Page 20 - 1971

Zet
de
blommekus
mar
buite
ik zurreg wel vor NUUWE!
DR. BRABERSSTRAAT 12 - TEL. 3 32 84
ROOSENDAAL
Plaats voor uw auto bij achteringang H.G.D.-straat
ver^aarcls veel Iciuw&r&n
Een van die vele succesrijke car-
navalsgroepen, waarop men al ja-
ren hele optochten heeft gebouwd,
is elf jaar oud. Het is De Prinse-
kap, die bij alles wat in de stad
aan carnaval doet bekend is om
het feit, dat de vereniging altijd
zeer hoge ogen gooit en om het
feit, dat zij een zeer bekende apar-
te damesgroep heeft. In 10 optoch-
ten haalde De Prinsekap 4 keer de
eerste prijs bij de grote wagens,
één keer de gemeenteprijs en, het
is de enige club die in het bezit is
van het originele hoofddeksel van
Prins Jan I, gekregen toen men 5
jaar bestond. Dat was in 1965.
De Prinsekap is voortgekomen
uit Wijk I, de Markt en omgeving.
Omdat deze wijkvereniging ook di-
verse andere activiteiten moest
ontplooien, werd de carnavals-
groep afgesplitst al bleven verschei-
© Stichting Carnavaldene kopstukken in het bestuur.
AGGE D'R MEE CARNAVAL tershamer (met een rinkelend bel-
letje voor ieder bestaansjaar er-
aan) over in handen van Peter van
NOU ZO VOR STAOT, BRENGT Egmond. Het is al lang geen zuive-
re wijk I-aangelegenheid meer.
want diverse leden die verhuisden
DAN OEWEN WAS MAR bleven er maar al te graag bij. De
vereniging kent één verplichting:
wie lid wordt, moet iets doen. Dat
GAUW NAOR OONS TOE OR! kan zijn meebouwen aan een wa-
gen, het kan ook zijn het betalen
van een deel der kosten, ook het
inbrengen van ideeën. Maar „rus-
•k kraokeider tende leden" kent de club niet.
Als we even in de historie van
-k droog en het carnaval teruggaan, dan trekken
groepen aan ons oog voorbij als
de „Gooi en smijtploeg" die bij een
•k gestreke! optocht eens het publiek bombar-
deerde met zaagselpoppen. Prach-
Wassalon fr \ (Vervolg van pag. 11)
LEMMENS \nR5
St. losephstraat 13 - Tel. 3 53 59 geheimzinnig, misschien wel.
ROOSENDAAL Er moet vroeg gegeten worden van-
daag zei moeder, want we gaan
TAVEERNE OLYM PIA naar de optocht kijken. Om half
een was alles klaar en daar kwam
Waar kunt U tijdens de carnavals- opeens de boer aanrijden in zijn
feesten het best terecht? auto en bij hem zat de meneer
van de school. Jan keek verwon-
Natuurlijk in de pas geopende taveerne derd, zijn hart klopte, zou hij toch
op de Oude Markt, waar Karel en Doke nog straf krijgen? Vader zei, kom
U tijdens de Jan we gaan eens samen in het
schuurtje kijken. Met z'n allen gin-
CARNAVALSFEESTEN gen ze er naar toe en vader maakte
gaarne ontvangen. het schuurtje open. Het was Jan
alsof er een waas voor z'n ogen
kwam. Daar in het schuurtje stond
een prachtig mooie tullepetaon!
Gemaakt van papier en veren en
stof. Zijn kop was trots en zijn
staartpluimen waren lang en fraai.
Kruipt er maar eens onder, we
moeten weten of hij past, zei va-
der. Trillend deed Jan dat. De gro-
te mensen om hem heen stonden
daar maar wat te lachen. De tulle-
petaon paste goed om Jan heen en
hij kon zich gemakkelijk bewegen.
Eerst liep hij wat langzaam maar
daar stapte hij al waardig rond.
In de kop van het mooie dier
zaten twee ooggaten en daardoor
kon Jan net voldoende zien.
