Page 63 - Kwakkelkraant_2020
P. 63
voorwoord
Hoe is het als je als kersverse bezoek geweest in Tilburg en op
burgemeester in Roosendaal
aantreedt en je hebt nog nooit de terugweg in de bus heb ik
iets met carnaval te maken ge-
had? Hoe ga je daarmee om, wat kennis gemaakt met een aantal
verwacht je van het feest, hoe zie
je je rol, en hoe ga je je voorbe- carnavalsliedjes, onder andere benaderbaar is en die tussen de
reiden…. Om dat, en meer, uit te Mijn Stadje. Inmiddels kan ik dat mensen staat.”
vinden, begeven twee leden van goed meezingen. Ik heb heel goed Ondanks dat carnaval dus een
de Kwakkelkraant-redactie zich begrepen dat carnaval een prach- heel nieuwe ervaring is voor Han
vol verwachting naar het stads- tige traditie is, waaraan in elke van Midden, heeft hij al wel maar
kantoor. Ze worden ontvangen in stad of dorp een eigen invulling even zijn wintersportvakantie ver-
een plezierige informele setting. wordt gegeven. Roosendaal is wat zet om tijdens hét feest aanwezig
Op de (kleine) tafel liggen een dat betreft erg gastvrij, ik voelde te kunnen zijn. Er moeten sowieso
papiertje met een aantal Neder- me tijdens 11-11 al direct opge- sleutels worden overgedragen, en
landse gezegdes, vertaald in het nomen in de gemeenschap.” Met de burgemeester is natuurlijk ook
Roosendaals, het Roosendaals een relativerende lach: “Natuurlijk de eindverantwoordelijke als het
leesplankje en de Kwakkelkraant ook omdat ik de burgemeester gaat over veiligheid.
van vorig jaar. En aan die tafel, ben, maar je merkt snel genoeg of
enthousiast, onze gesprekspartner
burgemeester Han van Midden. zoiets gemeend is”. “Ik kan me dus niet helemaal
“Ik had met 11-11 mijn vuurdoop. Het ambt van burgemeester ongelimiteerd in het feestge-
Het voelde even net alsof je van Roosendaal is hem op het druis storten, maar ik zou toch
voor het eerst bij je aanstaande lijf geschreven, dat vond hij al wel graag een paar keer de sfeer
schoonouders op bezoek gaat, je tijdens de sollicitatieprocedure, proeven, als het even kan ook
wil graag de goede dingen zeggen en dat vindt hij nu nog steeds. eens incognito. Dat hij daar goed
en vragen en je van je beste kant “Mijn key-woord is verbinding. in is, weten ‘zijn‘ Roosendalers
laten zien. Niet per se alle acties zelf oppak- intussen al. Het filmpje waarin hij
ken, maar zorgen dat de juiste incognito kennismaakt met een
Ik ben door Cor Verbogt, de voor- partijen bij elkaar aan tafel komen aantal mensen, is even hilarisch
zitter van de Stichting Carnaval, om grote en kleine problemen als effectief, en al ontelbaar veel
uiterst deskundig ingewijd in het samen op te lossen.” Dat woord keer gedeeld op sociale media.
grote onderwerp dat carnaval,
zoals ik heb gemerkt, hier is. verbinding zal nog een paar keer
Grappig in dat verband: net voor vallen tijdens het gesprek. “Met “Zoals ik Roosendaal nu heb leren
11-11 zijn we met een aantal name het contact met de mensen, kennen, stel ik me voor dat car-
leden van de gemeenteraad op die verbinding dus, heb ik nodig naval hier een geweldig volksfeest
is. Een feest waarbij iedereen
gelijk is, waarbij rangen en stan-
om mijn functie goed te kunnen
Copyright Stichting Carnaval Roosendaaluitoefenen. Andersom, draai ’t
mar om, merkte ik ook dat er in den even wegvallen en waarbij
ook nieuwelingen met open armen
Groot-Roosendaal de behoefte
bestond aan een burgemeester die worden ontvangen. Verbinding,
alweer inderdaad.”
