Page 20 - Kwakkelkraant_2018
P. 20
D ’s ’
stadj
Ooit verscholen tussen vennen en trein werd de industrialisatie een feit.
heide ontstond een klein gehucht dat Rondom het kleine stadje ontstonden
onder de rook van Nispen zich lang- rokende schoorstenen die de Tullepe-
zaam uitbreidde. Op een terp predikten taon van turf naar de fabrieken lokten,
de heren van Tongerlo de zwoegende geleid door draken van directeuren.
landbouwers toe een kerk te stichten De Tullepetaonen liepen met hun
met daaraan een abdij ter verheerlij- broodtrommel naar de fabriek om in
king van de witheren. Met noeste ar- stinkende lawaaierige fabriekshallen
beid verrees het kerkje wat het gehucht borstels, lampen, koeken en koffie te
verder deed groeien. Totdat een Frans maken. Hun kleurige verenpracht werd
luitenantje van ongeveer 1.43 turven ‘n ketelpak, hun poten verdwenen in
hoog in deze contreien ronddoolde. schoeisel. Vastenavond werd uitgebreid
Met een hand op zijn buik gaf hij aan- naar meerdere dagen onder de noemer
zet om deze contreien te ontginnen en carnaval. De welvaart steeg en ook
er ontstonden kleine nederzettingen. de Tullepetaon pikte zo hier daar een
De bonte arbeiders op de turfvelden graantje mee, kon op tijd op stok en
zagen eruit als kleurige haantjes en kraaide tot tevredenheid. De bloeiende
werden al gauw Tullepetaone genoemd. stad aan het spoor werd ontdekt en
Het gehucht kreeg de bijnaam trok buitenlandse zakenmensen aan.
Tullepetaonedorp. Al snel werden de Toen de Tullepetaonen door deze nieu-
goedgelovige broeders draken van we draken volledig waren uitgemolken
mensen die alleen uit waren op macht sloten deze de fabrieken en trokken
en rijkdom. De hard werkende ze weg uit het stadje, verkruimelde
Tullepetaon zag het met lede ogen Ligakoeken en Veroborstels versplinterd
aan. Het enigste vertier was op vas- achterlatend. Philipslampjes werden
tenavond zich even onttrekken aan het voor eeuwig gedoofd en Biggelaar
dagelijkse geploeter in de turfvelden. koffiebonen moedwillig vermalen.
Langzaam groeide het dorp verder, dat Langzaam ziet men nieuwe draken aan
trok notabelen aan met grote huizen de horizon verschijnen. Waar ooit de
terwijl de Tullepetaonen genoegen schoorstenen stonden te roken komen
namen met hun eenvoudige kippen- nu pakhuizen als paddenstoelen om-
hokjes. Door de komst van de stoom- hoog. Niets ontziend slokt deze nieuwe
draak steeds een stukje oude glorie af.
De binnenstad wordt een doolhof van
eenrichtingsverkeer en opengebroken
Copyright Stichting Carnaval Roosendaalstraten. Maar ergens verscholen in
de schaduw van deze chaos en stalen
constructies waar het licht nog amper
de torenspits bereikt ligt mijn stadje.
Weemoedig denkt de Tullepetaon aan
de tijd voordat de schop de grond
inging en de draak in ons ontwaakte.
Driek
C.s. de Kurketrekkers / Bergse Baon
Roosendaol, mun stadje! En waoromnie, eej? Wa’k wou zège
Tullepetaonestad is un klein stadje vor ut treinvurkeer van en naor Bels bevorbeld Waoromnie. Een groep van Tis me tog wa… wij zijn meej oons naalden, draadjes, uurkes bomen,
in ut zuidweste van Braobaant, mar en Frankrijk. Ut stationsgebouw allenug mar leutige mènse die nao vierkes al wir màààànden bezig zweetdruppels en g’akkenaai, maar
da wiese jullie al. Meej mekaant is dan ok un eel belangrijk monu- 14 jaore zwoege en ploetere eindeluk om iets vor mekaor te krijge op aont end van de rit akkedéére we
tachtigduzend Tullepetaone is oons ment. Tegenswoordugs motte wij as dun eerste prijs wieste te bemach- da podium meej ut swaree. En ‘t nog steeds!
stadje veul groter en belangrijker Tullepetaone ut voral emme van de tige bij de middelgrote groepe in de moes wel iets biezonders zijn eej!
dan ut Krabbegat of ut Stijlorerijk, leutige feestjes en oons functie as Leutstoet van vorug jaor. Roosendaol 750 jaor verdient ‘n Afijn, we gaon dees jaor n’n ode
mar ok wir mar dun ‘elluft van ut wienkelstad… nou ja, da wulle we feesje. En ja, tis wir gelukt! ‘t Kost brengen aon oons mooie jaorige
Kielegat. temienste… En dees jaor gaon ze dur wir vor! We wa stembaandjes, dropkes, koffie, stadje. En das wir Schòòn Waark!
wulle best un tipke van dun sluier
Jaorelaang is oons stadje un best In oons Tullepetaonestad zijn best oplichte: ut eej meej oonze Sient Jan
wel belangrijke grensplaots gewiest wel veul leutige clubkes. Nim nou te maoke…
stadj
Ooit verscholen tussen vennen en trein werd de industrialisatie een feit.