Genoeg, zei vader, het gaat goed en
we moeten op tijd op de Nieuwe
Markt zijn. Het duizelde Jan nog
steeds. Moeder streek hem over z'n
bol. Ze zei, vader heeft het ijzeren
model gemaakt van draad waar jij
in loopt, de meneer van de school
heeft het omhulsel gemaakt van pa-
pier en linnen en de boer heeft ge-
zorgd voor volop mooie echte tuUe-
petaone-veren. Ze vonden allemaal
dat je een goed plan gehad hebt,
maar je bent wat eigenwijs geweest
om het alemaal zelf proberen te
doen.
Herman Lockefeer was de eerste
voorzitter, hij was ook ereboer, en
diens overlijden ging de voorzit-
zijn geweest. Misschien, zei vader
tig was ook de wagen „Apen van een vaste bouwplaats hebben, de
jong", een enorme apenkooi met werkplaats van Gerrit Bakker bij
tralies van fietsbanden en een de tunnel, waar steevast Kees Loc-
glijgoot onderuit waar de apen alle kefeer chef van de werkplaats
mogelijke mensen in opsloten. speelt.
De damesgroep heeft het publiek Gebouwd wordt aan de hand van
de hik laten krijgen met hun groe- een maquette, maar dat is meer
pen als .po de fleur" en met „Dub- richtlijn dan bouwtekening. De ma-
bel leut", toen ze met twee in quette geeft alleen een opzet aan,
enorme broeken ronddansten. een grof kleurschema, waarop al
Het succes van De Prinsekap is bouwend de details worden aange-
niet alleen te danken aan het feit bracht.
dat iedereen meewerkt, maar ook Heel bijzonder is ook, dat De Prin-
aan het feit dat bij het bouwen en sekap een eigen muziekgroep heeft,
naaien voor een optocht, er al de kapel De Notenkrakers van de
gesproken wordt over een volgen- gebroeders Jongmans, zodat ze
de optocht. Bovendien, zegt Peter nooit afhankelijk zijn van een toe-
van Egmond, probeer ik ook altijd vallig aanbod.
andere optochten te zien. Niet om Tot slot: het is wel vreemd, maar
iets na te gaan maken, maar je De Prinsekap bewijst, dat ook bo-
krijgt wel vaak een idee, je ziet ven-Moerdijkers in het carnaval
technische zaken en mogelijkheden kunnen ingroeien. Peter van Eg-
en ziet hoe anderen artistieke pro- mond is een geboren Hagenaar.
Roosendaalblemen oplossen. Want ook dat is
voor een bouwer erg belangrijk.
Zeer belangrijk is ook, dat ze
Maar dan wel een zonder houten
hammen, tenzij hij die ooit eens
op een wagen zou timmeren.
KLOMP
Vijf dagen hebben we hem ermee zien lopen. Het begon op de vrijdag-
avond van het carnavalsweekeinde voor Vastenavond. Toevallig zagen we
hem op dinsdagavond twaalf uur op de Markt in TuUepetaonestad bij
„'t èringen weggeven" en 't .JVIoeder onze kraai is dood". We wilden toch
wel eens weten waarom hij vijf dagen had gelopen, een zwarte klomp
achter zich aanslepend. De klomp was met een rood koord vastgemaakt
aan zijn rechterpols. „Nou, da's d'n ontmoeiingsklomp. Tellekes as ik
moei wier, dan gieng ik even in dieje kloomp staon en dan waar 't over.
'k Eb 't goed mee uitgouwe dees daoge. 'k Doen 'm nou mar at. Edde
misschien een mes bij?" Dat hadden we inderdaad en met vereende krach-
ten werd de draad rond z'n pols verwijderd. „Hè, eigenlijk toch wel een
opluchting. Want 'k eb 'm nou vijf daogen en nachten aon. 's Nachts stond
ie naast m'n bed". Waarna de carnavalsvierder — nu wel vermoeid —
in het nachtelijk duister huiswaarts toog. De klomp onder z'n arm . . . .