FOTO: BRAM VISSER
Draai ’t mar om. Dus, meneer Verbogt, word je Priens, Nar of Sjampetter? “Nou, zo’n maillot…”, lacht Cor.FOTO: BRAM VISSER
Daarna al snel serieus: “Nee, ik zie in mij geen rol weggelegd voor een van de functionarissen. Ik voel
me meer op mijn gemak in een bestuurlijke functie.” En dat is precies de rol die Cor Verbogt al acht jaar met
verve vervuld. En dat achtste jaar is ook meteen zijn laatste jaar. Om ‘metaalmoeheid en betonrot’ te voor-
komen, stelde hij bij zijn aantreden in 2012 een rooster van aftreden in. Maximaal twee keer vier jaar kun je
voorzitter zijn van Stichting Carnaval Roosendaal.
Een groots afscheidsinterview, daar voelt de voorzitter niets voor. “Ik ben er sowieso nog tot juli. En het
afscheid van een bestuurslid mag niet bepalend zijn voor het leutfeest”, benadrukt Cor. “De oog’eid gaat
voorop en wij zijn ondergeschikt.” Maar vooruit, de redactie mag toch even met hem terugkijken. Aan
superlatieven geen gebrek als Cor praat over het Roosendaalse carnaval, Tullepetaonestad, en de stichting.
Wat is hij trots op zijn clubke, dat inmiddels aanvoelt als familie. In de acht jaar dat hij voorzitter is van
Stichting Carnaval Roosendaal veranderde een hoop. De Kwakkelkraant wordt in eigen beheer uitgegeven,
er is weer een hofkapel, Tullepetaonse banieren sieren de stad, er zijn goede contacten met sponsoren, een
nieuwe website is ontwikkeld, er zijn een hoop nieuwe initiatieven zoals het Oppasbal, Tullepet11, Muziek-
kiestespektaokel en noem maar op.
Wat springt er voor de voorzitter uit? “Wat mij trots maakt is het vrouwelijke element dat we konden toevoegen. Een aantal jaar geleden is de stichting in gesprek gegaan met een
groep dames. De vraag die gesteld werd: ‘Waarom kunnen er geen vrouwen toetreden tot de boerenraad?’ Inmiddels zitten er vrouwen in de Boerenraad en hebben we voor de tweede
keer een vrouwelijke nar. Gewoon, omdat ze de beste functionaris is.”
Ook met de verjonging binnen de boerenraad is Cor Verbogt ‘ontiegelijk content’: “Je wil weer bij de Boerenraad horen, dankzij alle jonge mensen die erbij zijn gekomen. Dat heeft
wel voor vernieuwing gezorgd.” Is er ondertussen nog wel oog voor traditie? Cor: “Tradities zijn net als lantaarnpalen, alleen dronkaards houden zich eraan vast. Je moet ze koesteren,
maar ook aanpassen aan de tijdgeest.” Zijn de veranderingen en nieuwe initiatieven binnen de stichting de verdienste van Cor? “Nee, we doen het sámen. Met de leutpartners, de
gemeente, en met een ge-wel-di-ge club vrijwilligers. Dat zijn er zeker vijfhonderd.”
Een verandering waar de Stichting niet verantwoordelijk voor is: de nieuwe burgemeester! Kan hij Tullepetaon worden? “Je hoeft niet in Roosendaal te zijn geboren om hier gère
vandaan te komen. De burgemeester heeft op elf elf dankbaar de attributen in ontvangst genomen die horen bij de functie van Oppertullepetaon! De eerste contacten met onze nieuw
aangetreden burgemeester beloven absoluut veel goeds”, zegt Cor enthousiast. Dan, tot slot. Volgend jaar zijn de rollen weer omgedraaid. De voorzitter is weer gewoon carnavalsvier-
der Cor Verbogt. Hangt hij zijn kiel aan de wilgen? “Die gooi ik niet weg! Misschien mijn pet”, grapt Cor. “Ik heb mijn hart verpand aan deze leutige club met mensen, waar ik acht
jaar mee heb samengewerkt. Misschien neem ik een sabbatical, maar mijn clubke laat ik nog niet in de steek.”