heide ontstond een klein gehucht dat Rondom het kleine stadje ontstonden
onder de rook van Nispen zich lang- rokende schoorstenen die de Tullepe-
zaam uitbreidde. Op een terp predikten taon van turf naar de fabrieken lokten,
de heren van Tongerlo de zwoegende geleid door draken van directeuren.
landbouwers toe een kerk te stichten De Tullepetaonen liepen met hun
met daaraan een abdij ter verheerlij- broodtrommel naar de fabriek om in
king van de witheren. Met noeste ar- stinkende lawaaierige fabriekshallen
beid verrees het kerkje wat het gehucht borstels, lampen, koeken en koffie te
verder deed groeien. Totdat een Frans maken. Hun kleurige verenpracht werd
luitenantje van ongeveer 1.43 turven ‘n ketelpak, hun poten verdwenen in
hoog in deze contreien ronddoolde. schoeisel. Vastenavond werd uitgebreid
Met een hand op zijn buik gaf hij aan- naar meerdere dagen onder de noemer
zet om deze contreien te ontginnen en carnaval. De welvaart steeg en ook
er ontstonden kleine nederzettingen. de Tullepetaon pikte zo hier daar een
De bonte arbeiders op de turfvelden graantje mee, kon op tijd op stok en
zagen eruit als kleurige haantjes en kraaide tot tevredenheid. De bloeiende
werden al gauw Tullepetaone genoemd. stad aan het spoor werd ontdekt en
Het gehucht kreeg de bijnaam trok buitenlandse zakenmensen aan.
Tullepetaonedorp. Al snel werden de Toen de Tullepetaonen door deze nieu-
goedgelovige broeders draken van we draken volledig waren uitgemolken
mensen die alleen uit waren op macht sloten deze de fabrieken en trokken
en rijkdom. De hard werkende ze weg uit het stadje, verkruimelde
Tullepetaon zag het met lede ogen Ligakoeken en Veroborstels versplinterd
aan. Het enigste vertier was op vas- achterlatend. Philipslampjes werden
tenavond zich even onttrekken aan het voor eeuwig gedoofd en Biggelaar
dagelijkse geploeter in de turfvelden. koffiebonen moedwillig vermalen.
Langzaam groeide het dorp verder, dat Langzaam ziet men nieuwe draken aan
trok notabelen aan met grote huizen de horizon verschijnen. Waar ooit de
terwijl de Tullepetaonen genoegen schoorstenen stonden te roken komen
namen met hun eenvoudige kippen- nu pakhuizen als paddenstoelen om-
hokjes. Door de komst van de stoom- hoog. Niets ontziend slokt deze nieuwe
draak steeds een stukje oude glorie af.
De binnenstad wordt een doolhof van
eenrichtingsverkeer en opengebroken
Copyright Stichting Carnaval Roosendaalstraten. Maar ergens verscholen in
de schaduw van deze chaos en stalen
constructies waar het licht nog amper
de torenspits bereikt ligt mijn stadje.
Weemoedig denkt de Tullepetaon aan
de tijd voordat de schop de grond
inging en de draak in ons ontwaakte.
Driek
C.s. de Kurketrekkers / Bergse Baon
Roosendaol, mun stadje! En waoromnie, eej? Wa’k wou zège
Tullepetaonestad is un klein stadje vor ut treinvurkeer van en naor Bels bevorbeld Waoromnie. Een groep van Tis me tog wa… wij zijn meej oons naalden, draadjes, uurkes bomen,
in ut zuidweste van Braobaant, mar en Frankrijk. Ut stationsgebouw allenug mar leutige mènse die nao vierkes al wir màààànden bezig zweetdruppels en g’akkenaai, maar
da wiese jullie al. Meej mekaant is dan ok un eel belangrijk monu- 14 jaore zwoege en ploetere eindeluk om iets vor mekaor te krijge op aont end van de rit akkedéére we
tachtigduzend Tullepetaone is oons ment. Tegenswoordugs motte wij as dun eerste prijs wieste te bemach- da podium meej ut swaree. En ‘t nog steeds!
stadje veul groter en belangrijker Tullepetaone ut voral emme van de tige bij de middelgrote groepe in de moes wel iets biezonders zijn eej!
dan ut Krabbegat of ut Stijlorerijk, leutige feestjes en oons functie as Leutstoet van vorug jaor. Roosendaol 750 jaor verdient ‘n Afijn, we gaon dees jaor n’n ode
mar ok wir mar dun ‘elluft van ut wienkelstad… nou ja, da wulle we feesje. En ja, tis wir gelukt! ‘t Kost brengen aon oons mooie jaorige
Kielegat. temienste… En dees jaor gaon ze dur wir vor! We wa stembaandjes, dropkes, koffie, stadje. En das wir Schòòn Waark!
wulle best un tipke van dun sluier
Jaorelaang is oons stadje un best In oons Tullepetaonestad zijn best oplichte: ut eej meej oonze Sient Jan
wel belangrijke grensplaots gewiest wel veul leutige clubkes. Nim nou te maoke…
