonpark? ‘Dha’s m’n stadje’ waar hik trots op
bhen”, en hij glimlachte tevreden van
Ne airbag oor tot oor, totdat zelfs zuster Jansen
“Neije mevrouw”, verkondigde dokter begon te blozen, “en hik bhen niet de
Witlof, “IJ is mee zunne stui téége de h’éénigste.”
bovenkaant van ut stuur gestóóte en
mee zun ondergebit istie vast komme Dolgelukkig was iedereen in kamer
te zitte, Attie nou ne airbag aar g’ad, 332 en Piet wist nu zeker dat er meer
aartie gewoon aon de errepels ge- tussen hemel en aarde is. Dat tevre-
zééte vandaog. Mar da eed ne Kadett den glimlachje van Willem verklaarde
van vor dun oorlog nou emmaol nie, alles.
eeh”…
Nou werd het Piet teveel: “Ja, da Leonard Vierbuch
snappe we wel, mar oe staottie
St.Josephstraat 71a Sponsor Wors5tehnablreonodjesBakkerij de Broodschieter
4702 CV Roosendaal leesontbijt 3 betalen
Tel: 0165 - 533461
Fax: 0165 - 564 470 vor ‘t Kwakkelkraantaktie 2018
info@debroodschieter.nl 6de jaor Geldig van 10 t/m 15 februari 2018
de Broodschieter, St.Josephstraat 71a tegen inlevering van deze bon
niet inwisselbaar tegen contanten,
niet i.c.m. andere acties.