Hoe is het als je als kersverse bezoek geweest in Tilburg en op
burgemeester in Roosendaal
aantreedt en je hebt nog nooit de terugweg in de bus heb ik
iets met carnaval te maken ge-
had? Hoe ga je daarmee om, wat kennis gemaakt met een aantal
verwacht je van het feest, hoe zie
je je rol, en hoe ga je je voorbe- carnavalsliedjes, onder andere benaderbaar is en die tussen de
reiden…. Om dat, en meer, uit te Mijn Stadje. Inmiddels kan ik dat mensen staat.”
vinden, begeven twee leden van goed meezingen. Ik heb heel goed Ondanks dat carnaval dus een
de Kwakkelkraant-redactie zich begrepen dat carnaval een prach- heel nieuwe ervaring is voor Han
vol verwachting naar het stads- tige traditie is, waaraan in elke van Midden, heeft hij al wel maar
kantoor. Ze worden ontvangen in stad of dorp een eigen invulling even zijn wintersportvakantie ver-
een plezierige informele setting. wordt gegeven. Roosendaal is wat zet om tijdens hét feest aanwezig
Op de (kleine) tafel liggen een dat betreft erg gastvrij, ik voelde te kunnen zijn. Er moeten sowieso
papiertje met een aantal Neder- me tijdens 11-11 al direct opge- sleutels worden overgedragen, en
landse gezegdes, vertaald in het nomen in de gemeenschap.” Met de burgemeester is natuurlijk ook
Roosendaals, het Roosendaals een relativerende lach: “Natuurlijk de eindverantwoordelijke als het
leesplankje en de Kwakkelkraant ook omdat ik de burgemeester gaat over veiligheid.
van vorig jaar. En aan die tafel, ben, maar je merkt snel genoeg of
enthousiast, onze gesprekspartner
burgemeester Han van Midden. zoiets gemeend is”. “Ik kan me dus niet helemaal
“Ik had met 11-11 mijn vuurdoop. Het ambt van burgemeester ongelimiteerd in het feestge-
Het voelde even net alsof je van Roosendaal is hem op het druis storten, maar ik zou toch
voor het eerst bij je aanstaande lijf geschreven, dat vond hij al wel graag een paar keer de sfeer
schoonouders op bezoek gaat, je tijdens de sollicitatieprocedure, proeven, als het even kan ook
wil graag de goede dingen zeggen en dat vindt hij nu nog steeds. eens incognito. Dat hij daar goed
en vragen en je van je beste kant “Mijn key-woord is verbinding. in is, weten ‘zijn‘ Roosendalers
laten zien. Niet per se alle acties zelf oppak- intussen al. Het filmpje waarin hij
ken, maar zorgen dat de juiste incognito kennismaakt met een
Ik ben door Cor Verbogt, de voor- partijen bij elkaar aan tafel komen aantal mensen, is even hilarisch
zitter van de Stichting Carnaval, om grote en kleine problemen als effectief, en al ontelbaar veel
uiterst deskundig ingewijd in het samen op te lossen.” Dat woord keer gedeeld op sociale media.
grote onderwerp dat carnaval,
zoals ik heb gemerkt, hier is. verbinding zal nog een paar keer
Grappig in dat verband: net voor vallen tijdens het gesprek. “Met “Zoals ik Roosendaal nu heb leren
11-11 zijn we met een aantal name het contact met de mensen, kennen, stel ik me voor dat car-
leden van de gemeenteraad op die verbinding dus, heb ik nodig naval hier een geweldig volksfeest
is. Een feest waarbij iedereen
gelijk is, waarbij rangen en stan-
om mijn functie goed te kunnen
Copyright Stichting Carnaval Roosendaaluitoefenen. Andersom, draai ’t
mar om, merkte ik ook dat er in den even wegvallen en waarbij
ook nieuwelingen met open armen
Groot-Roosendaal de behoefte
bestond aan een burgemeester die worden ontvangen. Verbinding,
alweer inderdaad.”