Jan was nog helemaal in de war Jan zag nog net dat het ene been in
toen ze op de Markt kwamen. Er het mooie pak van Huub wat dik-
klaar om te gaan trekken. Eerst, Toen riep iemand door een luid-
zei de vader van Jan, gaan we langs spreker dat er gestart moest wor-
de Prinsenwagen, die kunnen we den. Gauw, zei vader je plaats in-
goed bekijken voordat de tocht be- nemen.
gint. Groot en geweldig stond die Onder zijn tuUepetaonehuid kon
wagen daar. Fel van kleur en met Jan niet veel zien. Alleen de weg
reusachtige figuren en koppen erop. die hij lopen moest. Hij hoorde
Met bloemen en met allerlei prach- de muziek en de toejuichingen van
tige afbeeldingen. En voorop stond de duizenden langs de weg. Hij
de Prins in zijn prachtige pak. Vol dacht aan Huub die daar triomfan-
ontzag keek Jan naar de Prins en telijk op de prachtige Prinsenwa-
naar zijn bepluimde muts. Toen gen meereed en hij was daar erg
kwam de Prins van de wagen af. gelukkig mee. Hij dacht ook aan
Zo, zei hij tegen Jan, jij was het Lieske die op bed lag en de op-
dus die een tullepetaon wilde ma- tocht niet kon zien. Onder zijn tul-
ken voor de optocht. Ja Prins, zei lepetaone-kop begonnen de tranen
Jan heel schuchter. Ik zie, zei de te lopen. Hij kon ze niet afvegen,
Prins dat ge een heel mooie ge- want hij kon niet bij zijn gezicht.
maakt hebt, maar wat doet nou je Het deerde hem niet want hij wist
vriendje Huub en wat doet Lieske? dat niemand het toch kon zien. Hij
Jan bloosde en stotterde maar wat. liet de tranen hun gang gaan.
Lieske ligt nog op bed, zei hij, want Opletten Jan, riep vader, in de rij
die is erg ziek geworden. Gelukkig blijven. Maar Jan zag bijna niets
gaat het wat beter met haar en meer maar begon zich wel beter te
Huub zit met zijn been in het gips. voelen. Hij stapte kranig verder en
Jan durfde niet omhoog te kijken, begon een beetje te springen en
hij stond maar wat naar de stenen te dansen en gekke pasjes te maken
te zien. Hallo Jan, riep plotseling zoals hij dat van de tuUepetaone
iemand, kijk mij eens! gezien had en toen hielden zijn tra-
Jan keek omhoog en kon z'n ogen nen vanzelf op.
niet geloven. De Prins was weer op Op de oude Markt kon hij net zien
de wagen geklommen en naast hem hoe de Prins op het bordes van het
stond Huub! Net als de Prins in oude Raadhuis kwam. Door de luid-
een mooi pak en met een muts vol spreker hoorde hij hem praten en
pluimen. Prachtig was het, gewel- prijswinnaars afroepen. En ineens
dig gewoon. Vol ontzag stond Jan hoorde hij zijn eigen naam. Eerste
daar te kijken. prijs: de tullepetaon van Jan. Hij
werd naar boven gebracht om zijn
Hij begreep niet wat er vandaag prijs van de Prins aangereikt te
allemaal gebeurde. Mijn moeder krijgen. Het was een enveloppe met
heeft het pak gemaakt, riep Huub, geld. Er was veel applaus. Zijn
en de Prins zelf heeft mij uitgeno- vader lachte tegen hem en dat deed
digd om op zijn wagen mee te rij- iei^reen.
den. Ik mag de jeugdprins zijn!
Huub jubelde het gewoon uit, hij Ineens kroop hij uit zijn tullepe-
was dolgelukkig. taone-vermomming en rende naar
de eerste de beste winkel om voor
Nou kan ik toch meedoen, ging zijn verdiende prijs het mooiste ca-
hij door, ik hoef lekker niet te lo- deau te kopen voor Lieske, die thuis
pen, ik mag rijden, dan heb ik in haar bed lag.
geen last van mijn gipsen been!