FOTO: BRAM VISSER
Draai ’t mar om. Dus, meneer Verbogt, word je Priens, Nar of Sjampetter? “Nou, zo’n maillot…”, lacht Cor.FOTO: BRAM VISSER
Daarna al snel serieus: “Nee, ik zie in mij geen rol weggelegd voor een van de functionarissen. Ik voel
me meer op mijn gemak in een bestuurlijke functie.” En dat is precies de rol die Cor Verbogt al acht jaar met
verve vervuld. En dat achtste jaar is ook meteen zijn laatste jaar. Om ‘metaalmoeheid en betonrot’ te voor-
komen, stelde hij bij zijn aantreden in 2012 een rooster van aftreden in. Maximaal twee keer vier jaar kun je
voorzitter zijn van Stichting Carnaval Roosendaal.
Een groots afscheidsinterview, daar voelt de voorzitter niets voor. “Ik ben er sowieso nog tot juli. En het
afscheid van een bestuurslid mag niet bepalend zijn voor het leutfeest”, benadrukt Cor. “De oog’eid gaat
voorop en wij zijn ondergeschikt.” Maar vooruit, de redactie mag toch even met hem terugkijken. Aan
superlatieven geen gebrek als Cor praat over het Roosendaalse carnaval, Tullepetaonestad, en de stichting.
Wat is hij trots op zijn clubke, dat inmiddels aanvoelt als familie. In de acht jaar dat hij voorzitter is van
Stichting Carnaval Roosendaal veranderde een hoop. De Kwakkelkraant wordt in eigen beheer uitgegeven,
er is weer een hofkapel, Tullepetaonse banieren sieren de stad, er zijn goede contacten met sponsoren, een
nieuwe website is ontwikkeld, er zijn een hoop nieuwe initiatieven zoals het Oppasbal, Tullepet11, Muziek-
kiestespektaokel en noem maar op.
Wat springt er voor de voorzitter uit? “Wat mij trots maakt is het vrouwelijke element dat we konden toevoegen. Een aantal jaar geleden is de stichting in gesprek gegaan met een
groep dames. De vraag die gesteld werd: ‘Waarom kunnen er geen vrouwen toetreden tot de boerenraad?’ Inmiddels zitten er vrouwen in de Boerenraad en hebben we voor de tweede
keer een vrouwelijke nar. Gewoon, omdat ze de beste functionaris is.”
Ook met de verjonging binnen de boerenraad is Cor Verbogt ‘ontiegelijk content’: “Je wil weer bij de Boerenraad horen, dankzij alle jonge mensen die erbij zijn gekomen. Dat heeft
wel voor vernieuwing gezorgd.” Is er ondertussen nog wel oog voor traditie? Cor: “Tradities zijn net als lantaarnpalen, alleen dronkaards houden zich eraan vast. Je moet ze koesteren,
maar ook aanpassen aan de tijdgeest.” Zijn de veranderingen en nieuwe initiatieven binnen de stichting de verdienste van Cor? “Nee, we doen het sámen. Met de leutpartners, de
gemeente, en met een ge-wel-di-ge club vrijwilligers. Dat zijn er zeker vijfhonderd.”
Een verandering waar de Stichting niet verantwoordelijk voor is: de nieuwe burgemeester! Kan hij Tullepetaon worden? “Je hoeft niet in Roosendaal te zijn geboren om hier gère
vandaan te komen. De burgemeester heeft op elf elf dankbaar de attributen in ontvangst genomen die horen bij de functie van Oppertullepetaon! De eerste contacten met onze nieuw
aangetreden burgemeester beloven absoluut veel goeds”, zegt Cor enthousiast. Dan, tot slot. Volgend jaar zijn de rollen weer omgedraaid. De voorzitter is weer gewoon carnavalsvier-
der Cor Verbogt. Hangt hij zijn kiel aan de wilgen? “Die gooi ik niet weg! Misschien mijn pet”, grapt Cor. “Ik heb mijn hart verpand aan deze leutige club met mensen, waar ik acht
jaar mee heb samengewerkt. Misschien neem ik een sabbatical, maar mijn clubke laat ik nog niet in de steek.”
